صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
أعراف143 – وَ لَمّا جاءَ مُوسي لِميقاتِنا وَ کَلَّمَهُ رَبُّهُ قالَ رَبِّ أَرِني أَنْظُرْ إِلَيْکَ قالَ لَنْ تَراني وَ لکِنِ انْظُرْ إِلَي الْجَبَلِ فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَکانَهُ فَسَوْفَ تَراني فَلَمّا تَجَلّي رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَکًّا وَ خَرَّ مُوسي صَعِقًا فَلَمّا أَفاقَ قالَ سُبْحانَکَ تُبْتُ إِلَيْکَ وَ أَنَا أَوَّلُ الْمُؤْمِنينَ
و چون موسي به ميعاد ما آمد و پروردگارش با او سخن گفت، عرض کرد: «پروردگارا، خود را به من بنماي تا بر تو بنگرم.» فرمود: «هرگز مرا نخواهي ديد، ليکن به کوه بنگر؛ پس اگر بر جاي خود قرار گرفت به زودي مرا خواهي ديد. « پس چون پروردگارش به کوه جلوه نمود، آن را ريز ريز ساخت، و موسي بيهوش بر زمين افتاد، و چون به خود آمد، گفت: «تو منزهي! به درگاهت توبه کردم و من نخستين مؤمنانم».
آل عمران193 – رَبَّنا إِنَّنا سَمِعْنا مُنادِيًا يُنادي لِْلإيمانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنّا رَبَّنا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ کَفِّرْ عَنّا سَيِّئاتِنا وَ تَوَفَّنا مَعَ اْلأَبْرارِ
پروردگارا، ما شنيديم که دعوتگري به ايمان فرا ميخواند که: «به پروردگار خود ايمان آوريد»، پس ايمان آورديم. پروردگارا، گناهان ما را بيامرز، و بدي هاي ما را بزداي و ما را در زمره نيکان بميران.
