شعر / چون تویی مادرم چه غم دارم

/ تقدیم به ساحت مقدس مادر مهربان امت

چون تویی مادرم چه غم دارم
چون تویی صاحبم چه کم دارم

در هوایت به هر قدم دارم
ذکر مادر که دم به دم دارم

ای سمیع الدعا دعای همه
ای مجیب الدعا برای همه

ای طبیب همه ، دوای همه
ای شفیع همه ، شفای همه

 

بر مدار تو عاشقان به صفا

بر زبان لا اله الا الله

عرفاتی تو مشعری تو منا

حرمی یا که مروه ای و صفا

 

خالقی مالکی شهنشاهی

رهروی رهبری تو هم راهی

مونسی همدمی تو غمخواری

مادری مادری تو یکتایی

 

خوش به حال کبوترانی که

گرد آن خانه اخترانی که

مادر و جمع طفلکانی که

لحظه ای، آن دمی، زمانی که

 

می گشایی در و نظاره کنی

لطف و احسان بیکرانه کنی

جمع عشاق را بهانه کنی

یک نظر سوی آشیانه کنی

 

همه تسبیح گوی و حیرانت

همه مدهوش عطر بستانت

همه امیدوار احسانت

همه هستند غرق چشمانت

 

چون تویی مادرم چه غم دارم

چون تویی صاحبم چه کم دارم

در هوایت به هر قدم دارم

ذکر مادر که دم به دم دارم

محمد جواد عسکری باقرآبادی

1400/9/26