صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
سرباز روح‌الله رضوی (طلبه المصطفی، فعال بین‌الملل و مجری برنامه تلوزیونی گذرنامه) با انتشار فیلمی از سخنرانی یک اردو زبان در صفحه مجازی‌اش نوشته است:
گزارش‌واره‌ای از رخدادهای اخیر پاکستان
چهارم محرم همین امسال بود که این منبر آتشین در شهر اسلام‌آباد، آتشی به باروت اختلافات مذهبی در کل کشور پاکستان زد. آصف رضا علوی از جمله ذاکرین پاکستان است.
ذاکرین پاکستان دسته‌ای از منبری‌های عموما غیر تحصیل کرده در مدارس علمیه هستند که با فنون خطابه آشنا می‌شوند با مطالعات شخصی خودشان منبر می‌روند و اقبال خوبی هم از سوی مردم شیعه به آنها می‌شود. خطابه‌های این جماعت همیشه پر است از طعنه و تکه علی الخصوص به خلفا. اینها البته محدود در پاکستان نیستند و شیعیان هند هم متأثر از این فضا و فرهنگ هستند.
الغرض جناب آصف رضا علوی در همین خطابه ماجرای فدک و حضرت زهرا سلام الله علیها را به میان می‌کشد که البته واکنشی بود به صحبت‌های یکی از علمای اهل سنت که چندی قبل کار حضرت زهرا را در طلب فدک العیاذ بالله نادرست انگاشته بود. جناب ذاکر هم در همین خطابه منکرین حق فدک را کافر و خارج از دین قلمداد می‌کند.
شب به صبح نرسیده اوضاع اسلام آباد به هم می‌خورد و جناب ذاکر به طرقی که هنوز برای خود من احراز نشده نه از اسلام آباد که از پاکستان می‌رود و پایش را به دروازه جهان شهر لندن می‌گذارد. حسب اطلاعی که من دارم در ایام کرونا سفر به انگلیس طبق پروتکل‌های بهداشتی با ثبت مدارک پزشکی از پیش و با تشریفات خاصی صورت می‌گیرد و اینکه کسی یک شبه و یک دفعه بخواهد چنین سفری رقم بزند خیلی دور از انتظار است.
از تحلیل‌های توطئه‌ای که بگذریم ماجرای چهارم محرم بسرعت در کل اهل سنت پاکستان می‌پیچد که در فلان هیات شیعی فلان خطیب خلیفه نخست را کافر قلمداد کرده. روز ۹ یا ۱۰ محرم رخداد دیگری روغن داغی می‌شود روی این آتش مذهبی وقتی که دسته‌ای از شیعیان عزادار در حال قرائت زیارت عاشورا بودند و یکی از شبکه‌های تلویزیونی پاکستان اقدام به پخش زنده این زیارت می‌کند و خب مساله لعن‌های مصرح و غیر مصرح این زیارت همواره یکی از بحث‌ها و جدل‌های میان شیعه و سنی بوده است. موجی جدید از فضای ضد شیعی کل پاکستان را فرا می‌گیرد.
اهل سنت پاکستان دو دسته عمومی دارند یکی دیوبندی‌ها و دیگری بریلوی‌ها. نه اینکه هر کسی دیوبندی باشد تکفیری است اما تفکیری‌ها عموما از دل اینها بودند. جماعتی از دیوبندی‌ها چند روز بعد از عاشورا اعلام تظاهراتی عمومی در حفاظت از حریم صحابه در شهر کراچی می‌کنند و جمعیتی چند صد هزار نفری را علیه شیعیان جمع می‌کنند که شعارشان این بود: شیعه کافر است. بریلوی‌ها هم تظاهراتی ضد شیعی را رقم می‌زنند که خیلی صدا می‌کند.
ماجرا به اینجا ختم نمی‌شود و اخبار پراکنده از حملات تروریستی علیه شیعیان پاکستان از این طرف و آنطرف به گوش می‌رسد. وقایعی که سالیانی بود خبری از آن به گوش نمی‌رسید و بنظر آمده بود ریشه‌اش کنده شده. علمای بنام شیعه هم از ابتدا با محکوم کردن جماعت ذاکرینی که همواره کارشان اهانت بوده تلاش کردند خط خودشان را از جریانات تند شیعی منفک کنند لکن علیرغم این موضع گیری ها هنوز نتوانسته‌اند بر جو احساسی حاکم غلبه کنند. این روزها پاکستان شرایطی حساس را سپری می‌کند که نشان می‌دهد ماجرای حساسیت‌های مذهبی شیعه و سنی چقدر جدی است.
