فدای فاطمه(سلام الله علیها)

بسم الله الرحمن الرحیم

تصمیم گرفته بود به نمازش بهتر برسد.

او از اهل­ بیت(علیهم السلام) (که خیلی خیلی دوستشان می­داشت)، یاد گرفته بود که عاشق نماز باشد.

نماز بهترین رفیقش باشد.

برای نماز، روحش پر بکشد.

وقتی آدم با بهترین دوستش به کوهستان برود، هرچه بالاتر می­‌رود، حالش بهتر و روحش سبک‌­تر می‌­شود.

تا جاییکه اصلاً دوست ندارد، آن روز یا آن چند روز، به پایان برسد.

نماز آن بهترین دوستی است که انسان با او مسیر رو به بالا را با کیف می­‌رود.

در نماز می‌­توان به جاهایی قدم گذاشت که کمتر کسی به آنجاها رفته باشد.

یکی از این مکان­‌ها، خانه­‌هایی است که خداوند در آن­ها، اذن رفعت داده است.

نماز، محل حمد خالصانه خداوند و توجه به رحمت بیکران خدا است.

تا جاییکه آدم از همه چیز بیرون می­‌آید و جریان داشتن یکتایی خداوند در عالم (یا توحید) را با دل و جان لمس می­‌کند.

دیگر نه دنیایی مطرح است و نه خودی که بخواهد به چیزی غیر از او توجه کند.

اما چه سخت است این­گونه بودن!

باید خدا دستگیری کند و از خود و دنیای خود و دیگران نجات مان دهد.

خانه مادر مهربان سلام الله علیها، که روزگاری است خداوند اذن ورود به آنجا را به شیعیان عطا کرده است،

از همین خانه­‌ها و بیوتی است که اگر انسان به آن­جا پناه ببرد و راه داده شود، خدا او را رفعت می‌­دهد.

فی بیوت اذن الله أن تُرفعَ و یُذکر فیها اسمُه …

اهل بیت(علیهم السلام)، اسمُ ­الله هستند.

پیوسته یاد اهل­‌بیت(ع) بودن، پیوسته حضرت زهرا(سلام.الله غلیها) را یاد کردن، در بیوتی مؤثر است که خداوند اجازه ورود به آنجاها را بدهد.

یاد حضرت زهرا(س)، توفیق کمیابی است که کسانی به آن موفق خواهند شد که مردانه گام در این راه نهند و خداوند به این بهانه، راه را بر آنها هموار فرماید و دست آن­ها را بگیرد و در این بهشت وارد فرماید و رفعتشان بدهد.

آری، نماز بهترین دوستی است که اگر خدا بخواهد ما را با آن، به جاهایی می‌­رساند که محبوب او و مورد رضایت اوست.

نماز که همراهی می­‌شود درست مثل این است که سبدی در اختیار داشته باشی و در گذر از درختان بسیار زیبا و با طراوت میوه، از آن­ها بچینی و به محضر اهل ­‌بیت (علیهم السلام) بیاوری و نثار ایشان ­کنی.

و در این میان، اگر با مادر مهربان همراه باشی، پس از نثار میوه‌­ها به محضرش، دوست داری این جان بسیار ناقابل را هم فدای او کنی تا کسی و چیزی نباشی که جدا و مستقل از آن وجودی باشی که سراسر نور خداست.

دوست داری در پیشگاه خدا ذره­ ای ناشناس از آن نور محسوب شوی.

حی علی الصلوه: بشتاب بسوی نماز،

حی علی الفلاح: بشتاب بسوی فدا شدن برای فاطمه(سلام الله علیها)،

حی علی خیر العمل، حی علی خیر العمل …