«خُذها بِقُوَّة
روایت رهبرمعظمانقلاب از ۱۴ خرداد ۱۳۶۸
…آنچه واقع شد، یعنى گذاشتن بار این مسئولیّت بر دوش این بندهی کوچک ضعیفِ حقیر، براى خود من حتّى یکلحظه و یک آن از آنات گذشتهی زندگى متوقَّع و منتظَر نبود. یعنى اگر کسى تصوّر کند که بنده در طول دوران مبارزه و بعد در طول دوران انقلاب و در طول دوران مسئولیّت ریاست قوّهی اجرائى، حتّى یکلحظه در ذهن خودم خطور میدادم که این مسئولیّت به من متوجّه خواهد شد، قطعاً اشتباه کرده…
…قبل از تشکیل مجلس خبرگان با تضرّع، با توجّه، با التماس به خداى متعال عرض کردم که پروردگارا! تو که مدبّر امور و مقدِّر[۱] امور هستى، چون ممکن است بهعنوان عضوى از مجموعه براى این مسئولیّت به من توجّه بشود، خواهش میکنم که اگر این [مسئولیّت] ممکن است اندکى براى دین من و آخرت من زیان داشته باشد، کار را جورى ترتیب بده که پیش نیاید؛ و واقعاً از ته دل میخواستم که نشود…
…در خود مجلس من کوشش کردم، تلاش کردم، استدلال کردم، بحث کردم که این کار انجام نگیرد، ولى گرفت و این مرحله گذشت…
…امّا حالا که این بار را روى دوش من گذاشتهاند، آنچنان که خداى متعال به پیغمبرانش توصیه فرموده که «خُذها بِقُوَّة»[۲]من این مسئولیّت را با قوّت خواهم گرفت.
از خدا استمداد کردم و باز هم استمداد میکنم و هر لحظه و هر آن در حال استمداد از پروردگار هستم، براى اینکه این مسئولیّت را تا آنجایى که در وسع من است -که تکلیف هم بیش از وسع نیست- با قدرت، با قوّت، با حفظ شأن والاى این مقام، تسلّم کنم [۳]
و حفظ کنم و انجام بدهم. این تکلیف من است، که امیدوارم انشاءالله براى انجام این کار، مشمول لطف و ترحّم الهى و مشمول دعاى ولیعصر(عج) و دعاى مؤمنین صالح باشم…
۱۳۶۸/۰۴/۱۲
آیه ۱۴۵ سوره اعراف
وَ كَتَبْنا لَهُ فِي الْأَلْواحِ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ مَوْعِظَةً وَ تَفْصيلاً لِكُلِّ شَيْءٍ فَخُذْها بِقُوَّةٍ وَ أْمُرْ قَوْمَكَ يَأْخُذُوا بِأَحْسَنِها سَأُريكُمْ دارَ الْفاسِقينَ
و براى او در الواح [تورات] اندرزى از هر موضوعى نوشتيم؛ و هرچيزى را [كه مورد نيازشان بود] شرح داديم، پس [به او گفتيم]: آن را با جديّت بگير؛ و به قوم خود دستور بده: به نيكوترين آنها عمل كنند. [و آنها كه به مخالفت برخيزند، كيفرشان دوزخ است]؛ و بهزودى جايگاه فاسقان رابه شما نشان خواهم داد»!