خدا میخواست مادری کند، نور فاطمه س را به
کار گرفت تا خاکنشینان را مشمول رحمانیتش
سازد.
بنایش بر این نبود که این نور را مختص افراد
خاصی قرار دهد،
اما بهرهمندی از نور فاطمه س برای همگان میسر
نبود.
لذا مجرای نور فاطمه را نور فرزندش حسین ع
اختیار نمود.
تا نور فاطمه س بر سفرهای نهاده شود که همگان
اعم از شیعه و سنی و نصرانی و یهودی
و بلکه بیدینانی که طینتشان از علیین بهره برده،
اجازهی استفاده و بهرهمندی از آن را داشته باشند.
آن گاه نور فاطمه س را درون نور حسین ع آورد و
از آنجا ساطع ساخت.
تا با این «نور علی نور» آیهای از آیات الرحمن را به
گونهای بسیار آشکار و مبین بر پهنهی خاک تحقق
بخشد
و با نور محبت امام حسین ع پاکطینتان را بسوی
نور مهربان مادر عالم هستی بکشاند
و شکوفههای مودت اهلبیتع را در وجود محبان و
پاکطینتان شکوفا سازد
و به مرور گلهای خوشبوی وُدّ در سراسر دنیا،
مشام پاکطینتان را عطرآگین سازد
تا با استشمام آن، روحشان لطافت پیدا کند
و زنجیرهای تعلقات دنیایی از پای ایشان باز شود
و بسوی ارتفاعات، بالا برده شوند.
و این گونه بود که خدا، آیهی اربعین را از چشمهی
کربلا بیرون آورد
تا شیعیان اربعینی در تحت امامت امام عالم، با
روح تایید شوند
و حیاتی زهرایی س پیدا کنند
و یکایک ایشان مورد خطاب «فبشره بمغفره و اجر
کریم»، قرار گیرند…
ان شاء الله…