بایگانی برچسب: ژانر

همه‌ی نماهای فیلم آشفتگی کج بسته شده‌اند و این مسئله آن‌قدر اذیت‌کننده است که صدای اغلب تماشاگران و منتقدین را درآورده؛ اما توجیه این قاب کج، از کجی آن هم اذیت‌کننده‌تر است: قاب‌بندی فیلم قرار است حس آشفتگی ایجاد کند.

فیلمساز به بهانه‌ی تقبیح اعدام از آبروداری و غیرت خانواده‌های ایرانی کاریکاتور می‌سازد و به جای همه‌ی این ارزش‌های از دست رفته، حفظ جان یک انسان را می‌گذارد؛ نگرشی اومانیستی، وارداتی و بی اصالت که انگار حفظ آبرو و روابط و عواطف خانوادگی را در تضاد با زندگی و زنده ماندن می‌بیند.

تلاش مهدی رحیمی برای رسیدن به بهاری تازه در شعر آیینی ستودنی است؛ اما برای دستیابی به این هدف باید محدودیت‌ها و ظرفیت‌های این ژانر ادبی را شناخت.

مدت‌هاست که اهالی سینما و فرهنگ کشورمان پاسخی جز سکوت برای این سئوالات ندارند و در سکوت به تماشای ذبح شدن فرهنگ و هنر کشور و سقوط سلیقه‌ی تماشاگر ایرانی نشسته‌اند.