مهمترین تفاوت “ما” و “آقا”

فکر می کنید مهمترین تفاوت میان ما و رهبرانقلاب چیست؟ بصیرت؟ پیش بینی؟ اطلاعات روز؟ دشمن شناسی؟ همه این ها هست و دهها عنوان دیگر که می شود به آنها اضافه کرد. اما موضوع دیگری وجود دارد که جمع این عناوین است.
اما کدام اختلاف است که سبک تحلیلی بخشی از جریان متدین و انقلابی را از رهبری انقلاب دور کرده است؟ پاسخ در کلید واژه “امید” است. رهبری انقلاب به غایت به آینده امیدوارست و اما ما….
امیدوار بودن تنها “مثبت اندیشی ساختگی” و “تلقین تصنعی روشن نگری” نیست. امیدوار بودن باید تبدیل به یک “باورتوحیدی” و “اعتقادایمانی” شود. اعتقادی که از یک بینش و ایقان الهی برآمده است.
رهبری انقلاب با نگاه به نظم قهری و طبیعی سنن الهی، باور دارند که حرکت مومنین مورد رحمت و نصرت الهی است و در “لینصرن” حتمیت و قطعیت نهفته است.
در این باره حرف بسیار است؛ اما آثار این تفاوت کجا خودش را نشان می دهد؟ چنین اختلافی چه اثری در سبک سیاست ورزی ما و رهبری دارد؟