فعالان سیاسی به پیشنهاد رفراندوم روحانی واکنش نشان دادند و گفتند در مقابل صندلیهای خالی و در خلوتترین افتتاحیههای ۴۰ سال اخیر دانشگاهها چگونه از همهپرسی برای «چیزهایی که ۴۰ سال است درباره آن بحث میکنیم»سخن میگویید؟!
کاری که دکتر روحانی روز گذشته برای چندمینبار تکرار کرد و در نشستی که شاید خالیترین سالن دانشجویی طی ۴۰ سال گذشته بود، مقابل صندلیهای خالی پیشنهاد رفراندوم مطرح کرد.
حسن روحانی روز گذشته سخنانش را در دانشگاه تهران در حالی آغاز کرد که تعدادی از دانشجویان پس از اعتراض به او، در حال ترک سالن محل سخنرانی بودند. صرفنظر از دانشجویانی که سالن را در ابتدای سخنان رئیسجمهور ترک کردند، تقریباً نیمی از صندلیهای سالن در نظر گرفته شده برای سخنرانی رئیسجمهور خالی بود. این مراسم که گفته شد مراسم نمادین گشایش دانشگاههاست، ۲۴ روز پس از آغاز سال تحصیلی جدید، روز گذشته و با حضور رئیسجمهور حسن روحانی در تالار علامه امینی دانشگاه تهران برگزار شد، اما اصل خبر تحتالشعاع اعتراضات دانشجویی به روحانی قرار گرفت.
آغازی با اعتراض
صبح چهارشنبه دانشگاه تهران قرار بود با سخنرانی روحانی و میزبانی این دانشگاه آغاز شود، اما اعتراض دانشجویان همزمان با حضور رئیسجمهور آغاز شد. هر قدر مراسم نمادین بود، اعتراضات، اما واقعی بود؛ اعتراض نه به اصل حضور روحانی بلکه به اجازه نیافتن برای سخنرانی مقابل روحانی، اعتراض به عملکرد روحانی و اعتراض به تملق دانشجویان صحبتکننده مقابل روحانی که معترضان معتقد بودند نمایندههای وزارت علوم هستند و نه نمایندگان دانشجویان. عدهای از دانشجویان عضو تشکلهای دانشجویی در حیاط تجمع کردند.
برخی از دانشجویان در حرکتی نمادین، برای اعتراض به آنکه تریبونی مقابل رئیسجمهور برای اعتراض ندارند، روی دهانهای خود چسب زده بودند و پلاکاردهایی در دست داشتند که روی آنها چنین جملاتی نوشته شده بود: «بریدن صدا از نوع تدبیر و امید» یا «جشن آغاز سال تحصیلی کارمندان وزارت علومی» و دختری پلاکاردی در دست داشت که با کنایه روی آن نوشته بود: «ورود افراد زیر ۴۰ سال به داخل سالن ممنوع». برخی دانشجویان هم معترض بودند چرا مراسم در خلوتی دانشگاه به دلیل حضور دانشجویان در مراسم پیادهروی اربعین برگزار شده و تعمدی در تعیین این زمان وجود داشته است. جمعی از دانشجویان هم به یک طرفه و گزینشی بودن این جلسه اعتراض کردند، اما در داخل سالن هم یک دانشجو در آغاز سخنرانی رئیسجمهور بلند شد و گفت سخنرانان انتخاب ما نبودند و نمایندگان وزارت علوم هستند و بعد در حالی که روحانی سلام و صلوات آغازین سخنرانیاش را ایراد میکرد، این دانشجویان همراه با جمعی از دانشجویان و بیاعتنا به مسئولانی که آنان را دعوت به آرامش میکردند، سالن سخنرانی را ترک کردند. تعداد خانمهای حاضر در سالن، آنچنان که از تصاویر پیداست، به تعداد انگشتان دو دست هم نمیرسد. اغلب حاضران هم دانشجو نیستند و نیمی از سالن هم خالی!
فعالان سیاسی به پیشنهاد رفراندوم روحانی واکنش نشان دادند و گفتند در مقابل صندلیهای خالی و در خلوتترین افتتاحیههای ۴۰ سال اخیر دانشگاهها چگونه از همهپرسی برای «چیزهایی که ۴۰ سال است درباره آن بحث میکنیم»سخن میگویید؟!
خودم را فرزند حوزه و دانشگاه میدانم
حسن روحانی بیاعتنا به اعتراضات، سخنان خود را با تأکید بر افتخار به حوزه و دانشگاه شروع کرد. رئیسجمهور در مراسم آغاز سال تحصیلی دانشگاهها و مراکز آموزش عالی کشور با تأکید بر اهمیت دانشگاه و البته حوزه در کنار هم، اظهار داشت: من خودم را هم فرزند حوزه و هم دانشگاه میدانم و به هر دو افتخار میکنم. مجموعه دانشگاه و حوزه اداره آینده جامعه را به عهده دارد.
به اندازه سیاست برای رفاه جوانان وقت بگذارید
رئیسجمهور از وزرا و رؤسای دانشگاهها خواست تا همانقدر که برای سیاست وقت میگذارند برای ورزش، سلامت و رفاه جوانان نیز وقت بگذارند و گفت: ما یک دانشجوی عالم، سالم، با نشاط، متحرک، دلسوز، شیفته کشور، مملکت و جامعه نیاز داریم که اینها همه باید کنار هم قرار بگیرد تا ما بتوانیم به وظیفه اصلیمان عمل کنیم. گسترش فضای دانشگاه بدون کیفیت مطلوب ما نیست، معتقدیم ارتقای فضای کمی و کیفی باید در کنار هم قرار گیرد.
محور دانشگاه به جای علم، مهارت باشد
روحانی پیشرفتهای کشورمان در عرصههای علم و دانش را افتخارآمیز برشمرد و ادامه داد: دانشگاه ما باید تبدیل به دانشگاه مهارتمحور شود، محور ما نباید علم باشد البته علم در بسیاری از امور پایه مهارت و پایه پیشرفت و توسعه است، اما نباید به علم اکتفا شود. دانشجویان باید در کنار علم، با آموختن مهارت و نیازمندیهای جامعه برای ورود به اجتماع و به دوش گرفتن بار مسئولیت و اشتغال و مدیریت آماده شوند.
وی با اشاره به مشکل اشتغال فارغالتحصیلان یادآور شد: شاید بتوان گفت که دلیل این مسئله مشکل اقتصادی کشور است یا توسعه اقتصادی و سرمایهگذاری به اندازه کافی نیست، همه اینها درست، اما یک فارغالتحصیل با مهارتی که میتواند بلافاصله یک مسئولیتی را به عهده بگیرد، زود به شغل میرسد تا عالمی که علم خوب آموخته و دانشگاهش حافظهمحور بوده، در مغزش بسیاری از مطالب لازم علمی انباشته شده، اما نمیتواند وارد کار شود.
دانشگاه خود را برای انتخابات آماده کند
روحانی در بخش دیگری از سخنان دیروز خود در دانشگاه تهران به انتخابات مجلس شورای اسلامی در پایان سال جاری اشاره و تصریح کرد: دانشگاهها همیشه در همه انتخاباتهایی که داشتهایم نقش بسیار ارزشمندی داشتهاند؛ هم اساتید، هم دانشجویان و هم فضای دانشگاه. این فضای دانشگاه است که فضای جامعه را گرم میکند.
رئیسجمهور با بیان اینکه سرنوشت آینده کشور ما را انتخابات تعیین و تأیید میکند، ادامه داد: با همه نقص و اشکال بهترین راه برای تغییر، صندوقهای رأی است؛ برای شکستن افراط، اصلاح جامعه، شایستهسالاری و برای اینکه افکار بهحق مردم حاکم شود صندوقهای رأی بهترین راه است. دانشگاه خود را آماده کند تا هر که بهتر، شایستهتر است و برای کشور مفیدتر است آن را برگزیند و از آن طرف هر کس خود را شایسته میداند، کاندیدا شود.
رئیسجمهور آمادگی برای انتخابات را یک وظیفه بزرگ ملی برشمرد و افزود: اگر انتخابات پرشکوه، با نشاط و پررونق با حضور اکثریت مردم در سراسر کشور داشته باشیم، قدرت سیاسی ما در دنیا بالا میرود.
تا در داخل بین تعامل سازنده یا تقابل یک صف نشویم به جایی نمیرسیم
وی با طرح این پرسش مبنی بر اینکه پیشرفت کشور و آینده کشور در سایه تعامل با دنیاست یا تقابل، اظهار داشت: ممکن است بگویید جواب آسان است و هرجا که جای تعامل است، تعامل کنیم و هرجا ضروری بود، تقابل کنیم، اما باید گفت که این مسئله راهبردی اساسی است. ۴۱ سال است ما هنوز به جواب روشن و قاطع در کشور نرسیدهایم؛ یک عده میگویند تعامل سازنده باید داشت و عدهای دیگر عنوان میکنند که باید به سمت تقابل مستمر و دائم برویم.
رئیسجمهور تصریح کرد: ممکن است که نتوان مشکل را در جایی حل کرد، اما اینکه استراتژی ما تعامل سازنده باشد یا تقابل مستمر، این اساس در کشور ماست. این را به صراحت میگویم و روی آن فکر، مطالعه و بحث کردم، ما اگر همدیگر را قانع نکنیم، با دعوا درست نمیشود، یعنی دو صف درست کنیم و مدام جرو بحث کنیم، فایدهای نخواهد داشت و به نتیجه نخواهیم رسید.
برجام جای دعوا ندارد، دعوا سر مسئله بزرگتری است
روحانی گفت: تمام دعوای سیاسی سر چه چیزی است؟ یکی میگوید برجام خوب است و دیگری میگوید بد، یکی میگوید برجام برایمان فایده داشته است و دیگری میگوید هیچ فایدهای نداشت. باید گفت دعوا سر برجام نیست چراکه برجام جای دعوا ندارد بلکه دعوا سر مسئله بزرگتر و مسئله بالاتری است.
وی ادامه داد: یک عدهای میگویند که وقت تلف میکنید با خارجیها حرف میزنید، عمر شریف را تلف میکنید. ما باید قوی باشیم و خارج را تهدید کنیم و روزی خارجیها در برابر ما تواضع میکنند و به زانو درمیآیند. عدهای میگویند این راه نیست و با جنگ مدام به این نتیجه نمیرسیم.
وی خاطرنشان کرد: زمانی که پهپادش میآید و ما اخطار میدهیم و او گوش نمیکند. در این فضا، ما ناچاریم که موشک شلیک کنیم و تعامل سازنده در چنین شرایطی فایده ندارد، اما در کل و کلیت ما باید چه راهی را انتخاب کنیم.
توافق ما در مذاکره کوهی بود که بر سر مخالفان داخلی خراب شد
روحانی خاطرنشان کرد: ما با سختی به سمت مذاکره رفتیم و به توافق رسیدیم که این برای عدهای همچون کوهی بود که بر سرشان خراب شد. اینکه ما بتوانیم با شش قدرت بزرگ دنیا بحث کنیم و آنها بیایند حاضر شوند شش قطعنامه فصل هفتم را پس بگیرند، حقوقدانان و سیاستمداران میفهمند که چه کردهایم و این کار آسانی نبود و بعد بگویند که کارهای اتمی شما خلاف قانون نیست و شما حق دارید.
رئیسجمهور ادامه داد: برای هیچ کشوری در قطعنامه سازمان ملل نیامده است که فعالیت هستهای آن را قبول دارند، تنها کشوری که در قطعنامه آمده است که ایران حق فعالیت دارد، در قطعنامه ۲۲۳۱ است، بعد هم این توافق انجام و نتیجه این شد که یکی از رهبران دنیا در سفر نیویورک گفت ما دچار حیریتیم که این همه شرکت در ایران صف ببندند تا سرمایهگذاری کنند.
روحانی خاطر نشان کرد: در ابتدای دولت یازدهم زمانی که تورم را کاهش دادیم بعضی از اقتصاددانان اشکال گرفتند که این کار اشتباه است و باید از رکود شروع میکردید، اما وقتی که تورم یک رقمی شد و همزمان رشد اقتصادی نیز در سال ۹۵ به رقم ۵/ ۱۲ درصد رسید، دنیا را به شگفتی وا داشتیم.
رئیس جمهور افزود: این مدیریت همان مدیریتی است که بالاترین رشد اقتصادی را در سطح جهانی بهوجود آورد و تورم برای سه سال مستمر تک رقمی شد و در بخشهای مختلف از جمله بنزین، گازوییل و گندم خودکفا شدیم.
روحانی گفت: رژیم صهیونیستی، عربستان و تندروهای امریکا با فشارهای خود دولت جدید امریکا را وادار کردند که از برجام خارج شود و کسانی که در کارآمدی برجام تردید دارند، میتوانند زمانی که برجام منعقد شد را با امروز که صدمه دیده است، مقایسه کنند.
توسعه بدون تعامل با دنیا ممکن نیست
وی خاطرنشان کرد: در اقتصاد میتوانیم روی پای خودمان بایستیم و بدون تعامل با دنیا پیشرفته شویم. در این صورت میتوان تنها زندگی را گذراند، اما رشد و توسعه چه میشود؟ الان در دوران تحریم هستیم و زندگی را میگذرانیم، ولی رشد و توسعه بدون رابطه با دنیا و تعامل با دنیا امکانپذیر نیست. بانکها قفل باشد و صادرات و واردات قفل باشد، نمیتوان توسعه یافت.
وی بیان کرد: باید دانشگاهها وارد مسائل استراتژیک شوند، حتی اگر در این مسائل به نتیجه نرسیدیم، باید همهپرسی از مردم را برگزار کنیم. راهی نداریم چراکه این ۴۰ سال دائماً بحث کردیم. ما باید راه را انتخاب کنیم.
منبع: جوان