علتِ ترس و لرزِ اسراییل!!!

دیروز خبری تکان دهنده و وجدآور، بسیاری از مردم جهان را بفکر و تأمل فروبرد!

” نیروهای ارتش سوریه پس از آزادسازی شهرکِ «الشجره» و روستایِ «عابدین»،

بر سراسرِ مناطقِ مرزیِ منتهی به جولانِ اشغالی، از لبنان تا اردن، مسلط شدند!”

می دانید که:

رژیم صهیونیستی در سال 1967 طی جنگی با سوریه، بلندی‌هایِ جولان را به اشغال درآورد!

اما حالا: با تحولاتِ جاری و حضور نیروهای ارتش سوریه و مقاومت، بر بلندی‌هایِ جولان،

دیگر هیچ مانع و حائلی میان این نیروها و نظامیان اشغالگر صهیونیستی وجود ندارد!

و همین مسئله، سران رژیم صهیونیستی و اربابشان، آمریکا را به هراسِ جدی انداخته،

آنها را شدیداً آزار می‌دهد!

چرا ؟!

آیا چون هم مرز شده اند؟.. یا احتمال جنگ؟.. یا…

برای دریافتِ پاسخِ کامل، باید از کامل ترین کتابِ آسمانی، مدد جست!

که برخلافِ کُتبِ آسمانی دیگر، تحریف نشده است!

( چون آیاتِ قرآن، به مجردِ نازل شدن، بلافاصله مکتوب و ثبت می شد!

و خداوند هم وعده داده حافظش باشد!

اما کُتبِ آسمانیِ قبل از قرآن، سالها پس از نازل شدن، و پس از فوت رسولان علیهم السلام،

توسط عده ای که همزمان با آن رسولان ع هم نبودند، نگاشته شده!)

آیۀ 8  سورۀ صف، از ماجرایی عجیب و عظیم یاد می کند!

که در منظر و تربیت و آینده پژوهیِ هر انسانِ خردمندی، بسیار تأثیر گذار است:

يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ (1)

مى‌خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش كنند!

و حال آنكه خدا نور خود را كامل خواهد گردانيد!

گر چه كافران را ناخوش افتد!

بیاد داریم که امام خمینی رحمه الله علیه می فرمودند:

انقلاب ما انفجار نور بود…

آری درقرن معاصر، در وحلۀ نخست، درعالم، انقلاب اسلامی ایران، با نورِالهی به ظهور رسید!

یعنی نورِخدا در قلب ها اثر گذاشت، و همه را بکار گرفت! هرچند کافران نمی خواستند!

مردم بدون ترس از طاغوت و اذنابش، با عشق خالص به خالق شان،

همواره در صحنه ها بودند، تا از انقلاب الهی شان، حراست و پاسداری کنند!

لذا ازجان و مال و فرزند و همسر و مقام… گذشتن، و تقدیم صاحب دادن، اِبا و دریغ هم نداشتند!

درجبهۀ مقابلِ حق، دشمنانِ متحدِشرقی و غربی هم، هرچه توانستند علیه انقلاب الهی انجام دادند!

ولی نه تنها، تحریم و کودتا و جنگ تحمیلی و خیانت… ثمر نداد!

بلکه بر ایمان و عشق و شور و نشاط و سعیِ مؤمنان (أَنصَارُ اللَّهِ) افزوده هم شد! (2)

تا انشاءالله پرچم را به صاحبِ اصلی(عج) برسانند… و آیه 14 سورۀ صَف محقق گردد… (2)

شایان ذکر است:

هرچند سختی هایی هم بر مردم وارد شد و می شود، ولی مردم چون همه ی مشکلات را امتحان الهی می دانستند و می دانند..! لذا چون بنیانٌ مرصوص، در صحنه بوده و هستند! و رهبر محبوب شان را همچون کوفیانِ ناجوانمرد، تنها نمی گذارند، تا شیاطین شاد شوند…  (3)

دومین مرحله، یعنی: راه پیمایی اربعین حسینی، با همان نور الهی شکل گرفت! بدون اینکه کسی یا کسانی یا احزابی یا صُنوفی یا کشوری یا رهبری یا شخصیت مذهبی یا سیاسی و اطلاعاتی، یا…

مدعی بوجود آوردن راه پیمایی اربعینِ حسینی به این شکلِ موجود باشد…

آنهم در هنگامه ای که مزدورانِ کافرِ شیطانِ بزرگ، با نامهای گوناگون، سوریه و عراق را تقریباً فتح کرده بودند! و همه جا را آتش و خون و ویرانی فراگرفته بود و شیرازۀ کار، از دست دولتمردانِ کمین خورده، خارج شده بود…

و داعشِ پیروز و متکبر و بی رحم، که از شهر فلوجه در 7 کیلو متری  پایتخت عراق سعی به پیشروی نهایی را داشت! مدام بوسیله ی رسانه هایِ کدخدا، با تمسخر، شیعیان را تشویق می کرد:

همه به کربلا بشتابید!

چون:

داعش بفرمانِ ابوبکر بغدادی، می خواهد در روزِ اربعین، با انفجار و قتل عام، همه ی عاشقان اهلبیت را نابود کند، تا دنیا آسوده گردد!!

یعنی:

يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ  (1)

 آری هدف دشمنان مان در اصل، اطفاءِ نور خداست! و نه مهار ایران یا مسلمانان!

اما اینطور که به وضوح دیده می شود، خداوندِ خالقِ آسمانها و زمین در این زمانه،

برخلافِ ارادۀ اِنس و جِنِ حزب الشیطان، برنامه ای دیگر در آستانۀ آخرالزمان دارد!

و آن تام کردن نورش است: وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ!  (1)

هرچند: وَ لَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ!    (1)

حال اسراییلِ درمانده، که می بیند، همه یِ نقشه هایِ اربابانِ آمریکایی و اروپایی اش نقش برآب شده،

و فقط کفی از آن برایش مانده، با فتوحات جدیدِ حزب الله، چه می تواند کند؟!

براستی اگر عاشقان اباعبدالله در اربعین حسینی، بجایِ راه پیمایی بسوی کربلا و تجمع در کربلا،

بسویِ سوریه راه پیمایی کنند و در مرز های اسراییلِ غاصبِ کودک کش تجمع کنند،

چه خاکی برسرش بریزد؟!

آیا این همان وعدۀ نابودی اسراییل نیست که درآیات 4 و 5 و 6 سوره ی اسراء داده شده؟

وَ قَضَيْنَا إِلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ فِي الْكِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِي الْأَرْضِ مَرَّتَيْنِ وَ لَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِيرًا

فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَاهُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَادًا لَّنَا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجَاسُوا خِلَالَ الدِّيَارِ ۚ وَ كَانَ وَعْدًا مَّفْعُولًا

ثُمَّ رَدَدْ نَا لَكُمُ الْكَرَّةَ عَلَيْهِمْ وَ أَمْدَدْ نَاكُم بِأَمْوَالٍ وَ بَنِينَ وَ جَعَلْنَاكُمْ أَكْثَرَ نَفِيرًا (4)

 

و امام خمینی(ره) با توجه به این آیاتِ شریفِ الهی، از نابودی اسراییل سخن رانده بود؟!

حال اگر ارادۀ خداوندِ خالقِ مهربان، چنین است، چه نیکوست، همگان با آن همگام و همدل شویم،

و همدیگر را به حق و صبر، بیشتر توصیه کنیم… وَ تَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ  (5)

که صبحِ پیروزی خیلی نزدیک است! أَلَيْسَ الصُّبْحُ بِقَرِيبٍ (6)

وای به حال اشخاص و مسؤلانی در جهان، که فکر کنند می توانند بی توجه به اراده و وعدۀ الهی،

تمشیت امورات کنند!! که در این صورت، سیلی سختی از انصار الله خواهند خورد!

 انصار اللّهی که خداوند با عبارتِ ” عِبَادًا لَّنَا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ” از آنان یاد می کند! (3)

صالحانی که فقط چشم به مولایِ مصلح و منجی شان، اباصالح (عج) دارند

و متبع او هستند تا توفیقِ وَ حَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقًا یابند انشاءالله…  (7)

عبد مالک یوم الدین

انوشه گیلانی نژاد

97/5/10

serateeshgh.com

 

 

(1) يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ

مى‌خواهند نورخدا را بادهان خود خاموش كنند و حال آنكه خدا نورخود را كامل خواهد گردانيد، گرچه كافران را ناخوش افتد ﴿صف ٨﴾

 

(2) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا أَنصَارَ اللَّهِ كَمَا قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوَارِيِّينَ مَنْ أَنصَارِي إِلَى اللَّهِ ۖ

قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنصَارُ اللَّهِ ۖ فَآمَنَت طَّائِفَةٌ مِّن بَنِي إِسْرَائِيلَ وَ كَفَرَت طَّائِفَةٌ  ۖ

فَأَيَّدْنَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَىٰ عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظَاهِرِينَ

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، ياران خدا باشيد، همان گونه كه عيسى‌بن‌مريم به حواريون گفت: «ياران من در راه خدا چه كسانى‌اند؟» حواريون گفتند: «ما ياران خداييم.» پس طايفه‌اى كفر ورزيدند، و كسانى را كه گرويده بودند، بر دشمنانشان يارى كرديم تا چيره شدند. ﴿ صف ١٤﴾

 

(3) إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُم بُنْيَانٌ مَّرْصُوصٌ

در حقيقت، خدا دوست دارد كسانى را كه در راه او صف در صف، چنانكه گويى بنايى ريخته شده از سرب‌اند، جهاد مى‌كنند.    ﴿ صف ٤ ﴾

 

(4) وَ قَضَيْنَا إِلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ فِي الْكِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِي الْأَرْضِ مَرَّتَيْنِ وَ لَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِيرًا

و در كتاب آسمانى‌[شان‌] به فرزندان اسرائيل خبر داديم كه: «قطعاً دو بار در زمين فساد خواهيد كرد،

و قطعاً به سركشىِ بسيار بزرگى برخواهيد خاست.  ﴿ اسراء ٤ ﴾

فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَاهُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَادًا لَّنَا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجَاسُوا خِلَالَ الدِّيَارِ ۚ وَ كَانَ وَعْدًا مَّفْعُولًا

پس آنگاه كه وعده [تحقّق‌] نخستين آن دو فرا رسد، بندگانى از خود را كه سخت نيرومندند بر شما مى‌گماريم،

تا ميان خانه‌ها به جستجو درآيند، و اين تهديد تحقّق ‌يافتنى است.  ﴿ اسراء ٥ ﴾

ثُمَّ رَدَدْ نَا لَكُمُ الْكَرَّةَ عَلَيْهِمْ وَ أَمْدَدْ نَا كُم بِأَمْوَالٍ وَ بَنِينَ وَ جَعَلْنَاكُمْ أَكْثَرَ نَفِيرًا

پس [از چندى‌] دوباره شما را بر آنان چيره مى‌كنيم و شما را با اموال و پسران يارى مى‌دهيم و [تعداد] نفرات شما را بيشتر مى‌گردانيم.    ﴿ اسراء ٦ ﴾

 

(5) إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ

مگر كسانیكه گرويده و كارهاى شايسته كرده و همديگر را بحق سفارش و به شكيبايى توصيه كرده‌اند ﴿ عصر٣ ﴾

 

(6) قَالُوا يَا لُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ لَن يَصِلُوا إِلَيْكَ ۖ  فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّيْلِ وَ لَا يَلْتَفِتْ مِنكُمْ أَحَدٌ

إِلَّا امْرَأَتَكَ ۖ  إِنَّهُ مُصِيبُهَا مَا أَصَابَهُمْ ۚ إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ ۚ  أَلَيْسَ الصُّبْحُ بِقَرِيبٍ

گفتند: «اى لوط، ما فرستادگان پروردگار توييم. آنان هرگز به تو دست نخواهند يافت. پس، پاسى از شب گذشته خانواده‌ات را حركت ده – و هيچ كس از شما نبايد واپس بنگرد- مگر زنت، كه آنچه به ايشان رسد به او [نيز] خواهد رسيد.

بى‌گمان، وعده‌گاه آنان صبح است. مگر صبح نزديك نيست؟   ﴿ هود ٨١ ﴾

 

(7) وَ مَن يُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولَئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقِينَ وَ الشُّهَدَاءِ وَ الصَّالِحِينَ ۚ وَ حَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقًا

و كسانى كه از خدا و پيامبر اطاعت كنند، در زمره كسانى خواهند بود كه خدا ايشان را گرامى داشته [يعنى‌] با پيامبران و راستان و شهيدان و شايستگانند و آنان چه نيكو رفیقانند   ﴿ نساء ٦٩ ﴾