.
حامیان صهیون ۱۴۰۱
حامیان صهیون اقتباس از یکی از آثار مرحوم حبیب الله صادقی
صهیونیستها در دوران جدید با سرعت بسیار توانستند در ابعاد مختلف، فساد را بر جهانیان تحمیل نمایند.
آنان با پشتوانه علوم و فناوریهای دخانی و با بهره گیری از تعامل با جنیان و نیز همیاری و کمک خاصهی دیاران، قدم های محکم خود را برای ایجاد سلطه بر جهانی یکپارچه و به ظلمت کشاندن آن برداشتند.
ولی وعده خدا تحقق خواهد یافت و عبادالنا می آیند و آنان را ناکام خواهند گذاشت.
آیه ۲۶ سوره نوح
وَ قالَ نُوحٌ رَبِّ لا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكافِرينَ دَيَّاراً
نوح ع گفت: «پروردگارا! هيچكس از کافران دیّار«جنیان»، را بر روي زمين باقي مگذار!
.
(نوح/ ۲۶)
الصّادق (علیه السلام)- بَقِیَ نُوحٌ فِی قَوْمِهِ ثَلَاثَ مِائَهًِْ سَنَهًٍْ یَدْعُوهُمْ إِلَی اللَّهِ فَلَمْ یُجِیبُوهُ فَهَمَّ أَنْ یَدْعُوَ عَلَیْهِمْ فَوَافَاهُ عِنْدَ طُلُوعِ الشَّمْسِ اثْنَا عَشَرَ أَلْفَ قَبِیْلٍ مِنْ قَبَائِلِ مَلَائِکَهًِْ سَمَاءِ الدُّنْیَا وَ هُمُ الْعُظَمَاءُ مِنَ الْمَلَائِکَهًِْ فَقَالَ لَهُمْ نُوحٌ مَا أَنْتُمْ فَقَالُوا نَحْنُ اثْنَا عَشَرَ أَلْفَ قَبِیْلٍ مِنْ قَبَائِلِ مَلَائِکَهًِْ السَّمَاءِ الدُّنْیَا وَ إِنَّ غِلَظَ مَسِیرَهًِْ سَمَاءِ الدُّنْیَا خَمْسُمِائَهًِْ عَامٍ وَ مِنْ سَمَاءِ الدُّنْیَا إِلَی الدُّنْیَا مَسِیرَهًُْ خَمْسِمِائَهًِْ عَامٍ وَ خَرَجْنَا عِنْدَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ وَافَیْنَاکَ فِی هَذَا الْوَقْتِ فَنَسْأَلُکَ أَنْ لَا تَدْعُوَ عَلَی قَوْمِکَ قَالَ نُوحٌ أَجَّلْتُهُمْ ثَلَاثَمِائَهًِْ سَنَهًٍْ فَلَمَّا أَتَی عَلَیْهِمْ سِتُّمِائَهًِْ سَنَهًٍْ وَ لَمْ یُؤْمِنُوا هَمَّ أَنْ یَدْعُوَ عَلَیْهِمْ فَوَافَاهُ اثْنَا عَشَرَ أَلْفَ قَبِیْلٍ مِنْ قَبَائِلِ مَلَائِکَهًِْ سَمَاءِ الثَّانِیَهًِْ فَقَالَ نُوحٌ (علیه السلام) مَنْ أَنْتُمْ قَالُوا نَحْنُ اثْنَا عَشَرَ أَلْفَ قَبِیْلٍ مِنْ قَبَائِلِ مَلَائِکَهًِْ سَمَاءِ الثَّانِیَهًِْ وَ غِلَظُ سَمَاءِ الثَّانِیَهًِْ مَسِیرَهًُْ خَمْسِمِائَهًِْ عَامٍ وَ مِنْ سَمَاءِ الثَّانِیَهًِْ إِلَی سَمَاءِ الدُّنْیَا مَسِیرَهًُْ خَمْسِمِائَهًِْ عَامٍ وَ غِلَظُ سَمَاءِ الدُّنْیَا مَسِیرَهًُْ خَمْسِمِائَهًِْ عَامٍ وَ مِنَ السَّمَاءِ الدُّنْیَا إِلَی الدُّنْیَا مَسِیرَهًُْ خَمْسِمِائَهًِْ عَامٍ خَرَجْنَا عِنْدَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ وَافَیْنَاکَ ضَحْوَهًًْ نَسْأَلُکَ أَنْ لَا تَدْعُوَ عَلَی قَوْمِکَ فَقَالَ نُوحٌ (علیه السلام) قَدْ أَجَّلْتُهُمْ ثَلَاثَمِائَهًِْ سَنَهًٍْ فَلَمَّا أَتَی عَلَیْهِمْ تِسْعُمِائَهًِْ سَنَهًٍْ وَ لَمْ یُؤْمِنُوا هَمَّ أَنْ یَدْعُوَ عَلَیْهِمْ فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ أَنَّهُ لَنْ یُؤْمِنَ مِنْ قَوْمِکَ إِلَّا مَنْ قَدْ آمَنَ فَلا تَبْتَئِسْ بِما کانُوا یَفْعَلُونَ فَقَالَ نُوحٌ رَبِّ لا تَذَرْ عَلَی الْأَرْضِ مِنَ الْکافِرِینَ دَیَّاراً إِنَّکَ إِنْ تَذَرْهُمْ یُضِلُّوا عِبادَکَ وَ لا یَلِدُوا إِلَّا فاجِراً کَفَّاراً.
امام صادق (علیه السلام)فرمودند- نوح (علیه السلام) در میان قومش سیصدسال باقی ماند و آنها را بهسوی خدا دعوت کرد ولی دعوت او را اجابت نکردند؛ از اینرو تصمیم گرفت آنها را نفرین کند. هنگام طلوع خورشید دوازدههزار گروه از انواع فرشتگان آسمان دنیا نزد او آمدند و آنها بزرگان ملائکه بودند. نوح (علیه السلام) به آنها گفت: «شما چه کسانی هستید»؟ گفتند: «ما دوازدههزار گروه از انواع فرشتگان آسمان دنیا هستیم و پهنای مسافت آسمان دنیا [راه] پانصد سال است و از آسمان دنیا تا دنیا مسافت پانصد سال است و ما هنگام طلوع خورشید خارج شدیم و در این وقت نزد تو آمدیم و از تو درخواست میکنیم که قومت را نفرین نکنی». نوح (علیه السلام) گفت: «سیصدسال به آنها مهلت دادم». هنگامیکه ششصد سال تمام شد و آنها ایمان نیاوردند، نوح (علیه السلام) تصمیم گرفت که آنها را نفرین کند. دوازدههزار گروه از انواع فرشتگان آسمان دوّم نزد او آمدند. نوح (علیه السلام) گفت: «شما چه کسانی هستید»؟ گفتند: «ما دوازده هزار گروه از انواع فرشتگان آسمان دوّم هستیم و پهنای آسمان دوّم، مسافت پانصد سال است و از آسمان دوّم تا آسمان دنیا مسافت پانصد سال است و پهنای آسمان دنیا مسافت پانصد سال است و از آسمان دنیا تا دنیا مسافت پانصد سال است. هنگام طلوع آفتاب خارج شدیم و هنگام بلندشدن روز و بالاآمدن خورشید نزد تو آمدیم. از تو درخواست میکنیم که قومت را نفرین نکنی». نوح (علیه السلام) گفت: «به آنها سیصد سال مهلت دادم». هنگامیکه نهصد سال تمام شد و ایمان نیاوردند، تصمیم گرفت آنها را نفرین کند؛ پس خدای عزّوجلّ نازل فرمود: که «جز آنها که [تاکنون] ایمان آوردهاند، دیگر هیچکس از قوم تو ایمان نخواهد آورد! پس، از کارهایی که میکردند، غمگین مباش»! نوح گفت: «پروردگارا! هیچکس از کافران دیّار را بر روی زمین باقی مگذار! چرا که اگر آنها را باقی بگذاری، بندگانت را گمراه میکنند و جز نسلی فاجر و کافر به دنیا نمیآورند.
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۷۰ بحارالأنوار، ج۱۱، ص۳۱۰/ القمی، ج۱، ص۳۲۵/ نورالثقلین