بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانْشَقَّ الْقَمَرُ ﴿۱ سوره قمر﴾
نزديك شد قيامت و از هم شكافت ماه (۱)
وَإِنْ يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَيَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ ﴿سوره قمر ۲﴾
و هر گاه نشانه اى ببينند روى بگردانند و گويند سحرى دايم است (۲)
وَكَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ وَكُلُّ أَمْرٍ مُسْتَقِرٌّ ﴿سوره قمر ۳﴾
و به تكذيب دست زدند و هوس هاى خويش را دنبال كردند و [لى] هر كارى را [آخر] قرارى است (۳)
وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنَ الْأَنْبَاءِ مَا فِيهِ مُزْدَجَرٌ ﴿سوره قمر ۴﴾
و قطعا از اخبار آنچه در آن مايه انزجار [از كفر] است به ايشان رسيد (۴)