صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
.
فرض کنید دختر یک خانواده ی ثروتمندی هستید در تبریز.، با یک طلبه ساده، ازدواج میکنید و بخاطر ادامه تحصیل همین طلبه ی ساده راهی نجف میشوید.
گرما و غربت شهر نجف را در نظر بگیرید، خدا به شما فرزندی میدهد. بعد این فرزند می میرد! دوباره فرزند میدهد، در همان بچگی می میرد! فرزند سوم هم می میرد …!!
این درحالی ست که فقر گریبانتان را گرفته، در حدی که یکی یکی، اسباب خانه را میفروشید، حتی رختخواب!
اگر دختر ثروتمندی باشید و این فقر و نداری، روال زندگی مشترکتان شود چه بر سر اعتقاد و حوصله و صبوری و اخلاقتان می آید؟؟؟
اگر قرار باشد چیز بزرگتری در ازای صبر بر فقر بگیرید چه؟؟؟
نقش و جایگاه همسر علامه طباطبایی همیشه مرا به فکر فرو میبرد،
علامه درباره ایشان گفته بودن:
” من نوشتن المیزان را مدیون ایشانم” !! یا “اگر صبر حیرت انگیز همسرم نبود من نمیتوانستم ادامه ی تحصیل بدم”
صبر حیرت انگیز.. نوشتن المیزان… علامه نه تعارف داشته و نه اغراق میکند.
علامه در جایی فرموده بودند “ایشان وقتی در قم رو به حضرت معصومه سلام میدادند من جواب خانوم را میشنیدم!
و همچنین هنگامی که زیارت عاشورا میخواندند من جواب سلام امام حسین (علیه السلام) را میشنیدم!”
باز هم گفته بودند:
“وقتی مشغول تحقیق و پژوهش بودم، با من سخن نمیگفت و سعی میکرد، شرایط آرامی برایم ایجاد کند، رشته افکارم گسسته نشود و هر ساعت در اطاق مرا باز میکرد و آرام چای را میگذاشت و میرفت. مرحوم علامه به همسر باوفایش عشق می ورزید و برایش احترام بسیاری قائل بود.
پس از مرگش تا مدتها مرحوم علامه هر روز بر سر قبرش حاضر میشد و در فقدان او ناباورانه اشک میریخت و این مهر دو سویه همگان را به تعجب وا داشته بود…”
همیشه به جایگاه او حسرت میخورم!
با خودم فکر میکنم وقتی که داشته خانه را جارو میزده، یا وقتی برای علامه چایی میریخته، میدانسته در آسمان ها آنقدر معروف است؟
میدانسته در پرورش یک مرد بزرگ انقدر موثر است؟
کاش کتابی از زندگی نامه اش چاپ شده بود… کاش برای ما کلاس آموزشی میگذاشت، کلاس اخلاق و اخلاص
کلاس مدیریت زندگی در شرایط بحرانی. کلاس چگونه از همسر خود علامه طباطبایی بسازیم؟!!!
کلاس چگونه بدون قلم بدست گرفتن تفسیر المیزان بنویسیم؟
کلاس چگونه مهم باشیم اما مشهور نه!
کلاس چگونه توانستم در اهداف والای همسرم او را در بدترین شرایط یاری دهم؟
کلاس زن بودن، زن خاص و خالص بودن…
زنی که میتواند عزیز دل باشد و عزیز دل بپروراند…
کلاس عالِم بودن، بدون هیاهو، بدون تبلیغ، بدون ادعا، بدون منم منم!
همه ی این ها چند واحد میشود؟چقدر واحد پاس نکرده دارم!
چقدر بعضی ها در گوشه ی خلوت و گمنامیشان، سر از آسمان و ملکوت در آورده اند!
چقدر میشود انسان بود و انسان سازی کرد! چقدر میشود ساده اما متفاوت زندگی کرد!
کنج سجاده و کنج اتاقی، که تو در آن رخت و لباس علامه را رفو میکرده ای برایم آرزوست….
.
این بده بستان عاشقیست نه تحمل و صبوری اونا دوتا عاشق بودن افرادی مثل ما که درکی از عشق نداریم نمیتونیم مثل اونا رفتار کنیم
باید از چنین انسانها وچنان زنان پاکدل وبا ایمان درس زندگی وعشق واقعی را بیاموزیم ومردان پاکدل خود را در هیچ عرصه ای تنها نگذاریم درود خدا بر چنین زنان با ایمان .
دقیقا با حرفتون موافقم 🙂 عشق حقیقی رو اینا داشتن دیگه سختی براشون معنایی نداشته
آفرین بر شما
خیلی از خانومای این دوره و زمانه درکی از فداکاری و زحمت شوهرشون ندارن، قبلنا خانوما بسازتر بودن
الآن هم هستن ولی درصدشون کمه، خیلیاشون چشم و هم چشمی دارن،بخاطر درخواستا و خواسته بچه هاشون حاضرن غرور شوهرشون روبشکونن و مرده رو بدهکار کنن
واقعا برای خیلیاشون متأسفم، خدا اون دنیا جوابتوتو بده
آفرین برشما،انسان فهمیده و برخانمهایی مثل شما
درود خدابه روح و روان پاک چنین زنان باایمان. یاد بگیریم چگونه زیستن را، یاد بگیریم چگونه عشق ورزیدن را،یاد بگیریم چگونه بندگی کردن را،یاد بگیریم چگونه خالص بودن را،یاد بگیریم چگونه نیک بودن را،یادبگیریم چگونه خدایی کردن را…… اللهم عجل لولیک الفرج