يَا ذَا الْجُودِ وَ الْإِحْسَانِ
ای همیشه احسان کننده ی مهربان.
تنها توشهی ما در سختی و رفتاریها ، لطف و فضل بی انتهای توست،
امید ما در ناگواریها کرامت کریمانهی توست،
همدم ما در وحشت و نگرانیها، آیات نوید بخش توست،
همره ما در غربت ، سرپرست ما در نعمتهای بی پایان ، تویی،
يَا ذَا الْفَضْلِ وَ الاِمْتِنَانِ يَا ذَا الْأَمْنِ وَ الْأَمَانِ
ای بی انتها محبت؛
در ناامیدیها ، فریادرس،
در گرفتاریها ، رهنما و تدبیرگر،
در سرگردانیها ، پناهگاه،
در تنگدستی و در درماندگیها ، گره گشا،
در پریشانیها ، مددرسان،
در بیماری و دردمندی شفای دوستان، عزیزان و مؤمنین درگاهت باش.
همواره ولی ایشان بسوی نور آسمانها باش و از ظلمتهای تو در توی آخرالزمان مصونشان بدار و همگی ما را با اخلاقی بسیار دلنشین ، قلبی رئوف ، در زمرهی بهترین صالحان و عبادی که
«…عِبَادًا لَّنَا أُولِی بَأْسٍ شَدِیدٍ…»
خطابشان فرمودی ، قرار بده .
بالحسین صلوات الله علیه الهی آمین یا رب العالمین