این آزادی خواه کشمیری در بیانیه خود اعلام کرد:

«مردم عزیز جامو و کشمیر؛ شما در مورد وضعیت کشمیر به خوبی آگاهی دارید، تمام منطقه به یک زندان تبدیل شده است. هر روز خبرهای بدی از هر گوشه و کنار به ما می رسد. دولت هند تلاش‌های گسترده‌ای کرده است که سرکوب‌های وحشیانه‌اش را از بقیه دنیا مخفی نگه دارد. آنها نه تنها سیستم های داخلی (اینترنت و سیگنال موبایل) را از اوایل این ماه قطع کرده اند بلکه خبرگزاری های محلی(کشمیر) را هم ممنوع الفعالیت کرده‌اند.

هیچ خبری در مورد وحشیگری‌ها و سرکوب‌های ارتش هند، کشته‌ها و کسانی که بازداشت شده‌اند، پخش نمی شود. مردم نمی‌توانند هیچ خبری از همشهریان و اقوام و خویشاوندان خود بگیرند. ظالمان همیشه سعی دارند واقعیت را پنهان کنند اما همیشه در تاریخ در این ظلم ها آشکار شده است.

دولت هند مدت‌هاست که با فریب، داستان مبارزات مردم کشمیر را در سطح جهانی وارونه جلوه داده است.  با وجود همه این تلاش‌ها، حق مردم کشمیر نسبت به قبل بیشتر جلوه خواهد کرد. نشست اخیر شورای امنیت در مورد کشمیر بهترین مثال است. امیدواریم در این سناریو پیام شما به رسانه‌های بین المللی برسد. وقایع اخیر، فریب و وحشیگری دولت هند را در کشمیر به روشنی نشان داد. با نقض قوانین بین المللی و سازمان ملل، هدف هند را برای تغییر ساختار جمعیتی ایالت نشان دادند.

حکمرانان در دهلی مست قدرت و استکبار هستند و انسانیت، اخلاق و دموکراسی را نابود کرده اند. آنها نیروهای نظامی را چند برابر کرده‌اند که مردم را به زور و با تصمیم یک جانبه مجبور به پذیریش کنند.تقسیم جامو و کشمیر و کنترل شدن آن توسط دولت مرکزی معنای مسخره‌ای از دموکراسی است. متأسفانه مردم هند به جای عزاداری برای این جنایت در حق دموکراسی، این تصمیم دولتشان را جشن گرفتند.

دولت هند مردم کشمیر را، حتی قبل از اعلام این تصمیم، در معرض وضعیت جنگ قرار داد و با انتشار شایعات رسمی و جنگ روانی اوضاع را وخیم تر ساخت. نیروهای نظامی‌اش را افزایش داد و نه تنها مردم و رهبران طرفدار آزادی، بلکه تعداد زیادی از سیاست مداران حامی حکومت هند را نیز بازداشت و در خانه هایشان محبوس شدند.

 این برای ما موفقیت بزرگی است چون در حال حاضر، هیچ روایتی، غیر از آرمان‌های ما برای مبارزه با زورگویی و عدالت در گفتمان سیاسی کشمیر باقی نمانده است. حتی حامیان فهمیدند که دولت هند برای مردم کشمیر هیچ ارزشی قایل نیست و زندگی کشمیریان برای دولت هند هیچ اهمیتی ندارد، بلکه فقط می‌خواهد سرزمین ما را، به هر قیمتی که باشد، اشغال کند.

 شاید این آخرین فرصت طلایی برای این گروه باشد تا به هوش بیایند و شانه به شانه به مبارزه شجاعانه مردم کشمیر، برای آزادی کامل و رهایی از نیروهای اشغالی هند مبارزه کنند. ما باید متحد باشیم. تاریخ همچنان شاهد این واقعیت است که قدرت‌های بزرگ نظامی بار‌ها و بار‌ها در مقابل نیروی وحدت و حقانیت مردم از بین رفته اند‌. شجاعت، شکیبایی و نظم و انضباط، سلاح های مردم بی دفاع هستند که با آن می توان دشمن را، با هرگونه قدرتی شکست داد.بنابراین:

1- ما از مردم جامو و کشمیر درخواست می‌کنیم که در این وضعیت حساس و بحرانی به مقاومت خود ادامه دهند. هر کشمیری باید با شجاعت کامل با این وحشی‌گری آشکار ارتش هند مبارزه کند. ما همه می توانیم، و باید طبق توانایی های خود عمل کنیم؛ از طریق عمل یا از طریق سخن. مردم باید در محل‌های سکونت خود تظاهرات و اعتراضات مسالمت‌آمیز ترتیب دهند. و ضمن انجام این کار، ما باید کاملا منظم و منضبط باشیم و برای دشمنی که مسلح و آماده کشتن است، هیچ بهانه‌ای را فراهم نکنیم تا نتواند به جان و مال ما آسیبی برساند. نکته بسیار مهم این است که این تظاهرات باید کاملا صلح‌آمیز باشند تا تعداد بیشتری از مردم بتوانند به آن بپیوندند. و اگر نیروهای مسلح هند باز هم به تجمع ما حمله کرد، تمام مسئولیت ضایعات احتمالی جانی و مالی بر عهده خودشان خواهد بود و تمام جهان شاهد این اعمال جنایتکارانه آنها خواهد بود.

2-به طور کلی سیاست مداران  تصمیم گیرنده و افرادی که در پلیس کار می کنند باید بفهمند که وقتی آنها در ظلم و ستم به مردم خود  با نیروهای مسلح هند همکاری می‌کنند ، دولت هند به هیچ کدام از آنها اعتماد نمی کند. آنها صرفا برای اهداف  دولت هند مورد استفاده قرار می گیرند و سپس تحقیر و برکنار خواهند شد. همه ما مشاهده کردیم که در حوادث اخیر، پلیس جامو و کشمیر خلع سلاح شد و کشمیر به ارتش و شبه نظامیان هند سپرده شد. حالا اگر این تحقیر نتواند آنها را برای ایستادن در مقابل ظلم و مبارزه با زورگویی از خواب بیدار کند، احتمالا هیچ چیز دیگری این کار را نخواهد کرد.

3-کشمیرهایی که خارج از منطقه هستند، با توجه به موقعیت شان به کشمیر برگردند. آنها باید با مقاومت مردمشان شریک شوند و سفیران مردمشان در همه دنیا باشند. آنها باید از دانش تاریخی شان نسبت به کشمیر و تجربه زندگی شان در این منطقه ظلم و ستم دولت هند را بیشتر مشخص کنند. و همچنین با مراکز بین المللی و سازمان های جهانی ارتباط برقرار کنند و در اتحاد مقاومت جلو بروند.

4-مردم پاکستان و به خصوص رهبران آنها، و امت های مسلمان باید مردم کشمیر تحت محاصره را در این الحاق بسیار سخت، یاری کنند. امروز اگر شما به عنوان مصلحت اقدامی انجام ندهید، نه تاریخ شما را خواهد بخشید و نه نسل های بعد. شما باید بالاترین رایزنی های سیاسی و دیپلماتیک را در بالاترین رده انجام دهید و به اشغال فریبکارانه هند با تمام قدرت و تصمیم پاسخ دهید.

5-دولت اشغال گر هند و دسیسه های او، همان اندازه که برای همه مردم مسلمان دره کشمیر زیان آور است، به همان اندازه هم برای جامعه هندو جامو، و به همان اندازه هم برای مردم پیر پنجاب و کارگیل  و بودییان لداخ زیان آور است. هند تنها هدفش سرزمین ما نیست بلکه او می خواهد برادری ما را نیز از بین ببرد. ما نباید اجازه بدهیم که آنها موفق شوند. ما همه با هم می ایستیم تا از جان و مال و محدوده جغرافیایی خویش دفاع کنیم. چاره دیگری نداریم اما باید بجنگیم و به اشغال پایان دهیم.

دولت هند بداند که اگر همه ارتش خود را به این منطقه بیاورد باز هم مردم جامو و کشمیر دست از تلاش برای حقوق و آزادی شان بر نمی دارند.

خدا با ماست و به ما کمک می‌کند. آمین.»