قاری خردسال آنچنان قرآنی در صداو سیما خواند که داورها شگفت زده ماندند!

.

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان‏
تکوير1 – إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ
آنگاه که خورشيد به هم درپيچد،
تکوير2  – وَ إِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ
و آنگه که ستارگان همي‏تيره شوند،
تکوير3  – وَ إِذَا الْجِبالُ سُيِّرَتْ
و آنگاه که کوهها به رفتار آيند.
تکوير4 – وَ إِذَا الْعِشارُ عُطِّلَتْ
وقتي شتران ماده وانهاده شوند،
تکوير5 – وَ إِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ
و آنگه که وحوش را همي‏گرد آرند،
تکوير6  – وَ إِذَا الْبِحارُ سُجِّرَتْ
درياها آنگه که جوشان گردند،
تکوير7  – وَ إِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ
و آنگاه که جانها به هم درپيوندند،
تکوير8  – وَ إِذَا الْمَوْؤُدَةُ سُئِلَتْ
پرسند چو زان دخترک زنده به‏گور:
تکوير9 – بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ
به کدامين گناه کشته شده است‏؟
تکوير10 – وَ إِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ
و آنگاه که نامه‏ها زهم بگشايند،
تکوير11 – وَ إِذَا السَّماءُ کُشِطَتْ
و آنگاه که آسمان زجا کنده شود،
تکوير12 – وَ إِذَا الْجَحيمُ سُعِّرَتْ
و آنگه که جحيم را برافروزانند،
تکوير13 – وَ إِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ
و آنگه که بهشت را فرا پيش آرند،
تکوير14 – عَلِمَتْ نَفْسٌ ما أَحْضَرَتْ
هر نَفْس بداند چه فراهم ديده‏.
تکوير15  – فَلا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ
نه‏، نه‏! سوگند به اختران گردان‏،
تکوير16 – الْجَوارِ الْکُنَّسِ
[کز ديده‏] نهان شوند و از نو آيند،
تکوير17  – وَ اللَّيْلِ إِذا عَسْعَسَ
سوگند به شب چون پشت گرداند،
تکوير18 – وَ الصُّبْحِ إِذا تَنَفَّسَ
سوگند به صبح چون دميدن گيرد،
تکوير19 – إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَريمٍ
که [قرآن‏] سخن فرشته بزرگواري است‏.