صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
استفاده از نوره طبیعی که همان موبر سلیمانی یا موبر امام رضایی است، باید احیاء بشود و تبیلغ بشود. موبرهای موجود در بازار، شیمیایی و مضر است.
نوره طبیعی در روایات به عنوان یکی از داروها معرفی شده است.
لحن تاکید ائمه(ع) بر نوره خیلی عجیب است و شدت دارد:
السُّنَّةُ فِي النُّورَةِ فِي كُلِّ خَمْسَةَ عَشَرَ يَوْماً فَإِنْ أَتَتْ عَلَيْكَ عِشْرُونَ يَوْماً وَ لَيْسَ عِنْدَكَ فَاسْتَقْرِضْ عَلَى اللَّه[1]
یعنی سنت در نوره این است که هر پانزده روز یک بار استفاده شود پس اگر بیست روز گذشت و نزد تو پولی برای تهیه نوره نیست، قرض بگیر.
علی الله به معنای این است که خداوند ضامن این قرض است و ادا می‌کند.
بیشترین مدت استفاده نکردن از نوره چهل روز است که اگر کسی بیشتر از چهل روز از نوره استفاده نکند مومن بلکه مسلمان هم نیست.
در روایت آمده است:
السُّنَّةُ فِي النُّورَةِ فِي كُلِّ خَمْسَةَ عَشَرَ يَوْماً فَمَنْ أَتَتْ عَلَيْهِ إِحْدَى وَ عِشْرُونَ يَوْماً فليستدين [فَلْيَسْتَدِنْ] عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لْيَتَنَوَّرْ وَ مَنْ أَتَتْ عَلَيْهِ أَرْبَعُونَ يَوْماً وَ لَمْ يَتَنَوَّرْ فَلَيْسَ بِمُؤْمِنٍ وَ لَا مُسْلِمٍ وَ لَا كَرَامَة[2]
یعنی سنه پیامبران(ع) در استفاده از نوره هر پانزده روز یک بار است پس کسی که بیست و یک روز از نوره استفاده نکرده است برای تهیه نوره قرض بگیرد که خداوند آن قرض را ضمانت می‌کند و نوره بکشد و کسی که چهل روز بگذرد و از نوره استفاده نکند مومن و مسلمان نیست و کرامت و ارزشی ندارد.
معنای لحن روایت این است که سهل انگاری در نوره کشیدن هیچ توجیهی ندارد و اگر برای مردم اینگونه از نوره صحبت کنیم، کسی به خود اجازه نمی‌دهد تا از نوره استفاده نکند.
در روایت دیگر آمده است:
مَنْ كانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ فَلَا يَتْرُكْ حَلْقَ عَانَتِهِ فَوْقَ الْأَرْبَعِينَ فَإِنْ لَمْ يَجِدْ فَلْيَسْتَقْرِضْ بَعْدَ الْأَرْبَعِينَ وَ لَا يُؤَخِّر[3]
یعنی کسی که ایمان به خداوند و روز آخرت دارد تراشید عانه را بیش از چهل روز ترک نکند، پس اگر پیدا نمی‌کند و پول ندارد، قرض بگیرد و به تاخیر نیندازد.
از اینکه فرمود قرض بگیرد، معلوم می‌شود مراد از «حلق» کشیدن نوره است و مراد تیغ نیست چون شاید تیغ نیازمند قرض کردن نباشد.
