جامعه تحقیر شده، پیشرفت نخواهد کرد

در سال های اخیر و بخصوص بعد از ظهور نسل جدید شبکه های مجازی، موج تحقیر ایران و ایرانی در این شبکه ها به راه افتاد.

از کانال های صرفا تفریحی گرفته تا کانال های سیاسی، جملات با این فرمت بسیار یافت می شود :

عکس یا ویدیویی از یک اقدام در کشور پیشرفته + جمله “حالا اگه ایران بود . . . ”

کنار هم قرار دادن ایران و ایرانی در کنار کلماتی مثل “فاسد ترین”، “دزد ترین”، “تنبل ترین”، ” بی فرهنگ ترین” و …

و در کنار این “تحقیر پذیرفته شده”، بالا بردن اغراق آمیز کشورهای دیگر!

کار به جایی رسیده که اگر مطلبی به شدت منفی و سخیف در مورد ایران آورده شود، کسی متعرض نخواهد شد و درخواست “منبع” نخواهد کرد.

ولی کافیست مثال بزنید که فلان کشور اروپایی، بالاترین نرخ تجاوز به زنان را دارد! همه به دنبال “منبع” هستند! و یا به دنبال توجیه !

یا اگر بنویسید که در فلان کشور مثلا اوج فرهنگ، در صورتی که مامور کنترل بلیت نباشد، همه سعی می کنند بلیت دادن مترو را بپیچانند! کسی باور نمی کند!

مطمئنا هیچ کسی مخالف الگو برداری از ویژگی های مثبت کشورهای دیگر نیست، ولی اکثرا این مقایسه برای “تحقیر” استفاده می شود. و البته بسیاری از این مقایسه ها از اساس دروغ است!

این نوع نگاه، برایند 3 عامل است

ابتدا هجمه شدید دشمن با رسانه ها ، بخصوص استفاده از “هنر” و به ویژه “طنز”

دوم نگاه تخریبی و حقیر آمیز مسئولین در سال های اخیر به خود و کشور و انقلاب و انتظار حل مشکلات کشور از طریق سازش با جهانخواران و فراموش نمودن استعدادهای مردم و نخبگان و قدرت حاصل از اعتماد به آنان که مطمئنا اینگونه مسئولان مصداق “نفوذ” دشمنان در درون نظام هستند

سوم “حقارت پذیرفته شده و نهادینه شده” در ذهن برخی از مردم نسبت به کشورهای غربی بخصوص بعض تحصیلکردگان و قلم به دستان و بعض اساتید دانشگاهها و هنرمندان و بزرگ سازی افراد بی فرهنگ ولی مشهور با عنوان سلبریتی

این وضعیت حاصل یک پروسه حداقل 25 ساله است( شاید هم بتوان گفت بیش از یک قرن) و مقابله با آن هم نیازمند تلاشی حداقل 25 ساله است که جز با شناساندن ویژگی های مثبت ملت ایران و ایجاد اعتماد و ایمان نسبت به خود و از طرفی بیان حقایق در مورد دیگر کشور ها، میسر نخواهد شد.

بسیاری از فرهنگ سازی ها در کشورهای دیگر، حاصل استفاده از زور و اجبار و جریمه های سنگین و دوربین و غیره است.

همین چند ماه پیش بود که فرهنگ واقعی آمریکایی خودش را در طوفان و سیل نشان داد! غارت فروشگاه ها! بخش کوچکی از این فرهنگ بود. و یا جدا سازی کودکان مکزیکی از مادرانشان و زندانی نمودن آنها

بیایید ما هم تغییر کاربری “زندان قصر” و تبدیل آن به “پارک” را در بوق و کرنا کنیم، نه اینکه تبدیل یک زندان 100 نفره به هتل در هلند را مانند چماق بکوبیم بر سر این ملت (البته به جای این زندان 100 نفره که تبدیل به هتل شد، یک زندان 1000 نفره در خارج شهر افتتاح شد)

رتبه اول تجاوز،به عنف به زنان، رتبه اول خودکشی، رتبه اول کودکان نامشروع و بی پدر، رتبه اول سقط جنین، رتبه اول رشد منفی جمعیت و عدم رغبت به تشکیل خانواده، رتبه اول مصرف مواد مخدر، رتبه اول دزدی از فروشگاه ها ، رتبه اول بدهی دولتی، رتبه اول غارت در جهان، رتبه اول سیاست مداران فاسد … همه در دست کشورهای ثروتمند جهان سرمایه داری است! و نه “ایران”
به عبارت دیگر، باید یاد بگیریم که “باطن زندگی خود را با ظاهر زندگی دیگران مقایسه نکنیم”