صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
جنگ روسیه و اوکراین به بهترین شکل دروغگویی و دورویی مسئولین ورزشی جهان و تاثیرگذاری تبعیض های نژادی برای اتخاذ تصمیمات را آشکار کرد.
هفت روز از آغاز جنگ روسیه و اوکراین می‌گذرد، جنگی که جمهوری اسلامی موضعی بی طرفانه در قبال آن اتخاذ کرده است اما این وقایع نقاب‌های مختلفی را از چهره کشور‌های به اصطلاح متمدنی برداشت که با شعارهای رنگین خود درصدد سلطه بر اذهان ملت‌ها بودند اما خودشان حتی ذره‌ای به آن شعار‌ها عمل نکردند.
“ورزش سیاسی نیست” این جمله، اسم رمز خفه کردن صدای کسانی بود که سعی داشتند صدای مظلومین عالم باشند و به نحوی از مظلومین حمایت کنند. جریمه تیم سلتیک اسکاتلند به دلیل حضور تماشاگران با پرچم فلسطین، محرومیت ۱۰ ساله جودکار الجزایری به دلیل عدم رویارویی با حریف اسرائیلی، جریمه تیم DUNDALK ایرلند به دلیل حضور تماشاگران با پرچم فلسطین، محرومیت ۶ ماهه کشتی‌گیر ایرانی به دلیل عدم رویارویی با حریف اسرائیلی و محرومیت فدراسیون جودوی ایران به دلیل دخالت سیاست در ورزش تنها موارد معدودی از نقض این ادعا در مغرب زمین است.
کنفدراسيون های مختلف ورزشی همیشه سعی داشتند خودشان را بی‌طرف و غیرسیاسی نشان دهند اما جنگ روسیه و اوکراین نشان داد ورزش می‌تواند برای چشم‌های آبی و موهای بلوند سیاسی باشد و همه فدارسیون ها و کنفدراسیون های ورزشی سیاست را رکن اصلی تصميماتشان قرار بدهند.
۸ سال از تجاوز وحشیانه عربستان سعودی به یمن می‌گذرد اما در این ۸ سال نه تنها یک روز هم خطر محرومیت کشور عربستان سعودی را تهدید نکرد بلکه میزبانی‌های مهمی همچون میزبانی مرحله حذفی مسابقات لیگ قهرمانان آسیا نیز در اختيار این کشور قرار گرفت. فدراسیون های اسپانیا و ایتالیا نیز طی قراردادی متعهد شدند در ازای دریافت مبلغی، مسابقات سوپرکاپ خود را در جده برگزار کنند.
اما ۶ روز پس از حملات روسیه به اوکراین، متصدیان امور درصدد سبقت از یکدیگر برای نشان دادن دخالت سیاست در ورزش هستند. ابتدا یوفا میزبانی فینال لیگ قهرمانان فوتبال اروپا را از سن‌پترزبورگ گرفت و به پاریس داد.
سپس مسابقه فرمول یک به میزبانی روسیه لغو شد. فیفا که همیشه مدعی فوتبال بدون سیاست بوده است ابتدا گفت که تیم ملی فوتبال روسیه باید کلیه مسابقاتش را در زمین بی‌طرف، بدون پرچم و سرود ملی روسیه و با نام “اتحادیه فوتبال روسیه” انجام دهد اما در تصمیم ثانویه با همکاری یوفا، تیم‌های باشگاهی و تیم ملی را از تمام رقابت‌ها حذف کرد. یک تصمیم بی‌سابقه اما کاملا سیاسی!
در روزهای گذشته مسابقات فوتبال مختلفی با سردادن شعارهای سیاسی و حضور تماشاگران با پرچم اوکراین انجام شده است اما هیچکدام از این تیم‌ها نیز جریمه نشده‌اند.
مضحک‌ترین واکنش در بین واکنش‌های ورزشی اما به فدارسیون جهانی جودو می‌رسد که فدارسیون جودوی ایران را به دلیل دخالت سیاست در ورزش محروم کرده است و خود ریاست افتخاری پوتین بر این فدارسیون را به حالت تعلیق درآورده است.
در چند سال اخیر فشار زیادی توسط توپخانه رسانه‌ای دشمن شکل گرفت تا افکار عمومی را نسبت به عدم رویارویی با حریفان اسرائیلی تحریک کند و حتی کارزارهایی برای تحریم ورزش ایران تشکیل شد و حتی بخشی از افکارعمومی قانع شده بود که ورزش سیاسی نیست و چاره ای جز رویارویی با رژیم صهیونیستی در میادین ورزشی نیست اما جنگ روسیه و اوکراین به بهترین شکل دروغگویی و دورویی مسئولین ورزشی جهان و تاثیرگذاری تبعیض های نژادی برای اتخاذ تصمیمات را آشکار کرد و این بهترین فرصت برای ماست تا با کشورهایی مانند الجزایر که رویکردی ضدصهیونیستی دارد تصمیم قاطع خود برای عدم رویارویی با حریفان اسرائیلی را به دنیا مخابره کنیم.
