اهداف یک اهانت

اهانت نشریه فرانسوی «شارلی ابدو» به ساحت مقدس پیامبر اعظم(ص) رویدادی شگفت‌انگیز نیست. دشمنان دین الهی اسلام، هر از گاهی، با چنین اهدافی به مقدسات اسلامی و باورهای متعالی مسلمانان هتاکی می‌کنند:

نخست: سنجش میزان غیرت و جرات واکنش جهان اسلام نسبت به حرمت باورهای الهی. اگر واکنشی صورت نگیرد و اگر واکنش در قد و قواره‌ای موثر و برخاسته از غیرت و بصیرت دینی روی ندهد؛ دشمنان در هتاکی جدی‌تر و جری‌تر می‌شوند و عمل منحوس و پلید خود را تا جایی ادامه می‌دهند که هتاکی به مقدسات، رنگ عادی گیرد. گمان می‌رود به این شکل؛ هم اهمیت ارزش‌ها از دست می‌رود و هم تفکرات و آرمان‌های اسلامی منزوی می‌شود و در سایه فراموشی قرار می‌گیرد. و این برای غرب و جهان خداستیزان، به معنای برچیده شدن موانع تحقق اهداف شیطانی است. زیرا درک کرده‌اند این اسلام است و این ایمان و غیرت اسلامی مسلمانان است که در همیشه تاریخ در برابر طاغوتیان و مظاهر شرک و استکبار ایستاده است.

دوم اینکه؛ غرب و خاصه آمریکا، هم‌اینک با موج اعتراض‌ها علیه تبعیض‌نژادی و بی‌عدالتی سیستماتیک رو‌به‌روست. از این رو می‌توان گفت که هدف اقداماتی چون اقدام سخیف و نفرت‌برانگیز نشریه صهیونیستی- فرانسوی شارلی ابدو، منحرف کردن اذهان عمومی از واقعیت‌های موجود در غرب و نیز؛ رودررو کردن مردم غرب با مسلمانان معترض است. با این گمان که گردباد ساختگی، از خیز اعتراض‌ها بکاهد. آمران هتاکی؛ تصور می‌کنند؛ در میان اعتراض مسلمانان، چند تکفیری که ادعای مسلمانی دارند؛ با القای اربابان خود دست به عملیات ‌ترور بزنند.

قاطبه مردم غرب چه واکنشی دارند؟ آیا در میان تبلیغات ضد اسلامی پُرحجم، مردم می‌توانند میان مسلمانان راستین و تکفیری‌هایی که کمر به نابودی اسلام ناب محمدی(ص) بسته‌اند، تفاوتی قائل شوند؟

امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه با صراحت بیان کرد که من نمی‌توانم اقدام شارلی ابدو را محکوم کنم. این تأکید نشان نمی‌دهد که فرانسه آن‌طور که ادعا دارد مهد آزادی است؛ بلکه به روشنی ثابت می‌کند؛ اقدام شارلی ابدو بر اساس تصمیم یک سردبیر و یک کاریکاتوریست یا به عبارتی یک عبارت محفلی نبوده است. این نشریه دقیقاً بر پایه طراحی و حمایت دولتی رفتار کرده است.

انتظار این است واکنش مسلمانان و در مجموع همه انسان‌های آزاده و خردمند در قبال اقدام چندش‌آور نشریه فرانسوی، محکم و روشن باشد. این اعتراض را می‌توان با محکوم کردن در سطح رسانه، تشکیل کمپین‌ها و خیزهای تبلیغی در فضا و شبکه‌های اجتماعی، شکایت به مجامع قضایی و پاسخ‌های هنری بیان کرد.

در پایان باید یک پرسش را مطرح کرد:

جامعه هنری – سینمایی ما علاقه زیادی به فعالیت در حوزه شبکه‌های اجتماعی دارد. درباره هر موضوع تخصصی و نیز بی‌اهمیتی دیدگاه خود را سخاوتمندانه(!) مطرح می‌کند و خواهان تایید انبوهی از کاربران می‌شود. پرسش دقیقاً این است که چرا این جامعه به هنگام هتاکی غربیان به بهترین انسان آفرینش، سکوت می‌کند و یا تظاهر می‌کند که پیش‌ آمدی نشده است؟

قابل درک است که اهالی هنر و فرهنگ، باید پیشقراولان دفاع از پیامبری الهی قرار گیرند که با پیام و آموزه‌هایش، زیبایی آفرینش را پیش چشم انسان نمایان کرد و شیوه زندگی زیبا را آموزش داد!