بسم الله الرحمن الرحیم
چرا امام خامنه ای آیات مربوط به جنگ احد و شهدای جنگ احد در صدر اسلام را ، در جمع مسئولان فرهنگی و نظامی کنگره شهدای یزد مطرح فرمودند؟؟
معظم له به آیات خاصی اشاره فرمودند ، میدانیم که آیه می تواند در دوران های پیش رو به تکرار و با قوت بیشتری واقع شود. و این سنت و برنامه ی خداوندی می تواند درآینده برای رزمندگان اسلام هم اتفاق بیافتد درس هایی که باید از این ماجرا گرفت چیست؟
بصیرت و تبعیت از ولیّ خدایی ..قتال فی سبیل الله.. مغفرت و رحمت.. حیات طیبه .. رزق عند رب.. فضل.. رضوان خداوندی..
شناخت دشمنان اسلام « رفتارهای منافقان و نفوذی ها »در همه دوران انقلاب اسلامی ،که مشغول مأیوس کردن مردم و دست کشیدن آنها از آرمان ها و ارزش های انقلابی بیانجامد..
که باید همیشه مراقب بود و توطئه ها و فتنه هایشان را برعلیه خودشان بکار گرفت.
کما اینکه شاهدیم، منافقان صدمات زیادی به رزمندگان اسلام در دوران دفاع مقدس زدند و با ترورهای متعدد انقلابیون در درون شهرها، لطمه های فراوانی وارد کردند..
حتی در ترور فرماندهان سپاه و حزب الله لبنان و فرماندهان در عراق وسوریه در جنگ با حرامیان داعشی کمک های بسیاری به دشمنان انقلاب کردند ودر حال انجامند..
ودر ترور شهید عزیزما حاج قاسم سلیمانی و رزمندگان همراهش نقش بسزایی داشتند..
درحال حاضر هم .. جاسوسان ومنافقان و نفوذی ها در دستگاه های حکومتی و دولتی ، همکاری تنگاتنگی که با دشمنان انقلاب دارند و همچنان در صدد ناامید کردن مردم هستند و به شکست کشاندن انقلاب اسلامی می اندیشند
رهبر معزز انقلاب اسلامی این سرباز بصیر و جان برکف امام زمان عجل الله تعالی فرجه، با طرح این موضوع برای جمع خانواده های محترم ایثارگران و شهدای عزیز یزد..، دارند این خطر را گوشزد می کنند..
در زمان حال تنگه احد «انقلاب اسلامی» را رها نکنید.. مراقب دشمنان خوش خط و خال و نفوذی ها و خود فروخته ها و جاسوسان، در دستگاه های حکومتی و دولتی و نظامی باشید..
«فکر جمع کردن غنائم نباشید» «تنگه ها را رها نکنید… » مواظب ومراقب باشید ،نفوذ وهجمه وفتنه دشمنان داخلی و خارجی را با بصیرت وچشمان بازخنثی کنید …ما هنوز در جنگیم و دفاع مقدس همچنان باقیست..
نکند دوباره و چند باره دندان و پیشانی ولیّ خدا و وصی رسول خدا (ص) شکسته شود..
نکند وصی رسول خدا (ص) درزمانه ما جراحت ها و زخم های متعددی بردارد…
نکند حادثه به خطر افتادن جان مبارک رسول خدا و وصی اش صلوات الله علیهما تکرار شود …
مراقب دشمنان اسلام باشیم ، و از حریم خداوندی پاسداری کنیم…
به آیات توجه کنیم:
آل عمران157 – وَ لَئِنْ قُتِلْتُمْ في سَبيلِ اللّهِ أَوْ مُتُّمْ لَمَغْفِرَةٌ مِنَ اللّهِ وَ رَحْمَةٌ خَيْرٌ مِمّا يَجْمَعُونَ
و اگر در راه خدا کشته شويد يا بميريد، قطعاً آمرزش خدا و رحمت او از [همه] آنچه [آنان] جمع ميکنند بهتر است.
آل عمران158 – وَ لَئِنْ مُتُّمْ أَوْ قُتِلْتُمْ َلإِلَي اللّهِ تُحْشَرُونَ
و اگر [در راه جهاد] بميريد يا کشته شويد، قطعاً به سوي خدا گردآورده خواهيد شد.
آل عمران164 – لَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَي الْمُؤْمِنينَ إِذْ بَعَثَ فيهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَکِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ إِنْ کانُوا مِنْ قَبْلُ لَفي ضَلالٍ مُبينٍ
به يقين، خدا بر مؤمنان منت نهاد [که] پيامبري از خودشان در ميان آنان برانگيخت، تا آيات خود را بر ايشان بخواند و پاکشان گرداند و کتاب و حکمت به آنان بياموزد، قطعاً پيش از آن در گمراهي آشکاري بودند.
آل عمران165 – أَ وَ لَمّا أَصابَتْکُمْ مُصيبَةٌ قَدْ أَصَبْتُمْ مِثْلَيْها قُلْتُمْ أَنّي هذا قُلْ هُوَ مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِکُمْ إِنَّ اللّهَ عَلي کُلِّ شَيْءٍ قَديرٌ
آيا چون به شما [در نبرد اُحد] مصيبتي رسيد ـ [با آنکه در نبرد بدر] دو برابرش را [به دشمنان خود] رسانديد ـ گفتيد: «اين [مصيبت] از کجا [به ما رسيد]؟» بگو: «آن از خود شما [و ناشي از بي انضباطي خودتان] است.» آري! خدا به هر چيزي تواناست.
آل عمران166 – وَ ما أَصابَکُمْ يَوْمَ الْتَقَي الْجَمْعانِ فَبِإِذْنِ اللّهِ وَ لِيَعْلَمَ الْمُؤْمِنينَ
و روزي که [در اُحد] آن دو گروه با هم برخورد کردند، آنچه به شما رسيد به اذن خدا بود [تا شما را بيازمايد] و مؤمنان را معلوم بدارد؛
آل عمران167 – وَ لِيَعْلَمَ الَّذينَ نافَقُوا وَ قيلَ لَهُمْ تَعالَوْا قاتِلُوا في سَبيلِ اللّهِ أَوِ ادْفَعُوا قالُوا لَوْ نَعْلَمُ قِتالاً لاَتَّبَعْناکُمْ هُمْ لِلْکُفْرِ يَوْمَئِذٍ أَقْرَبُ مِنْهُمْ لْلإيمانِ يَقُولُونَ بِأَفْواهِهِمْ ما لَيْسَ في قُلُوبِهِمْ وَ اللّهُ أَعْلَمُ بِما يَکْتُمُونَ
همچنين کساني را که دو رويي نمودند [نيز] معلوم بدارد. و به ايشان گفته شد: «بياييد در راه خدا بجنگيد يا دفاع کنيد.» گفتند: «اگر جنگيدن ميدانستيم مسلماً از شما پيروي ميکرديم.» آن روز، آنان به کفر نزديکتر بودند تا به ايمان. به زبان خويش چيزي ميگفتند که در دلهايشان نبود، و خدا به آنچه مي نهفتند داناتر است.
[آل عمران168 – الَّذينَ قالُوا ِلإِخْوانِهِمْ وَ قَعَدُوا لَوْ أَطاعُونا ما قُتِلُوا قُلْ فَادْرَؤُا عَنْ أَنْفُسِکُمُ الْمَوْتَ إِنْ کُنْتُمْ صادِقينَ
همان کساني که [خود در خانه] نشستند و در باره دوستان خود گفتند: «اگر از ما پيروي ميکردند کشته نميشدند.» بگو: «اگر راست ميگوييد مرگ را از خودتان دور کنيد».
آل عمران169 – وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلُوا في سَبيلِ اللّهِ أَمْواتًا بَلْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ
هرگز کساني را که در راه خدا کشته شده اند، مرده مپندار، بلکه زنده اند که نزد پروردگارشان روزي داده ميشوند.
آل عمران170 – فَرِحينَ بِما آتاهُمُ اللّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ يَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلاّ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ
به آنچه خدا از فضل خود به آنان داده است شادمانند، و براي کساني که از پي ايشانند و هنوز به آنان نپيوسته اند شادي ميکنند که نه بيمي بر ايشان است و نه اندوهگين ميشوند.
آل عمران171 – يَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِنَ اللّهِ وَ فَضْلٍ وَ أَنَّ اللّهَ لا يُضيعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنينَ
بر نعمت و فضل خدا و اينکه خداوند پاداش مؤمنان را تباه نميگرداند، شادي ميکنند.
آل عمران172 – الَّذينَ اسْتَجابُوا لِلّهِ وَ الرَّسُولِ مِنْ بَعْدِ ما أَصابَهُمُ الْقَرْحُ لِلَّذينَ أَحْسَنُوا مِنْهُمْ وَ اتَّقَوْا أَجْرٌ عَظيمٌ
کساني که [در نبرد اُحد] پس از آنکه زخم برداشته بودند، دعوت خدا و پيامبر [او] را اجابت کردند، براي کساني از آنان که نيکي و پرهيزگاري کردند پاداشي بزرگ است.
آل عمران173 – الَّذينَ قالَ لَهُمُ النّاسُ إِنَّ النّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَکُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزادَهُمْ إيمانًا وَ قالُوا حَسْبُنَا اللّهُ وَ نِعْمَ الْوَکيلُ
همان کساني که [برخي از] مردم به ايشان گفتند: «مردمان براي [جنگ با] شما گرد آمدهاند؛ پس، از آن بترسيد.» و[لي اين سخن] بر ايمانشان افزود و گفتند: «خدا ما را بس است و نيکو حمايتگري است».
آل عمران174 – فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَ اتَّبَعُوا رِضْوانَ اللّهِ وَ اللّهُ ذُو فَضْلٍ عَظيمٍ
پس با نعمت و بخششي از جانب خدا، [از ميدان نبرد] بازگشتند، در حالي که هيچ آسيبي به آنان نرسيده بود، و همچنان خشنودي خدا را پيروي کردند، و خداوند داراي بخششي عظيم است.
آل عمران175 – إِنَّما ذلِکُمُ الشَّيْطانُ يُخَوِّفُ أَوْلِياءَهُ فَلا تَخافُوهُمْ وَ خافُونِ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنينَ
در واقع، اين شيطان است که دوستانش را ميترساند؛ پس اگر مؤمنيد از آنان مترسيد و از من بترسيد
دعای رهبر معظم انقلاب در انتهای جلسه 25/12/1395در دیدار اعضای ستاد برگزاری کنگره ملّی چهار هزار شهید استان یزد ، چه بود؟
انشاءالله خدای متعال از شما راضی باشد؛ قلب مقدّس ولیّعصر انشاءالله از شماها راضی باشد و مشمول دعای ولیّعصر (ارواحنا فداه) باشید؛ و ارواح طیّبهی این شهدا انشاءالله از شماها راضی باشند و شماها را دعا کنند؛ و انشاءالله توفیقات الهی در کارهای بزرگ و مهمّی که در پیش روی ما و در پیش پای ما است و باید انجام بدهیم، نصیب همهی ماها بشود. به مردم عزیز یزد هم از قول بنده سلام برسانید.
در انتها دعا کنیم:
«اللَّهُمَّ أَرِنِی الطَّلْعَةَ الرَّشِیدَةَ وَ الْغُرَّةَ الْحَمِیدَةَ وَ اکْحُلْ نَاظِرِی بِنَظْرَةٍ مِنِّی إِلَیْهِ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُ و سَهِّلْ مَخْرَجَهُ وَ أَوْسِعْ مَنْهَجَهُ وَ اسْلُکْ بِی مَحَجَّتَهُ فَأَنْفِذْ أَمْرَه وَاشْدُدْ أَزْرَهُ ..»؛ « خدايا اذن رویت بده که ببینم آن جمال با رشادت، و پيشانى ستوده را ، و با نگاهى از من به او ديده ام را سرمه بکش، و در فرجش شتاب كن، و خروجش را آسان گردان، و منهاجش را وسعت بخش، و مرا سالک راهش درآور، و فرمانش را نافذ كن و پشتش را محكم گردان..» (دعای عهد)
«اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَهِ بنِ الحَسَن. صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ فِی هَذِهِ السَّاعَهِ وَ فِی کُلِّ سَاعَهٍ وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیْناًحَتَّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا »