جهت اطلاع برادران و خواهران گرامی:
کسی فکرش را نمیکرد که حمله ایران به عین الاسد، گره دیپلماسی انرژی را در اوج تحریمها باز کند.
نفتکشهای ایرانی در بنادر ” ونزوئلا ” پهلو میگیرند، و اوضاع حیاط خلوت آمریکا را دگرگون میکنند.
آقايان بدانيد ؛ دنیای امروز دنیای گفتمان نیست، دنیای موشک است.
تا دیروز نه، اما امروز همه شیرفهم شدهاند که امریکا را فقط با موشک میتوان شیر فهم کرد.
نه با قدم زدن در محيط سبز هتل كشورهاي غربي كه به آن افتخار ميكرديد و با دادن گزارشات بي محتوا مردم و جوانان مان را فريب داديد.
امروز معیشت ما به موشک گره خورده است.
خط ترانزیت صادرات بنزین ایرانی تحت بیمه موشکهای ” خرمشهر” ،” ذوالفقار “و ” زلزال ” مي باشد.
مهم نیست که برد موشکها به دریای کارائیب میرسد یا نه، مطمئن باشيد به آنجا که باید برسد، میرسد.
زيرا كه پرچم كشور اسلاميمان قبل از بام نفتکشها بر روی موشکها به اهتزاز در آمده است.
خط و نشانِ آن پاسدار برای شناورهای آمریکایی در خلیج فارس، اثر پروانهای خود را در جایی نزدیکی خلیج خوکها گذاشته است تا دزدان دریای کارائیب، شجاعت را از ناخداهای باخدای نفتکشهای ایرانی بیاموزند. زبان آن پاسدار به ما آموخت که میتوان بجای چند سال مذاکره، چند هفته ای به معامله رسید.
کشف بزرگ، راز قوی شدن بود که سلیمانیها و طهرانی مقدم ها به ما آموختند نه سرزمینی که کریستوف کلمب در آن لنگر انداخت.
غلط اضافه آمریکا در این ماجرا، خاطره ضربات مغزی ملایم را در ذهن سربازان آنها در خلیج فارس و غرب آسیا زنده خواهد کرد تا همواره نگاهشان به آسمان دوخته باشد.
موازنه قدرت یعنی در ذهن دشمنت جابیندازی که توقیف نفتکش مساوی است با توقیف ناو جنگی.
معامله برد برد را فراموش کنید، بازی دو سر بُرد برای ایران تازه شروع شده.