صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
▪️ایرانیان باستان و نیاکان مان را خرافه پرست و آنورمال معرفی نکنیم.
جهانگرد اسپانیایی از راهنمای ایرانی خود پرسیده بود:
– ایرانیان باستان آتش را مقدس می دانستند؟
راهنمای ایرانی پاسخ داده بود:
- بله، زیرا آتش تامین کننده نور ، گرما و دور کننده حشرات و حیوانات وحشی بود
جهانگرد اسپانیایی بعد پرسیده بود:
– ایرانیان باستان در مراسم آخر هرسال بر روی آتش می پریدند ؟
راهنمای ایرانی پاسخ داده بود ، بله ، مراسمی در دوران باستان بوده به نام چهارشنبه سوری. در آن مراسم، ایرانیان باستان بر روی آتش می پریدند و سرود هایی می خواندند.
جهانگرد اسپانیایی گفته بود: شما مطمئن هستید که آنها بر روی آتش می پریدند؟ آخه، در هیچ کجای جهان بر روی یک چیز مقدس نمی پرند بلکه کلیه ملت ها در برآبر یک شی یا یک مکان مقدس تعظیم می کنند
وی سپس پرسیده بود: سرودی که پدران شما موقع پریدند بر روی آتش می خواندند چه خواسته ای را مطرح می کرد یعنی از آتش مقدس چه چیزی را می خواست ؟
راهنمای ایرانی : سرودی که موقع پریدن بر روی آتش مقدس خوانده می شد، هیچ در خواستی از آتش مقدس نداشت بلکه بیماری ها را به آتش حواله می کرد!!.. ( زردی من از تو یعنی بیماری من برای تو ای آتش مقدس )
جهانگرد اسپانیایی : تعجب می کنم . این برخورد با یک شی مقدس بسیار شگفت انگیز و بسیار غیر منطقی است . معمولا جوامع برای اشیای مقدس هزینه می کنند آنوقت پدران شما بیماری خود را به آتش مقدس حواله می کردند.!!!!!
▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️
موبدان زردشتی بارها گفته اند که پریدن بر روی آتش اقدامی نادرست و از جمله رسوم ایران باستان نبوده .
سه شنبه شب و چهارشنبه آخر هرسال روز نظافت و رفت و روب خانه و کوچه ها بوده و در پایان برای جلوگیری از بیماری ها خاکروبه ها را آتش می زدند .
