خانه / صراط عشق / معرفت / انقلاب اسلامی / امام خمینی(ره) مقابل حسن روحانی: چرا انسان باید قبل و بعد ریاست جمهوریش فرق بکند

امام خمینی(ره) مقابل حسن روحانی: چرا انسان باید قبل و بعد ریاست جمهوریش فرق بکند

تأثیرناپذیری از مقام و ریاست ها

‏     ‏‏امروز باید همان طوری که در سابق به رئیس جمهور سابق‏‎[1]‎‏ بعضی مطالب را‏‎ ‎‏تذکر دادم، به آقای رجائی هم تذکراتی بدهم که قضیه مقام و ریاست هرچه باشد،‏‎ ‎‏این وقتی که نظر انسان یک نظر محدود دنیایی باشد، این مقامات، انسان را از‏‎ ‎‏خودش بیخود می کند، اینها را مقام می داند.‏

‏     شما حساب کنید که این سیاره ای که ما در آن زندگی می کنیم به اسم زمین، در مقابل‏‎ ‎‏منظومۀ شمسی چه قدر است و این منظومۀ شمسی که ما یکی از سیارات کوچکش را در‏‎ ‎‏آن زندگی می کنیم، در مقابل کهکشان چه قدر است و این کهکشانهایی که تا کنون‏‎ ‎‏کشف شده است که گفته می شود که تا آن قدری که از ستاره های نورانی کشف شده‏‎ ‎‏است به مقدار شش میلیارد سال نوری است؛ یعنی، اگر نور آن ستاره ای که در آخر است‏‎ ‎‏بخواهد بیاید به پیش ما، شش میلیارد سال نوری طول می کشد و آن چیزی که ماورای‏ اینهاست و باز کشف نشده است، حتماً بدانید که بیش از این معانی است،

اینها هم در‏‎ ‎‏مقابل عظمت خالق ناچیزند، ما باید چقدر ضعیف باشیم که در این ذره ای که خودش و‏‎ ‎‏آن منظومه ای که این یکی از ستاره های کوچکش است، اصلاً به حساب نمی آید و اگر‏‎ ‎‏گم بشود نمی تواند پیدایش بکنند در این غائله بزرگ عالم. ما چه قدر از این سیاره در‏‎ ‎‏اختیارمان هست؟ یک ایران، ایران یک قطعۀ کوچکی است در مقابل این سیاره، و‏‎ ‎‏حکومت ایران هم یک حکومت ناچیز کوچکی است در این سیاره و سیارۀ ما هم یک‏‎ ‎‏چیز کوچکی است در مقابل منظومۀ شمسی و منظومۀ شمسی ما هم یک چیز بسیار‏‎ ‎‏کوچکی است در مقابل منظومه های دیگر و همۀ آنها از خداست و خالق او خداست.

ما‏‎ ‎‏اگر بندگی خدا را بپذیریم و قلب ما منور بشود به نور بندگی خدا و عبودیت، این امر‏‎ ‎‏ناچیزی که به حساب در عالم نمی آید، در ما تأثیر نباید بکند.

شما‎[2]‎‏ دیروز نخست وزیر‏‎ ‎‏بودید و پریروز وزیر بودید و قبل از او معلم بودید و قبل از او هم یک شاگردی بودید و‏ ‎‏بعد از این هم معلوم نیست کی از اینجا بروید. ممکن است ـ خدای نخواسته ـ همین حالا‏‎ ‎‏که بیرون رفتید و یا همین حالا یک بمبی اینجا باز منفجر بشود و فاتحۀ همه را بخواند‎ ‏وقتی مطلب این است

چرا باید انسان قبل از ریاست جمهور و بعدش فرق بکند؟

مگر‏‎ ‎‏ریاست جمهور چه هست؟

کسی که دلش به نور توحید روشن است مگر عالم چه‏‎ ‎‏هست؟

همۀ عالم چه هست؟

همۀ عالم در مقابل عظمت خدای تبارک و تعالی چیزی‏‎ ‎‏نیست. تمام این عالم مادی در مقابل عالم های معنوی که هست قدر محسوسی ندارد. آن‏‎ ‎‏وقت ما برای یک کدخدای ده یا یک کدخدای شهر، یا کدخدای یک کشور خیال‏‎ ‎‏بکنیم که خیر، ما الآن یک چیزی هستیم و دیگران به نظرمان کوچک بیایند و خودمان را‏‎ ‎‏بزرگ.

اگر شما ملاحظه کردید در نفس خودتان که غیر از خدا از او کسی اطلاع ندارد و‏‎ ‎‏خودتان هم تا یک حدودی اطلاع دارید، اگر دیدید که این مقامی که خدای تبارک و‏‎ ‎‏تعالی، مردم را دلشان را متوجه کرده است به شما و به شما رأی داده اند،

این مقام شما را ‏‏محکوم خودش می کند و شما مرکوب او و او راکب شما هست، بروید خودتان را تصفیه‏‎ ‎‏کنید و بدانید این را که با دست خودتان ـ خدای نخواسته ـ خودتان را در دنیا و آخرت‏‎ ‎‏تباه نکنید. ‏

مسئولیت رئیس جمهور در مقابل آرای ملت 

‏     ‏خدای تبارک و تعالی حاضر است، همۀ این عالم در محضر حق تعالی است و تمام‏‎ ‎‏خطرات قلبی ما و تمام لحظات عمر ما و تمام آنچه که در باطن ما می گذرد در مغز ما‏‎ ‎‏می گذرد در محضر حق تعالی است و ما باید برگردیم به محضر حق تعالی و آنجا در آن‏‎ ‎‏محضر دیگر حساب پس بدهیم.

هر چه آرا زیادتر باشد مسئولیت زیادتر است. اگر آرای‏‎ ‎‏شما پنج میلیون بود مسئولیتتان کمتر بود. حالا که سیزده میلیون بیشتر است، مسئولیت شما‏‎ ‎‏حجمش زیادتر است؛ برای اینکه شما جواب یکی یکی از این افرادی که به شما رأی‏‎ ‎‏دادند و شما را به عنوان رئیس جمهور اسلام، رئیس جمهوری کشور اسلامی تعیین‏‎ ‎‏کردند هر یک از اینها فردا می آیند شما را می گیرند، جواب از شما می خواهند. من شما‏‎ ‎‏را تعیین کردم رئیس جمهوری اسلامی باشید و اسلام را در این کشور تأیید کنید و پیاده‏‎ ‎‏کنید و ـ خدای نخواسته ـ شما نکردید، اقلاً سیزده میلیون و هزار و چند صد نفر می آیند‏‎ ‎‏سراغ شما، ببینید که می توانید جواب این را پیش خدا بدهید؟ این جمعیتی که آنجا در‏‎ ‎‏حساب جمع شدند و از شما بازخواست می کنند، اگر می توانید، جواب بدهید و‏‎ ‎‏نمی توانید و ما هیچ نمی توانیم. باید بنابراین بگذارید که دیروز شما و امروزتان با هم‏‎ ‎‏فرقی نداشته باشد، هر دو برای خدمت به این مردم، اینهایی که زحمت کشیدند و جان‏‎ ‎‏دادند، مال دادند، رنج کشیدند و شما آقایان را به این مقام رساندند. یک وقت نخست‏‎ ‎‏وزیر بودید حالا هم رئیس جمهورید، جواب می خواهند اینها.‏

‏     اگر شما پایتان را کج بگذارید، همین سیزده میلیونی که به شما امروز رأی دادند فردا‏‎ ‎‏«مرده باد» می گویند. انقلاب این طور است، وضع انقلاب این طور است؛ طوری است که‏‎ ‎‏مردم دیگر سربسته و در بسته تسلیم کسی نمی شوند، مردم هر یکیشان نظر دارند. شما‏‎ ‎‏می بینید که وقتی که در تلویزیون نظرخواهی می کنند از افراد، از زن، از مرد، از جوان، از‏ ‏پیر، همه نظر می دهند، این طور نیست که بی تفاوت باشند. اگر هر یک ما تخطی کنیم از‏‎ ‎‏آن خواستی که ملت دارد و آن خواستش اسلام است و احکام اسلام، اگر هر یک از ما‏‎ ‎‏تخطی کنیم علاوه بر آنکه در محضر خدای تبارک و تعالی در آن روزی که همه وارد‏‎ ‎‏می شوند و حساب است در کار، جوابی نداریم، همین مردم هم در همین جا به حساب‏‎ ‎‏می رسند. اینها نمی گذارند که ـ آنجا حسابش علی حده ‏‏[‏‏است‏‏]‏‏ ـ همین مردم در همین‏‎ ‎‏جا، شمایی که الآن به مقام ریاست جمهور رسیدید.

اگر فردا ـ خدای نخواسته ـ تخطی‏‎ ‎‏کنید از آن راهی که راه ملت است و راهی که اسلام پیش پای همه ما گذاشته است، همین‏‎ ‎‏سیزده میلیون و زیادتر که به شما رأی دادند و اعتماد به شما کردند بر می گردند. آنجا هم‏‎ ‎‏حسابش، بدتر است. اینجا وقتی برمی گشتند خوب، شما می روید منزلتان می نشینید، اما‏‎ ‎‏آنجا کار مشکل است، باید شما حساب آنجا را بکنید. چنانچه ما نفوسمان این قدر به دنیا‏‎ ‎‏متوجه است و منکوس هستیم و استقامت نداریم، اگر ما این طور باشیم و خودمان را‏‎ ‎‏دنبال اصلاحش نباشیم، این اخلاد الی الارض و توجه به ارض و رو کردن به مرتبۀ پایین‏‎ ‎‏و پشت کردن به معانی و معنویات اثرش این است که انسان در آن عالم، یک حیوان‏‎ ‎‏این طور منکوس. همان طوری که اینجاکرده است نقشه اش آنجاست، تمام چیزهایی که‏‎ ‎‏در اینجا واقع می شود یک صورتی در آنجا دارد.

انسان مستقیم القامه اگر تمام یک‏‎ ‎‏توجهش به طبیعت شد، این استقامت قامتش را در آن طرف از دست می دهد، مثل یک‏‎ ‎‏حیواناتی که سرشان رو به زمین است و تمام عذاب هایی که در آن عالم است از خود‏‎ ‎‏ماست.

خداوند تبارک و تعالی مهیا نکرده یک چیزی را که ماورای خود ما به ما بدهند، همۀ‏‎ ‎‏اینها آنی است که ما خودمان به دست خودمان تهیه می کنیم و به آن می رسیم، اعمال‏‎ ‎‏ماست رد به ما می شود. شاید چندین آیه در قرآن کریم به این معنا اشاره بفرماید که اینها‏‎ ‎‏اعمال خودتان است، از خارج به شما هیچ چی نرسیده است.‏

‏     در روایات معراج هم هست که پیغمبر اکرم دیدند بعضی از ملائکه ای که در آنجا‏‎ ‎‏هستند دارند یک کارهایی را انجام می دهند. درختهایی را می کارند، چه می کنند، گاهی‏ هم می ایستند. این را پرسیدند، جبرئیل عرض کرد ـ به حسب آن طور که نقل شده است ـ‏‎ ‎‏که اینها اعمالی است که مصالحش را خودشان دارند می فرستند، اینها اینجا درست‏‎ ‎‏می کنند، وقتی آنها مشغول کار خیر هستند اینها هم مشغول هستند، مصالح می رسد.‏‎[3]‎‎ وقتی آنها نه، در جهنم هم همین است و اگر جهنم و بهشت را هم ـ خدای نخواسته ـ ما‏‎ ‎‏قائل نباشیم، این دنیا مجازات ما را می دهد، همین جا.

صحیفه امام خمینی جلد 15 صص74تا70

تنفیذ حکم ریاست جمهوری شهید رجایی توسط حضرت امام(ره)+ تصاویر

خود را در محضر خدا دیدندو نصایح را شنیدند وبه وصایای ولیّ خدایی عمل کردند و خدایی رفتار کردندو  از پشت میزخدمت پرواز به محضر ربوبی را آغاز کردند

قاتل رجایی و باهنر هنوز زنده است

آقای روحانی ؟؟؟؟!!!!

۲ شعر درباره کلید حسن روحانی

خنده حسن روحانی | خنده حسن روحانی رئیس جمهور ایران در دیدار با ...

عکس/ حسن روحانی و کلیدش!

ایتابلهسروشآپارات

همچنین ببینید

اولین شهید ایرانی مدافع حرم در سال ۱۴۰۳

پاسدار بسیجی شهید مدافع حرم بهروز واحدی از نیروهای سپاه قدس

اسماعیل هنیه: ایران در صف مقدم حمایت از آرمان فلسطین است

هنیه با تشکر از رهبری انقلاب امام خامنه ای، رئیس جمهور و مردم ایران

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.