صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
اگر مردان یک کشور تجاوز به سرزمین خود را امری عادی بدانند قطعا دیگر هیچ مقاومتی در مقابل نیروی نظامی مهاجم نخواهند داشت و آن کشور بدون شلیک یک گلوله فتح خواهد شد.
این حساسیت بر سرزمین، در غیرت مرد به زن نهفته است
اساسا در سینما زن نماد سرزمین است…
یعنی وقتی یک زن با یک هویت ملی خاص در یک فیلم سینمایی حضور پیدا می کند؛
هر اتفاقی که برای او رخ دهد
در واقع برای سرزمین او اتفاق افتاده…
به همین جهت زنان هر کشور
در سینما مظهر کشور خود هستند
با این تعریف خیلی بدیهی است
که به فیلمی ماننده فروشنده اسکار بدهند…
«تمام حرف این فیلم این است که
زن ایرانی باید مرد ایرانی را قانع کند
که اگر به من تجاوز شد تو ساکت باش»
«دقیقا این فیلم آماده سازی اذهان
برای حمله نظامی به ایران است»
سرزمینی که مردان اش در قبال
تجاوز به ناموسشان ساکت اند؛
همان سرزمینی است که می شود
آن را بدون یک گلوله تسخیر کرد…
اوج این اقدام آنها
جایزه دادن به زنی بود
که فیلم رابطه جنسی او در سالهای قبل
همه جا پخش شد…
اساسا ساختن فیلم سینمایی
با چنین شخصیتی
صرفا به جهت شهره بودن او در
رابطه جنسی است…
حمایت از او حمایت از تجاوز به یک
سرزمین است گلشیفته فراهانی ،
زن امیر ابراهیمی و ترانه علیدوستی
همگی نماد یک چیز هستند
( تجاوز پذیری )
ترانه علیدوستی در فیلم فروشنده
گلشیفته‌فراهانی در فیلم‌های متعدد
و زن امیرابراهیمی در واقعیت
مورد تجاوز قرار گرفته‌اند
و حالا تمام رسانه‌های فارسی زبان خارجی
و بی‌غیرت‌های داخلی تلاش
می‌کنند بگویند
آنها نماینده زن ایرانی هستند
تا این تجاوز پذیری عادی تر شود
پروژه کاملا مهندسی شده…
و از پیش طراحی شده است…
هیچ چیز اتفاقی نیست؛
همه این جماعت یک طیف هستند؛
طیف بی غیرت ها
طیف فروشنده ها…
