صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
آیا وزارت علوم با باندهای سیاسی شکل گرفته درون دانشگاه‌ها که منافع جریان سیاسی خودشان بر صلاحیت‌های علمی ارجحیت دارد، برخورد می‌کند؟
«امروز بیش از هر زمان دیگر، عزل و نصب مدیران دانشگاه ها و دانشکده ها بیشتر از آنکه تابع شایستگی های علمی، اخلاقی و تجربه باشد، تابع باند بازی های سیاسی است.»، «ارتقاهای زودرس یک عده و سنگ اندازی برای عده ای دیگر، خصوصاً نیروهای انقلابی تابع بازی های سیاسی است.»، «حوزه پژوهش در دانشگاه تابع رانت بازی های سیاسی است و معمولاً بودجه های پژوهشی کلان در اختیار آن دسته از افرادی قرار می گیرد که در بیرون از دانشگاه دارای اتصالات خاصی هستند.»
اینها بخشی از صحبت‌های دکتر سهیلا صادقی دانشیار دانشگاه تهران در دیدار اساتید و اعضای هیئت علمی‌های دانشگاه‌ها با رهبر انقلاب اسلامی بود.
صحبت‌های دکتر سهیلا صادقی.mp4 | دانلود فیلم
پس از این سخنرانی انتقادی صادقی درباره حضور اساتید رانتی در دانشگاه‌ها، فشارهای و تخریب‌های باندهای سیاسی درون دانشگاهی نیز علیه وی آغاز شد.
تولید و انتشار کلیپی از سوی خبرگزاری دولتی «ایرنا» با هدف زیر سوال بردن صلاحیت علمی وی، از جمله اقداماتی بود که در این راستا انجام شد.
در بخشی از این کلیپ عباس عبدی از چهره‌های شاخص اصلاح‌طلب، مدعی می‌شود: «سیزده سال قبل همسرش پروژه‌ای مشترک با دکتر سهیلا صادقی انجام داده و ایشان به‌عنوان کارفرما نام خود را در کتابی که بعد از اتمام پروژه منتشر شده اضافه کرده است.»
عبدی در ادامه ادعای خود می‌گوید که «از این بابت شکایت هم کرده بود ولی در نظامات دانشگاهی، چون اینقدر با این مسایل سر و کار دارند، به شکایت او ترتیب اثر ندادند.»
در پاسخ به این اتهام‌ها، دکتر صادقی متنی را منتشر کرد که نشان می‌داد این اتهام موضوع جدیدی نبوده و ده سال قبل هم عباس عبدی این اتهام را به او وارد کرده و دو نفر حَکَم توافق شده دو طرف، یعنی مرحوم دکتر صدیق سروستانی و دکتر جمشیدی‌ها (رئیس وقت دانشکده علوم اجتماعی)، این حَکَمیت را امضا کرده‌اند.
در متن این حکمیت، ادعاهای عبدی رد و حتی او را به سرقت از خروجی این پروژه محکوم می‌کنند.
دکتر صادقی همچنین سند دیگری منتشر کرد که نه فقط کارفرما، بلکه به درخواست بانک جهانی، مجری طرح نیز بوده است.
مدیریت خبرگزاری «ایرنا» بر عهده سید ضیاءهاشمی، از اعضای هیئت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران است که شاید بتوان گفت انتقادهای دکتر صادقی به باندبازی های درون دانشگاه و انتشار کلیپ مذکور از سوی «ایرنا»در تخریب وی با یکدیگر مرتبط بوده باشند.
با بررسی چینش برخی اساتید دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران مشخص می‌شود که صحبت‌های خانم صادقی در انتقاد از قبیله‌گرایی سیاسی در دانشگاه، بیراه نبوده است.
رییس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، سیدمهدی اعتمادی فرد نام دارد که فقط شش سال بعد از اخذ مدرک دکتری خود، به ریاست این دانشکده رسیده است. بدون این که برجستگی علمی خاصی در روزمه او مشاهده شود.
در صفحه «رزومه علمی» اعتمادی فرد در سایت دانشگاه تهران نیز، برخلاف اساتید دیگر که سال و محل اخذ مدارک سه مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری ذکر شده، صرفا به «دکتری جامعه شناسی دانشگاه تهران» بسنده شده است.»
محمدرضا جوادی یگانه دیگر عضو هیئت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران است که از جمله مصادیق صحبت‌های خانم صادقی است.
جوادی یگانه که مدیر گروه جامعه‌شناسی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران است، همزمان به شکل غیر قانونی سمت معاونت فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران را هم بر عهده دارد.
نکته جالب توجهی که در کارنامه جوادی یگانه به چشم می‌خورد، دعوت او از «سمیه توحیدلو»، از محکومان امنیتی فتنه سال 88، بعنوان مدرس به این دانشکده است!
مانع‌تراشی در تمدید قرارداد حامد حاجی حیدری، از اساتید انقلابی دانشکده علوم اجتماعی که اولین بار ماجرای کپی‌کاری حمیدرضا جلایی پور، عضو شورای مرکزی حزب منحله مشارکت و بدیل آن، حزب اتحاد ملت و عضو هیات علمی دانشکده علوم اجتماعی، را در کتاب «جامعه شناسی ایران»، افشاء کرد نیز، از جمله اقدامات جوادی یگانه برای تقویت جریان سیاسی متبوع‌اش در دانشگاه است.
دو ماه بعد از آغاز مدیریت جوادی یگانه بر گروه جامعه‌شناسی، غلامرضا غفاری، معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، از گروه برنامه‌ریزی اجتماعی به گروه جامعه‌شناسی منتقل شد. این اقدام، برخلاف رویه معمول و قانونی دانشگاه‌ها در جذب هیئت‌علمی اتفاق افتاده است. چنانچه برخی از اعضای هیئت علمی گروه جامعه‌شناسی اصلاً از برگزاری جلسه‌ای با این موضوع مطلع نبوده‌اند و به عبارتی انتقال غفاری به گروه جامعه شناسی، بدون اطلاع اعضای این گروه صورت گرفته است.
در هر حال آنچه که مشخص است، این است که با انتقاد دکتر سهیلا صادقی از باند بازی های درون دانشگاه، برخی اعضای هیئت علمی دانشکده علوم اجتماعی با پشتیبانی هم‌فکران سیاسیِ خود در خارج از دانشگاه، برای تخریب وی و بایکوت انتقادهای اینچنینی به تکاپو افتاده‌اند. از تهیه کلیپی با عنوان «فضاحت علمی را متوقف کنید» و محکوم کردن صادقی به تقلب علمی، تا حذف درس او از چارت آموزشی گروه جامعه شناسی دانشگاه تهران.
اکنون سوالی که مطرح می‌شود این است که با توجه به موارد ذکر شده، آیا وزارت علوم با باندهای سیاسی شکل گرفته درون دانشگاه‌ها که منافع جریان سیاسی خودشان بر صلاحیت‌های علمی ارجحیت دارد، برخورد می‌کند؟
