وضعیت اسفبار بهداشت اروپا و فرانسه در قرون وسطی و …

⭕️آقای مکرون تاریخ عوض نمیشه!!

🇮🇷ایران از دوران هخامنشیان به وسایل و موارد بهداشتی دسترسی داشت و حتی مخترع حمام بود و بعد از ورود اسلام هدفمندتر مسائل بهداشتی رعایت شد

🇸🇦در شبه جزیره عربستان نیز با طلوع پیامبر(ص) رحمت نیز این امر به اوج خودش رسید[ حتی اسناد معتبر در دسترس نیست که بگوید در عصر جاهلیت بهداشتی فردی رعایت نمیشده]

🇹🇷در حکومت عثمانی که قرن ها بعد توسط مسلمانان شکل گرفت موارد بهداشتی رعایت می شد

🇫🇷 🇪🇺 و اما اروپا و فرانسه؛

📕 لبر ماله در کتاب تاریخ قرون وسطی، می‌نویسد: «آلودگی کوچه‌ها موجب انتشار سریع ناخوشی می‌گردید. همین‌که هوا کمی گرم می‌شد، بوی عفونت همه جا را می‌گرفت؛ چنان‌که روزی فیلیپ اگوست به هوای نسیم در کنار پنجره قصر خود نشسته بود که ارابه‌ای از میان لجن گذر کرد و چنان عفونتی برخاست که حالت غش به فیلیپ دست داد[!]

📗رابرت ماسی، نویسنده کتاب «پطر کبیر»، درباره حمام نرفتن اروپایی‌ها، روایت‌های قابل تأملی نقل می‌کند؛ وی می‌نویسد: «پاریسی‌ها تا قبل از ورود سفیر ایران عصر صفوی(محمدرضا بیک) به پایتخت فرانسه، حمام نمی‌رفتند و برای رفع بوی بد، به حد افراط از عطر و ادکلن استفاده می‌کردند؛ در حالی که فرانسه یکی از پُرآب‌ترین کشورهای اروپای غربی است … به همین دلیل است که عطرو ادکلن فرانسه در تمام دنیا مشهور است!»

📘در قرون وسطا، حمام، ويژه مسلمانان به شمار می آمد گردشگران مسلمان که در قرن سيزدهم ميلادی از شهرهای عيسوی ديدن می کردند، از کثافات و بوی عفونت شهرهای آنان شکایت داشتند .در کمبريج که امروز آن اندازه لطيف و زيباست،گنداب وفضولات در جوی های سربازمعابر جاری بود.

«برداشت از کتاب تاريخ تمدن ترجمه:ابوالقاسم طاهری، بخش چهارم، ص 501»

📙اریسیها قبل از ورود (محمد رضا بیک)سفیر ایران به پایتخت فرانسه حمام نمیرفتند و برای رفع بوی بد به حد افراط از عطر و ادکلن استفاده میکردند در حالی که فرانسه یکی از پر آبترین کشورهای اروپای غربی است….. به همین دلیل است که عطرو ادکلن فرانسه در تمام دنیا مشهور است !

به نقل از کتاب (پطر کبیر) : نوشته: رابرت ماسی . ترجمه ذبیح الله منصوری

📔در قرون وسطا که دوره انحطاط کامل تمدّن، در مغرب زمین و عدم توجه به احکام مذهبی یا مدنی بهداشتی بوده است قطع گردیده و در همین دوره است که متناوباً امراض مسری شدید هجوم آور می شده است؛ تا آن جا که بالاخره، در قرون جدید (از قرن 16 به بعد) به فکر بهداشت و نظافت افتادند…

مهدی بازرگان، مطهرّات در اسلام، ص 36-37

📕آلودگی کوچه ها موجب انتشار سریع ناخوشی می گردید. همین که هوا گرم می شد، بوی عفونت همه جا را فرا می گرفت … . آلودگی گورستان نیز با آلودگی جوی ها دست به دست هم می داد؛ زیرا گورستان ها را مرکز شهر و بدون دیوار می ساختند؛ برای نمونه در پاریس، که از سده دوازدهم به بعد، «عروس دنیا» نام داشت، قبرستان «اینوسان» در کنار میدان خرید و فروش بود … . در آن دوران، ناخوشی مسری، شیوع فراوان داشت.

ر.ک: آلبرماله و ژوال ایزاک، تاریخ قرون وسطی تا جنگ صدساله، ترجمه عبدالحسین هژیر، ص

📓ویل‌دورانت تصریح می‌کند که پاریسی‌ها عادت داشتند محتویات کاسه[ادرار] را بدون نگاه کردن به اطراف، به فضای کوچه بپاشند و فقط داد بزنند: «خیس نشوی!» نشانه‌هایی از این رفتار مبتذل را حتی می‌توان در آثار مولیر، نمایش نامه‌نویس معروف نیز، دید. تا اواخر قرن 13 میلادی، اروپایی‌ها اصلا چیزی به نام توالت عمومی را نمی‌شناختند و اصولاً این مکان‌ها، در زمره اماکن تجملی محسوب می‌شد. این در حالی بود که در همان زمان، در سرزمین‌های اسلامی، تقریباً همه مساجد به آبریزگاه مجهز بودند