İslam Devrimi’nin Büyük Önderi İmam Humeyni kimdir?

Bugün İslam Devrimi’nin önderi ve İran İslam Cumhuriyeti Devleti’nin Kurucusu rahmetli İmam Humeyni’nin vefatının 35. yıldönümü.

İmam Humeyni, 3 Haziran 1989 yılında İran Tahran’da vefat etti. İran’da Şah’a muhalefet ettiği için sürgün edilen Humeyni, 1979 yılında İran’a geri dönerek İslam Devrimini gerçekleştirmişti.

İmam Humeyni kimdir?

İran İslam Cumhuriyeti’nin lideri ve kurucusu olan Humeyni, 23 Eylül 1902 tarihinde Kum’un 160 km. güneybatısındaki Humeyn kasabasında doğdu. Asıl adı Ruhullah soyadı Mustafavî’dir. Beş aylıkken babası yerel bir toprak ağası tarafından  şehit edildi.

İmam Humeyni, 20 yaşında Kum şehrine hicret ederek Yüksek Dînî İlimler Havzası’na girdi ve burada dönemin en tanınmış üstatlarından ders alarak kısa sürede yüksek İslami bilimlerle ilgili tahsilini tamamladı. İlk kez Necef`te “Velayet-i Fakih” başlığı altında verdiği derslerde İslam devletinin temel prensipleri konusunu işledi

Humeyni, İslami ilimlerle ilgili eserlerinin yanı sıra ülkenin şahı Muhammed Rıza Şah Pehlevi’ye karşı açıkça tutum alması, Batı nüfuzuna karşı çıkması ve devletin İslami esaslarla yönetilmesi konusundaki tavırlarıyla da tanındı.

1960-1961 yıllarında baş gösteren olaylar onun, ulemanın kıyamında lider olarak bilfiil sahnede görünmesine neden oldu. 5 Haziran 1963 de baştanbaşa bütün İran’da ulemanın öncülüğü ve liderliğinde despot şah rejimine karşı muazzam bir başkaldırı ve kıyam hareketi başladı.

İmam Humeyni’nin sürgün hayatı

İmam Humeyni, 1962-63’te İran şahının toprak reformu programı çerçevesinde bazı dini vakıfların mülklerine el konulmasına muhalefet ettiği için tutuklandı. Humeyni bir yıl tutuklu kaldıktan sonra 4 Kasım 1964’te Türkiye’ye sürgün edildi.

Ankara’ya getirilen Humeyni orada kısa süre kaldıktan sonra, Bursa’ya götürüldü. Burada bir yıl kaldıktan sonra Irak’a gönderildi. Irak’taki sürgün günlerinde 14 yıl boyunca talebe yetiştirdi ve ilimle meşgul oldu.

İran’a dönüş

6 Ekim 1978’de Şahın baskısıyla, Irak lideri Saddam Hüseyin Irak’ı terk etmesini isteyince, Fransa’ya gitti ve Paris’in bir banliyösü olan Neauphle-le-Chateau’ya yerleşti. Fransa’da Şah rejimi aleyhinde faaliyetlerde bulundu. Mesajlarını ilettiği teyp bantları İran’da gitgide genişleyen bir kitleye ulaştı. 1978 sonlarında başlayan halk gösterilerinin, grevlerin ve halk arasındaki memnuniyetsizliğin bütün ülkeye yayılması karşısında Şah Muhammed Rıza Pehlevi 16 Ocak 1979’da İran’ı terk etmek zorunda kaldı.

1 Şubat 1979’da Şah’ın İran’dan kaçmasının ardından İmam Humeyni onbeş yıllık bir sürgünün ardından büyük bir karşılama ile ve İran halkına bağımsızlık, özgürlük ve İslam Cumhuriyetini hediye olarak getirerek İran’a geri döndü. Onun geri dönüşü devrimin gidişatını daha da hızlandırdı ve 11 Şubat 1979’da İmam Humeyni’nin başlattığı uzun mücadele zafere ulaştı ve halkın büyük desteği ile Şah rejimi tarihe karışarak yerine İran İslam Cumhuriyeti yönetimi kuruldu. İmam Humeyni, İnkılabın zaferinden on yıl sonra, 4 Haziran 1989’da Tahran’da vefat etti.

İmam’ın cenazesine 15 milyon kişi katıldı

İmam Humeyni 1989’da vefat ettiğinde, cenazesine katılan ve gözyaşı döken insan sayısının 10-15 milyon civarında olduğu belirtiliyordu. İmam; tebliğ, hicret, fetih ve devrimle görevini ifa etti. İmam’ı mezheplerin dar kalıpları içinde değerlendirmek büyük bir haksızlık olacağı gibi emperyalizmin ekmeğine de yağ sürülmüş olacak. İmam, antiemperyalist duruşu, tavizsiz kişiliği ve feraseti ile ümmete ve mustazaf halklara örnek bir önder olmuştur. O dünyanın hemen hemen her tarafında İslam’ı yaşamanın çok zor olduğu bir dönemde İslam’ın sesini yükseltmiş, gerçekleştirdiği inkılâp, İslam âleminin uyanmasına, silkinmesine büyük katkı sağladı.

İslam Devrimi’nin Önderi İmam Humeyni’nin eserleri:

Rahmetli İmam Humeyni’nin fıkıh, ahlak, irfan, şiir, siyaset gibi çeşitli alanlarda gerek kendisi tarfından kaleme alınmış, gerekse öğrencileri tarafından derlenmiş kırktan fazla eseri ile binlerce yazısı mevcuttur. Bunlardan bazıları şöyle:

1- Sahur Duası Şerhi
2- “Re’su’l-Calût” Hadisinin Şerhine İmam’ın Haşiyesi
3- “Akıl ve Cehl Ordusu” Hadisinin Şerhi
4- “Fusûsu’l-Hikem”in Şerhine Haşiye
5- “Kırk Hadis” Şerhi
6- Namaz Âdâbı (Âdâbu’s-Salat)
7- “Esfar” (irfani eserler) Haşiyesi
8- Envaru’l-Hidaye fi’t-ta’lîgatu Ale’l-kifaye ( 2 cilt),
9- Risaletu’l-İstishab
10- Risaletu’l-İctihad ve’t-Taklid
11- Risale fi’t-Taleb ve’l-İrade
12- Risale fi’l-Kâ’ideti min Mulk
13- Kitabu’t-Tahâre (4 cilt)
14- Mekâsib-u Muharrame (2 cilt)
15- Risaletu Necati’l-İbad
16- Ayetullah El-Uzma Burucerdî’nin Fıkıh Dersleri
17- Hac Fetvaları
18- Kitabu’l-Bey’ (5 cilt)
19- Kitabu’l-Halel fi’s-Salat
20- Cihad-ı Ekber yada Nefse Karşı Mücadele
21- Fetvalar
22- İrfanî Mektuplar
23- “Re’su’l-Calût” Hadisinin Şerhi
24- “Fevaidu’r-Razaviyye” Şerhine Haşiye
25- Misbahu’l-Hidaye ile’l-Hilafe ve’l-Vilaye
26- “Misbahu’l-Uns”a Haşiye
27- Sırru’s-Salat (Salatu’l-Ârifîn ve Mi’racu’s-Salikîn)
28- Risaletu Likâu’llah
29- Keşfu’l-Esrar
30- Bedayiu’d-Durer fi Kâidetu Nefyi’d-Darar
31- Risaletu fi’t-Teâdul ve’t-Teracîh
32- Menahicu’l-Vusul ilâ İlmu’l-Usul (2 cilt)
33- Risaletu fi’t-Takiyye
34- Risale fi Ta’yîni’l-Fecr fi’l-Leyalî’l-Mukammere
35- Ta’lîka ale’l-Urvetu’l-Vuska
36- Ta’lîka alâ Vesiletu’n-Necat
37- Miras Risalesine Haşiye
38- Tevzihu’l-Mesail (İlmihal risalesi)
39- Tahriru’l-Vesile (2 cilt)
40- Takriratu Durus-i İmam Humeynî
41- İslâmî Hükümet yada Velayet-i Fakîh
42- Hamd Suresi Tefsiri
43- Şiir Dîvanı
44- Siyasî-İlahî Vasiyetname (son mesaj)
45- Sahife-i Nur (İmam’ın mesajları, konuşmaları, röportajları, mektup ve ahkâmı, 22 cilt)