عبد چه کسی؟!
بسم الله الرحمن الرحیم
مقدمه: «عبد» از نظر لغت به انسانی گفته میشود که سر تا پا تعلّق به مولا و صاحب خود دارد؛ ارادهاش تابع ارادهی او، و خواستش تابع خواست اوست. [1]
سوال: تعلق ما به چه کسی یا چه چیزی است ؟ آیا واقعا عبد خدا هستیم یا عبد غیر از خدا؟!
برخی از انسانها به حیات دنیا راضی می شوندو به زمین می چسبند [2] ، عبد نفس و دنیاییت خویش می شوند اما در یک سری موضوعات جزئی خود را با خداوند هماهنگ می کنند این افراد بنده واقعی خدا نمی باشند فلذا بهره ی زیادی نمی برند.
اما برخی از انسانها رها از نفس و دنیاییات و بدی ها و زشتی ها هستند[3] سراسر بر و نیکی می باشند[4] کارهایشان را بر به خاطر حب خداوند[5] وبه خاطروجه الله[6] یا همان اهل بیت(ع)[7] انجام می دهند و هیچ چیز نمیخواهند جز آن چیزی که خدا میخواهد[8] ودر اوج این صفات و رتبه ایشان بندگان واقعی خدا می شوند[9] ، خداوند هم که اساس رفتارش بر انسانها تکریم است[10] ، به پاداش این بندگی، ایشان را در بهترین جایگاه های عالم قرار می دهد[11] واز بهترین نعمات الهی بهره مند می گرداند[12].
نتیجه گیری : با توجه به مطالب مطرح شده ،این سوال را از خود بپرسیم ما عبد چه کسی هستیم؟؟!!
[1] سایت :حوزه ،پایگاه اطلاع رسانی حوزه ، گنجینه معارف، عبودیت و بندگی
[2] (سوره توبه 38) يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا ما لَکُمْ إِذا قيلَ لَکُمُ انْفِرُوا في سَبيلِ اللّهِ اثّاقَلْتُمْ إِلَي اْلأَرْضِ أَ رَضيتُمْ بِالْحَياةِ الدُّنْيا مِنَ اْلآخِرَةِ فَما مَتاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا فِي اْلآخِرَةِ إِلاّ قَليلٌ
[3] (سوره آل عمران 92) لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتّي تُنْفِقُوا مِمّا تُحِبُّونَ وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَليمٌ
[4] مفردات ألفاظ القرآن، ص 114«گستردگی در کار نیک»بر به معنای.
[5] (سوره الانسان 8) وَ يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلي حُبِّهِ مِسْکينًا وَ يَتيمًا وَ أَسيرًا
[6] (سوره الانسان 9) إِنَّما نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللّهِ لا نُريدُ مِنْکُمْ جَزاءً وَ لا شُکُورًا
[7]حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي نَصْرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حُمْرَانَ عَنْ أَسْوَدَ بْنِ سَعِيدٍ قَالَ كُنْتُ عِنْدَ أَبِي جَعْفَرٍ (ع) فَأَنْشَأَ يَقُولُ ابْتِدَاءً مِنْ غَيْرِ أَنْ يُسْأَلَ: نَحْنُ حُجَّةُ اللَّهِ وَ نَحْنُ بَابُ اللَّهِ وَ نَحْنُ لِسَانُ اللَّهِ وَ نَحْنُ وَجْهُ اللَّهِ وَ نَحْنُ عَيْنُ اللَّهِ فِي خَلْقِهِ وَ نَحْنُ وُلَاةُ أَمْرِ اللَّهِ فِي عِبَادِهِ. (1)
احمد بن محمد از احمد بن محمد بن ابی نصر از محمد بن حمران از اسود بن سعید نقل می کند که گفت خدمت حضرت ابو جعفر امام محمد باقر (عليه السّلام) بودم بدون اینکه چيزى از آن جناب بپرسند فرمودند: ما حجت خدا و باب اللَّه و لسان الله و وجه اللَّه و عين اللَّه در ميان مردم هستيم ما والیان امر الهی در ميان بندگان خدا هستيم. (بحار الأنوار بخش امامت (ترجمه جلد 23 تا 27)، جلد4، صفحه 182)
[8] وَ ما تَشاؤُنَ إِلاّ أَنْ يَشاءَ اللّهُ إِنَّ اللّهَ کانَ عَليمًا حَکيمًا((سوره الانسان 30
[9](سوره الانسان 6) عَيْنًا يَشْرَبُ بِها عِبادُ اللّهِ يُفَجِّرُونَها تَفْجيرًا
[10] (سوره إسراء70) وَ لَقَدْ كَرَّمْنا بَنی آدَمَ وَ حَمَلْناهُمْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّیباتِ وَ فَضَّلْناهُمْ عَلى كَثیرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضیلاً﴾
[11](سوره مطففین 18) کَلاّ إِنَّ کِتابَ اْلأَبْرارِ لَفي عِلِّيِّينَ(مرحلۀ بالاتر از ابرار، عبادالله هستند)
[12] (سوره مطففین 22) إِنَّ اْلأَبْرارَ لَفي نَعيمٍ