اروپا میزبان برخی از بزرگترین و سودآورترین شرکتهای شیمیایی جهان از جمله شرکت سوئیسی «سینجنتا» (Syngenta) به عنوان یکی از بزرگترین کمپانیهای پیشرو در بخش کشاورزی و شرکتهای چندملیتی «باسف» (BASF) و «بایر» (Bayer) تولیدکننده مواد شیمیایی و دارو در آلمان است.
تعدادی از آفتکُشها و قارچکُشهایی که این شرکتها تولید میکنند توسط مقامهای بهداشتی اروپا به دلیل ارتباط آنها با بروز سرطان، مشکلات تولید مثل و بیماریهای عصبی ممنوع شدهاند، اما گویا ممنوعیت فقط برای «مردم چشم رنگیِ اروپایی» است.
با وجود این ممنوعیت، بر اساس تحقیقات جدید مرکز تحقیقات بینالمللی «لایتهاوس ریپورتس و ریپوتر»، میلیونها پوند تولیدات این شرکتها همچنان به برزیل صادر میشوند و در زمینهای کشاورزی این کشور مصرف میشوند؛ کشوری که بازار بینالمللی شکر را تأمین میکند.
اسناد وزارت کشاورزی برزیل نشان میدهد یک قارچکُش تولیدی توسط باسف که بر پایه «اپوکسیکنازول» (epoxiconazole) که یک ماده شیمیایی ممنوعه در اتحادیه اروپا است، روی دو مزرعه شکر که مواد غذایی شرکت «نستله» را تأمین میکند، اسپری شده است.
نقل از روزنامه انگلیسی «گاردین» نوشته، یکی از مزارعی که از این قارچکُش ممنوعه استفاده میکند، بخشی از شرکت بزرگ شکر برزیلی موسوم به «کوپرسوکار» (Copersucar) است که تنها در سال ۲۰۲۰ یک میلیارد یورو (۸۸۰ میلیون پوند) شکر به اروپا فروخته است.
در ایالت سائو پائولو برزیل نیز یک مزرعه شکر پس از شکایت یکی از همسایگان در مورد تأثیرات بهداشتی ناشی از پاشیدن مواد شیمیایی، مورد تحقیقات قرار گرفته است. مقامهای وزارت دادگستری سائو پائولو پس از تحقیقات دریافتند که در این مزرعه از قارچکُش حاوی ماده فعال «سیپروکونازول» استفاده شده که در اتحادیه اروپا استفاده از آن منع شده است.
آنها همچنین حشرهکُشهای شرکت باسف و بایر را کشف کردند که شامل مواد فعال «فیپرونیل» و «تری فلومورون» هستند و این دو ماده در اتحادیه اروپا منع مصرف دارد.
آژانس مواد شیمیایی اروپا (ECHA) «اپوکسینازول» را در طبقهبندی مواد سرطان زا قرار داده و نگرانیهای مشابهی توسط سازمان امنیت غذای اروپا (EFSA) ابراز شده است.
«مارکوس اورلانا»، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور مواد سمی و حقوق بشر، ادامه صادرات مواد شیمیایی توسط شرکتهای مستقر در اتحادیه اروپا را «روشی نفرتانگیز» توصیف کرده و از اتحادیه اروپا خواسته تا این ممنوعیت را اجرا کند.
به نظر میرسد این اعتراضات در همین حد باقی بماند و تأثیر چندانی در عمل نداشته باشد. باید توجه کرد که میزان قابل توجهی از محصولات همین زمینها را همان«مردم چشم رنگیِ اروپایی» مصرف خواهند کرد و لذا با چشم باز و حیران باید دید که وقتی سرمایهداری هار شود تمایز چندانی بین خودی و غیرخودی قائل نیست و به خودیها نیز چندان رحم نمیکند و حتی مرگ را نیز سودا خواهد کرد.
در واقع «روح سرمایهداری» (البته از نوع هارش) و طمع سود حتی بر «نژادپرستیِ» تاریخی اروپاییها غلبه میکند. البته روشن است که غیرخودیها در این میان در ارجحیت هستند! چنانکه به تازگي یک نشریه فرانسوی از دست داشتن شرکت فرانسوی «توتال» در دفن مواد سمی در آبهای یمن خبر داده بود.
البته اگر همین مورد هم دقیق مورد توجه قرار گیرد، روشن میشود که صدمات این کار دیر یا زود دامن خود اروپاییها را خواهد گرفت.