صراط عشق صراط عشق
Peygamber Efendimiz (s.a.a), Emirülmüminin Ali’ye (a.s) aileye hizmet etme konusunda şöyle buyuruyor:
یا عَلِیُّ خِدمَةُ العِیالِ کَفّارَةٌ لِلکَبائِر وَ یُطفِیءُ غَضَبَ الرَّبِّ وَ مُهُور حُورِالعینِ وَ یَزیدُ فِی الحَسَناتِ وَ الدَّرَجاتِ.
‘Ey Ali! Aileye hizmet etmek, büyük günahların keffaretidir, Allah’ın gazabını söndürür, Hur’ul Ayn’in mihri ve insanın iyiliklerini ve derecelerini çoğaltır.’[1]
Birgün Peygamber Efendimiz’in (s.a.a) Hz. Zehra (s.a) ve Hz. Ali’nin (a.s) evine gider. Hz. Ali (a.s) şöyle buyuruyor:
‘Ben mercimek ayıklıyordum ve Hz. Zehra da başka bir iş yapıyordu. Peygamber Efendimiz (s.a.a) benim evde mercimek ayıklamamdan dolayı çok hoşnut oldular ve şöyle buyurdular:
یا عَلیُّ اِسمَع مِنّی وَ ما اَقولُ اِلاّ مِن اَمرِ رَبّی ما مِن رَجُلٍ یُعینُ اِمرَأَتَهُ فِی بَیتِها اِلاّ کانَ بِکُلِّ شَعرَةٍ عَلی بَدَنِهِ عِبادَةُ سَنَةٍ صیامٌ نَهارَها وَ قیامٌ لَیلَها.
Ey Ali! Dinle beni. Dediklerim Allah’tan başkasının sözleri değildir. Allah-u Teâlâ, evde eşine yardım eden her erkeğe bedenindeki her tüyün sayısı kadar, geceleri ibadet ve gündüzleri oruçlu olarak yapılan bir yılın ibadetinin sevabını verir.’[2]
Aileye yapılan yardımlar, erkeğin gururlu ve mağrur olmasını önlemektedir. Bir rivayette şöyle gelmiştir:
یا عَلیُّ لا یَخدُمُ العِیالَ اِلاّ صِدِّیقٌ اَو شَهِیدٌ اَو رَجُلٌ یُرِیدُ اللهُ بِهِ خَیرَ الدُّنیا وَ الآخِرَةِ.
‘Ey Ali! Sıddık, şehit veya Allah-u Teâlâ’nın dünya ve ahiret hayrını istediği bir erkekten başka kimse evde iş görmez.’[3]
Yine şöyle buyrulmaktadır:
مَن کانَ فِی خِدمَةِ العِیالِ وَ لَم یَأنَف کَتَبَ اللهُ اسمَهُ فی دیوانِ الشُّهداءِ وَ کَتَبَ لَهُ بِکُلِّ یَومِ وَ لَیلَةٍ ثَوابَ اَلفِ شَهیدٍ وَ کَتَبَ لَهُ لِکُلِّ قَدَمٍ ثَوابٍ حَجَّةٍ وَ عُمرَةٍ وَ اَعطاهُ اللهُ بِکُلِّ عِرقٍ فی جَسَدِهِ مَدینَةً فِی الجَنَّةِ.
‘Ailesinin hizmetinde olan ve gururlanmayarak kendini hafif sayan bir kimsenin ismini, Allah-u Teâlâ şehitlerin divanında yazar. Her sabah ve akşamın karşılığında, ona bin şehidin sevabını verir. Ailesinin hizmeti için atmış olduğu her adım karşılığında, ona bir hac ve bir umre sevabı verilir. Onun bedeninde olan her damar karşısında, Allah-u Teâlâ cennette ona bir şehir bağışlar.’[4]
[1]–Mustedreku’l-Vesail, c.13, s.49, h.2.
[2]–Camiu’l-Ahbar, s.102; Biharu’l-Envar, c.101, s.132, h.1.
[3]–Mustedreku’l-Vesail, c.13, s.49, h.2; Mizanu’l-Hikmet, c.2, s.1186.
[4]–Camiu’l-Ahbar, s.102; Biharu’l-Envar, c.101, s.132.
