قبل از انقلاب یه زن آمریکایی ساکن شهرک غرب به نام سوزان یه شکواییه تنظیم میکنه بدین مضمون که یه آقایی با گیتار بزرگ چند روزیه میاد دم خونه ما و داد میزنه :
” آی لاو سوزی ” و هی مزاحم من میشه
پلیس اون مرد رو دستگیر و به دادسرا میبرن و متوجه میشن یارو لحاف دوزه و داد میزده :
“آی لحاف دوزی”