روستاهای مسیر جاده لردگان به ایذه و تنها جاده مواصلاتی که بیش از 200 روستارا به هم مرتبط میکنند با پیج و خم و گردنههای خطرناک سالانه تعداد بسیاری قربانی میگیرد.
شهرستان لردگان و روستاهای اطراف آن سرزمین مردم غیور بختیاری است که مشکلات استان چهارمحال وبختیاری در این منطقه بسیار زیاد است. محرومیت در تعداد کثیری از روستاهای چهار ومحال بختیاری بیداد میکند که عمده مشکلات آنها ، بافت خشت و گلی، عدم اشتغال جوانان و بیکاری، عدم گازکشی و جاده بودهاست. در استان چهار ومحال بختیاری شهرستان لردگان که دارای سه بخش و ۳۶۳روستا میباشد. موج محرومیت در این شهرستان و روستاها وجود دارد و عدم توجه مسؤولین ذیربط به این شهرستان باعث شده که جوانان این منطقه برای اشتغال به کلان شهرها کوچ کنند.
گروههای جهادی زیادی به این مناطق سفر کردهاند اما مشکل مسکن همچنان مشکل اصلی مردم این روستاها بر سر جای خود باقی است. درد مردمی که حداقلیات زندگی را ندارند. طلبهای جهادی و دلسوز در بین مردم، این بار دغدغه خود برای محرومیت زدایی، این استان را برای سفر خود انتخاب کرده است. روستای سید محمد و سادات در ۲۰ کیلومتری شهرستان لردگان قرار دارد. سید محمد که تمام افراد ساکن در آنجا سادات هستند. جمعیت این روستا حدود صد خانواراست و خانههای آنها از خشت و گل ساختهشدهاست. سیدمحمد در میانه دره و کوههایی که از هر طرف خطرناک و قابل ریزش، واقع شدهاست. خانه هایی که هیچ ایمنی نداشته و هر لحظه ترس ریختن آنها بود.
داستان تلخ سیل در روستای سید محمد
طلبه جوان جهادی از اوضاع آن منطقه که روستا به روستا میرود و هر آنچه بتوانند اهدای از عروسک تا لباس و خدمات پزشکی را در برناهمههای خود دارد درباره ورود خود به روستای محروم سید محمد گفت: در روستای سید محمد با پسری صحبت کردیم که ۱۵سال بیشتر نداشت و افسوس از این میخورد که مادرش در کنارش دیگر نیست. در سال ۹۶ سیل خروشانی بر اثر نزولات باران حاصل میشود که این سیل با توجه به موقعیت بد روستا، جان ۴ نفر را گرفت و این روستا را داغدار کرد. جنازه دوتن از آنها هرگز پیدا نشد و وعدههایی که هرگز تحقق نیافت. هنوز در همان خانهها سکنی دارند. گریههای نوجوانی که دردآور بود ولی حس آرامشی که به وی منتقل شده بود.
حضور طلبهای که پای مطالبات و درد مردم مینشیند
بخش منج، اوره، بارز به عنوان آخرین روستا در ۷۰ کیلومتری با مرکز شهرستان فاصله دارد. جادهای بنام چهارطاق که جان بیش از ۱۵ نفر را تا گرفته، جادهای که باید به آن جاده مرگ گفت، خانوادههایی که در این مسیر تصادف کردند و جان خود را باختند. این جاده مواصلاتی چندین روستا هست که پل ارتباطی آنها میباشد اما فاقد هیچ گونه استانداردی است. زمستان تلخیهای خود را دارد این جاده که خاطرات تلخ اهالی این روستاها را زنده خواهد کرد.
«حجت الاسلام محمودیان» دبیر تشکل رسانه سدید که دغدغه محرومیتزدایی در تمام مناطق کشور را دارد، در خصوص رسیدگی و کمکهای تشکل خود در این مناطق اظهار داشت: در این مناطق و روستاها وارد شدیم توزیع پوشاک و اسباب بازی کودکان، توزیع آرد، را داشتیم و تیم پزشکی خود را وقف این عزیزان کردند، اما باز این ماجرا به این کارها ختم نمیشود هنوز درد مردم سر جای خود قرار دارد. تمام زندگی خود را وقف این محرومیتها خواهم کرد به امید روزی که محرومیتی در جامعه اسلامی نباشد.
بخش فلارد (روستاهای منارجان ،امام زاده حسن ،دم آب ،شور آب) مشکلات زیادی داشتند واهم مشکلات آنها عدم اشتغال زایی جوانان و نداشتن سیستم آموزشی و بهداشت و گاز بود. جوانانی که به کلان شهرها کوچ کرده بودند برای امرار معاش، سختیهایی در طول زندگی کشیده بودند و مادری که از نبود گاز در این روستا میگفت درد آور بود. با کودکانی که آرزوهایی داشتند که کیلومترها با مرفهنشینها فاصله داشت. لبخند را با عروسکها و صحبتهایی که داشتیم روانه قلب این عزیزان کردیم.
جاده مرگ 200 روستای لردگان قربانی میگیرد
«سیدمسیح موسوی»از ساکنان روستای بیدله استان چهارمحال و بختیاری در خصوص جاده مرگ لردگان هم گفت: جاده لردگان از اهواز تا اصفهان ادامه دارد که در این راه حدود 200 روستا قرار دارد، این جاده یک طرفه و کوهستانی است جاده اصلی و راه اصلی این روستاها است، جاده عرض کمی دارد، خواسته ما این است که جاده را دوبانده کنند.
وی ادامه: داد سالانه حدود ۶۰ درصد از تلفات روستا مربوط به تصادف در این محور میشود، این روستا آخرین نقطه در استان چهارمحال ئ بختیاری است که راه ارتباطی با استان خوزستان از این جاده است. حتی زیرگذری هم وجود ندارد تا برای ورود و یا خروج از جاده از آن استفاده کنند و یا خودروها با گلههای دام برخورد نکنند. برای انتقال بیماران از اورژانس لردگان که درخواست میشود به دلیل پر خطر بودن جاده زمان اعزام طولانی میشود و گاهی در بین راه بیماران از دست میروند.
روستاهایی که ۷ ماه با دنیای خارج ارتباط ندارند
«سمیه نظریزاده» هم که دغدغه هماستانیهای خود را دارد، در گفتوگو با خبرنگار ما گفت: روستاهایی که در مسیر رودخانههای فصلی در لردگان قرار دارند هر ساله با مشکلاتی روبهرو هستند. سیدمحمد از جمله روستاهایی است که در مناطق خطرناک قرار دارند. رودخانههای فصلی به کارون میریزند و سیلهای در مسیر این روستاها آثار مخرب بسیاری دارد. بنیاد مسکن تلاش کرد تا این مردم را از این روستاها جا بهجا کند و به مناطق امن ببرد، اما اهالی این روستاها که اکثرا کشاورز و دامدار هستند، از این روستاها نقل مکان نمیکنند.
این سردبیر سوژه فارس من افزود: روستایی مثل سرآقاسید اصلا جاده مواصلاتی ندارد و با بالگرد برای ساکنان این مایحتاجشان تامین میشود. همیشه ساکنان این روستاها برای رساندن کالاهای زندگی روزمره خود مشکل دارند و جادههای مواصلاتی آنها دارای گردنههای خطرناکی است. روستای سرآقا سید مهرماه بسته میشود و تا اردیبهشت ارتباطش با شهرستانها قطع است. چند سال پیش خانم بارداری با بالگرد منتقل شد که با سقوط بالگرد خلبان، پرستار و زن باردار از دست رفتند. صاعقه و طغیان رودخانه زندگی را بر مردم این روستا سخت کردهاست.