فلسفه بعثت رسل علیهم السلام
نساء165 – رُسُلاً مُبَشِّرينَ وَ مُنْذِرينَ لِئَلاّ يَکُونَ لِلنّاسِ عَلَي اللّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَ کانَ اللّهُ عَزيزًا حَکيمًا
رسولاني که بشارتگر و هشداردهنده بودند، تا براي مردم، پس از [فرستادن] پيامبران، در مقابل خدا [بهانه و] حجّتي نباشد، و خدا توانا و حکيم است.
منزلت رسول الله صل الله علیه واله وسلم نسبت به بقیه انبیاء ورسولان علیهم السلام
أحزاب45 – يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنّا أَرْسَلْناکَ شاهِدًا وَ مُبَشِّرًا وَ نَذيرًا
اي پيامبر، ما تو را [به سِمَت] گواه و بشارتگر و هشداردهنده فرستاديم،
أحزاب46 – وَ داعِيًا إِلَي اللّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِراجًا مُنيرًا
و دعوت کننده به سوي خدا به فرمان او، و چراغي تابناک.
ولایت محمد وآل محمد
أنبياء101 – إِنَّ الَّذينَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَّا الْحُسْني أُولئِکَ عَنْها مُبْعَدُونَ
بي گمان کساني که قبلا از جانب ما به آنان وعده نيکو داده شده است از آن [آتش] دور داشته خواهند شد.
أنبياء102 – لا يَسْمَعُونَ حَسيسَها وَ هُمْ في مَا اشْتَهَتْ أَنْفُسُهُمْ خالِدُونَ
صداي آن را نمي شنوند، و آنان در ميان آنچه دل هايشان بخواهد جاودانند.
أنبياء103 – لا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ اْلأَکْبَرُ وَ تَتَلَقّاهُمُ الْمَلائِکَةُ هذا يَوْمُکُمُ الَّذي کُنْتُمْ تُوعَدُونَ
دلهره بزرگ، آنان را غمگين نمي کند و فرشتگان از آنها استقبال مي کنند [و به آنان ميگويند:] اين همان روزي است که به شما وعده مي دادند.
.
نمل89 – مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْها وَ هُمْ مِنْ فَزَعٍ يَوْمَئِذٍ آمِنُونَ
هر کس نيکي به ميان آورد، پاداشي بهتر از آن خواهد داشت، و آنان از هراس آن روز ايمنند.
فاطر34 – وَ قالُوا الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذي أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنا لَغَفُورٌ شَکُورٌ
و ميگويند: «سپاس خدايي را که اندوه را از ما بزدود، به راستي پروردگار ما آمرزنده [و] حق شناس است
آرامش
فجر27 – يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ
اي نفس مطمئنّه،
فجر28 – ارْجِعي إِلي رَبِّکِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً
خشنود و خداپسند به سوي پروردگارت بازگرد،
فجر29 – فَادْخُلي في عِبادي
و در ميان بندگان من درآي،
فجر30 – وَ ادْخُلي جَنَّتي
و در بهشت من داخل شو.
.
فاطر35 – الَّذي أَحَلَّنا دارَ الْمُقامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لا يَمَسُّنا فيها نَصَبٌ وَ لا يَمَسُّنا فيها لُغُوبٌ
همان [خدايي] که ما را به فضل خويش در سراي ابدي جاي داد. در اينجا رنجي به ما نمي رسد و در اينجا درماندگي به ما دست نمي دهد.