ایمان، دومین پله از مراحلی است که در راه کمال باید از آن بالا رفت.
ایمان به آنچه که در پله نخست از مسیر “الی الله” دریافت و فهم کردهایم.
در فهم، معیار، درون ما نیست که اگر بود چه بیهوده به نظر میرسد حکایت عاشورا !
خدایا !
عنایت توست که فکر را اصلاح کرده، فهم صحیح را در قلب مینشاند و ایمان را معنا میبخشد.
ایمان میل و جریانی ایجاد میکند، که عمل را جهت میدهد.
تا جایی که به ” آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ ” می رسد.
عملی که با مراقبه امتداد داشته باشد،
خاصیت آن رسیدن به ظهر عاشورا و قرار گرفتن بر صراط توست.
قرارقلب بیقراریست که مورد توجه و عنایت است.
“إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعين”
“اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقيمَ”
*سوره حمد آیات 6 و 7
برچسبالسلام علیک یا اباعبدالله الحسین ایمان تقوا سوره حمد سوره صف لبیک یا حسین همراه با الروح