بسم الله الرحمن الرحیم
سوره طه آیه ۴۰- إِذْ تَمْشي أُخْتُکَ فَتَقُولُ هَلْ أَدُلُّکُمْ عَلي مَنْ يَکْفُلُهُ فَرَجَعْناکَ إِلي أُمِّکَ کَيْ تَقَرَّ عَيْنُها وَ لا تَحْزَنَ وَ قَتَلْتَ نَفْسًا فَنَجَّيْناکَ مِنَ الْغَمِّ وَ فَتَنّاکَ فُتُونًا فَلَبِثْتَ سِنينَ في أَهْلِ مَدْيَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلي قَدَرٍ يا مُوسي
آنگاه که خواهر تو ميرفت و ميگفت: آيا شما را بر کسي که عهده دار او گردد دلالت کنم؟ پس تو را به سوي مادرت بازگردانيديم تا ديدهاش روشن شود و غم نخورد، و [سپس] شخصي را کُشتي و [ما] تو را از اندوه رهانيديم، و تو را بارها آزموديم، و سالي چند در ميان اهل «مدين» ماندي، سپس اي موسي در زمان مقدر [و مقتضي] آمدي.
چه یک نوزاد باشید، چه یک جوان رشید باشید، چه یک قوم باشید ما شما را میآوریم به اصل وصلتان میکنیم
همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی
به پیام آشنایی بنوازد آشنا را