صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
بیست‌وهفتم مهرماه ۹۴، زمانی که قرار بود رهبرانقلاب توافق موسوم به برجام را تأیید کنند، با فهم درست از تجربه‌ای که از بدعهدی آمریکا داشتند، در نامه‌ای خطاب به رئیس‌جمهور، دولت را موظف به اخذ تضمین مکتوب از رییس‌جمهور امریکا کردند. متأسفانه آن تضمین گرفته نشد و راه برای نقض‌های مکرر برجام و ماندن تحریم‌ها باز ماند. در روزهای اخیر که زمزمه‌ی تداوم برجام بدون آمریکا توسط برخی مسئولین مطرح شده است، رهبر انقلاب اگرچه مانع آن نشدند، اما باتوجه به تجربه‌ی گذشته، هفت شرط را برای ادامه برجام با اروپا، به‌منظور راه صیانت و حفاظت از منافع ملی مطرح کردند.
۱. «سکوت خود در برابر نقض برجام توسط آمریکا را جبران کنند.» زیرا در گذشته باعث شد که سکوت اروپا مانع از اجرایی شدن توافقات بر روی کاغذ و در میدان عمل شود.
۲. «قطعنامه‌ای علیه آمریکا در شورای امنیت ببرند که آمریکا ناقض قطعنامه‌ی ۲۲۳۱ است» قرار بود با این قطع‌نامه، شش قطع‌نامه قبلی ملغی شود اما هم اوباما و هم ترامپ در موارد مختلفی آن را شکستند.
۳. «بحث موشکی و حضور جمهوری اسلامی در منطقه را مطرح نکنند.» اروپا در مذاکره با ایران برای حفظ برجام باید بداند از جایگاه وکیل آمریکا نباید وارد مذاکره شود.
۴و۵و۶و۷ «با هرگونه تحریمی علیه جمهوری اسلامی مقابله کنند.» «نفت ایران به قدری که جمهوری اسلامی می‌خواهد به فروش برسد.» «بانک‌های اروپایی انتقال وجوه مربوط به تجارت با جمهوری اسلامی را انجام دهند.» «اگر در پاسخگویی به این مطالبات تعلل کردند، حق ما برای آغازکردن فعالیت‌های تعطیل شده‌ی هسته‌ای محفوظ است.» در طی سال‌های اخیر بانک‌های اروپایی به بهانه‌ی تحریم بانک‌های ایرانی از سوی آمریکا از ارائه خدمات به ایران ممانعت می‌کردند که همین باعث عدم ورود جریان پول به کشور می‌شد و اثرات اقتصادی منفی را در پی داشت. لذا بانک‌های اروپایی باید در مقابل تحریم‌های آمریکا، تجارت با ایران را تضمین کنند.
این ۷ تضمین با حفظ حق هسته‌ای و منافع ملی در مقابل تحرکات آن دست چدنی است که از دستکش مخملی درآمده است و رسما اعلام مبارزه برای براندازی می‌کند.
