صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
خدای من!
محبوب من!
خالق من!
ای صمد حنان!
حال که تسبیحم را حرکت بسوی “ظهور” پسندیدی؛
بنده هم هدفم را فقط حرکت بسوی “مهدویت” قرار میدهم!
و در این “صراط مستقیم” شناور می شوم…
ای مالک یوم الدین!
به خودت قسم،
بشدت این “هدف مقدس” را می خواهم!
ولی معترفم، بی “مدد” تو، نمی توانم…
یعنی هرگز بدون نصرت منجی ات (عج) نمی شود!
غیر ممکن است…
ای خالق رحمان و رحیم!
به حق عالین،
ادرکنی ادرکنی ادرکنی…
بشدت محتاج “عروه الوثقی” هستم…
با تمام وجود در پی “سفینه النجاه” گریانم…
آیا شود به این بی استحقاق مظلوم، شهادت فی سبیل الله، نصیب کنی؟
ایاک نعبد،
و ایاک نستعین!
تا کی بجای در آغوش کشیدن محبوب (ع)،
در خلوت و جلوت،
بیاد معشوق، “قرآن” بر قلبم گذارم و مکتوب ببوسم؟ هان؟!
این ربک الاعلی؟
این اسم ربک الاعلی؟!
ای عزیز حکیم،
ادرکنی!
ای خالق صاحب الزمان!
اگر مانوس به دستگیری بی وقفه ات نبودم،
گریان و نالان، التماست نمی کردم…
اگر فریاد می زنم “ادرکنی”،
چون غیر تو همه چیز و همه کس، ناتوانند، هیچ هستند!
“الهی و ربی من لی غیرک”!
الحمدلله.
غیر تو نمی خواهم!
اگر “ثقلین” هم می خواهم،
چون از توست، و تو برآیم پسندیدی!
و فقط از “صراط ثقلین” است که می توان به “هدف الهی” و “فلاح” رسید،
و ظهور “بقیه الله” را دید و چشید و لمس کرد و در آن غرق گشت…
انا لله و انا الیه راجعون
الحمدلله
عبد مالک یوم الدین 99/11/17
