امام علی (ع): در آن نقطهای که دشمن میخواهد به سوی شما حمله کند، در همانجا به دشمن ضربه بزنید! نگذارید دشمن به لبِ مرز خانههای شما برسد که آنگاه ذلیل خواهید شد و ضربه خواهید خورد.
در خطبه 27 نهج البلاغه، امیرالمومنین علی (ع)، به نکوهش “اشباه رجال” کودک فکر و حجله اندیشی می پردازد، که از جهاد احتراز و دوری می کنند؛ مردمی كه در خانه هاشان می نشینند تا دشمن به سراغشان آيد؛ مردمی که برای جهاد امروز و فردا می کنند تا سیل غارتگران موجبات سقوط شهرشان را فراهم آورد؛ مردمانی که وقتی دشمن به زنی تعرض میکند و خلخال و دستبند او را به یغما می برد، به خواهش و تمنا در برابر دشمن غدار اکتفا میکنند؛ مردمانی که علی رغم اصرار دشمن بر باطلش، بر حق خود مصمم نیستند؛ مردمانی که با این مشی و روش، خوار و ذلیل هستند.
علی علیه السلام در همان خطبه میفرمایند: «بارها من به شما گفتهام که از خانۀ خود بیرون بروید و در آن نقطهای که دشمن میخواهد به سوی شما حمله کند، در همانجا به دشمن ضربه بزنید! نگذارید دشمن به لبِ مرز خانههای شما برسد که آنگاه ذلیل خواهید شد و ضربه خواهید خورد».