خورشید غروب میکند.
سیاهی شب، خونهای ریخته شده در عاشورا را با خود به عمق تاریخ میبرد
تا سالی دیگر با طلوع صبحی صادق از نو عرضه کند.
عاشورا گنجینهای است که هر سال در موسمی از پیش مقرر، در مقابل دیدگانمان قرار میگیرد.
از عصر عاشورا که زمان می گذرد،تصویری در تصورمان نقش میبندد و می گوییم عاشورا تمام شد.
وا حسرتا! چگونه در دریای عشق حسین (ع)شنا میکنیم اما تر نمیشویم؟!
در هوای محرم دم میزنیم اما قابل پرواز نمیشویم؟!
خدایا! تو کربلا را بستری برای پرواز گستراندی و نشان رهایی را، رضایت حسین و اهل بیت (ع) قرار دادی.
ما تنها بدرقهکننده کاروان بودهایم. پس چگونه میتوانیم بگوییم عاشورا تمام شد؟!
عاشورا نقطه آغاز ما تا اربعین و فرصت پروازی دگر است.
باشد که این بار به مسیر هجرت راهیابیم.
ان شاء الله تعالی