صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
[إبراهيم42 ] ص260 – وَ لا تَحْسَبَنَّ اللّهَ غافِلاً عَمّا يَعْمَلُ الظّالِمُونَ إِنَّما يُؤَخِّرُهُمْ لِيَوْمٍ تَشْخَصُ فيهِ اْلأَبْصارُ
و خدا را از آنچه ستمکاران ميکنند غافل مپندار. جز اين نيست که [کيفر] آنان را براي روزي به تأخير مي اندازد که چشم ها در آن خيره مي شود.
[إبراهيم43 ] ص261 – مُهْطِعينَ مُقْنِعي رُؤُسِهِمْ لا يَرْتَدُّ إِلَيْهِمْ طَرْفُهُمْ وَ أَفْئِدَتُهُمْ هَواءٌ
شتابان سر برداشته و چشم بر هم نمي زنند و [از وحشت] دل هايشان تهي است.
و خدا را از آنچه ستمکاران ميکنند غافل مپندار. جز اين نيست که [کيفر] آنان را براي روزي به تأخير مي اندازد که چشم ها در آن خيره مي شود.
[إبراهيم43 ] ص261 – مُهْطِعينَ مُقْنِعي رُؤُسِهِمْ لا يَرْتَدُّ إِلَيْهِمْ طَرْفُهُمْ وَ أَفْئِدَتُهُمْ هَواءٌ
شتابان سر برداشته و چشم بر هم نمي زنند و [از وحشت] دل هايشان تهي است.
.
[الفرقان26 ] ص362 – الْمُلْکُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ لِلرَّحْمنِ وَ کانَ يَوْمًا عَلَي الْکافِرينَ عَسيرًا
آن روز، فرمانروايي بحق، از آنِ [خداي] رحمان است و روزي است که بر کافران بسي دشوار است.
[الفرقان27 ] ص362 – وَ يَوْمَ يَعَضُّ الظّالِمُ عَلي يَدَيْهِ يَقُولُ يا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبيلاً
و روزي است که ستمکار دستهاي خود را ميگزد [و] ميگويد: «اي کاش با پيامبر راهي بر ميگرفتم».
[الفرقان28 ] ص362 – يا وَيْلَتي لَيْتَني لَمْ أَتَّخِذْ فُلانًا خَليلاً
«اي واي، کاش فلاني را دوست [خود] نگرفته بودم.
[الفرقان29 ] ص362 – لَقَدْ أَضَلَّني عَنِ الذِّکْرِ بَعْدَ إِذْ جاءَني وَ کانَ الشَّيْطانُ لِْلإِنْسانِ خَذُولاً
او [بود که] مرا به گمراهي کشانيد پس از آنکه قرآن به من رسيده بود.» و شيطان همواره فروگذارنده انسان است.
آن روز، فرمانروايي بحق، از آنِ [خداي] رحمان است و روزي است که بر کافران بسي دشوار است.
[الفرقان27 ] ص362 – وَ يَوْمَ يَعَضُّ الظّالِمُ عَلي يَدَيْهِ يَقُولُ يا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبيلاً
و روزي است که ستمکار دستهاي خود را ميگزد [و] ميگويد: «اي کاش با پيامبر راهي بر ميگرفتم».
[الفرقان28 ] ص362 – يا وَيْلَتي لَيْتَني لَمْ أَتَّخِذْ فُلانًا خَليلاً
«اي واي، کاش فلاني را دوست [خود] نگرفته بودم.
[الفرقان29 ] ص362 – لَقَدْ أَضَلَّني عَنِ الذِّکْرِ بَعْدَ إِذْ جاءَني وَ کانَ الشَّيْطانُ لِْلإِنْسانِ خَذُولاً
او [بود که] مرا به گمراهي کشانيد پس از آنکه قرآن به من رسيده بود.» و شيطان همواره فروگذارنده انسان است.
