خانه / صراط عشق / متون / چرا رسانه‌های دولتی فساد «۶۵میلیاردی» را «۱۰۰۰۰۰ میلیارد» نشان دادند؟

چرا رسانه‌های دولتی فساد «۶۵میلیاردی» را «۱۰۰۰۰۰ میلیارد» نشان دادند؟

رسانه های زنجیره ای دولتی به دنبال کاسبی سیاسی از یک فساد اقتصادی هستند. اتاق فکر دولتی ها گویا با بازی نخ نما شده‌ی «کاسب تحریم» به دنبال این است که راه از بین بردن فساد را رفع تحریم و راه برداشته شدن تحریم را مذاکره و نوشتن برجام های دو و سه معرفی کند.
رسانه هایشان اصول کار حرفه ای را کنار گذاشته اند و روی هر پرونده اقتصادی نام اختلاس را می‌چسبانند. سیاسیون آنها دست به قلم می شوند و با سواد سطحی و ژورنالیستی خود رقم فساد را بزرگ تر از آنچه هست می نویسند و کاسبی سیاسی خود را میکنند تا راه را برای مذاکرات و عقب نشینی های بی ثمر بیشتر فراهم کنند!
رسانه های دولتی در اقدامی غیراخلاقی و غیرحرفه ای دست به سیاسی کاری در پرونده فساد پتروشیمی زدند. خبرگزاری دولتی ایرنا در گزارشی با عنوان «شراکت کاسبان و حامیان تحریم» نوشت: «بررسی پرونده فساد مالی 6 ‌میلیارد و 656 میلیون یورویی صادرات پتروشیمی (معادل 100 هزار میلیارد تومان) که در دور قبلی تحریم ها و در دولت دهم رخ داده، توجه جامعه را بار دیگر به موضوع فساد و تخلفات مالی به بهانه دور زدن تحریم ها جلب کرده است.»
روزنامه دولتی ایران نیز در با تیتر «فساد کاسبان تحریم» به مبلغ این فساد اشاره ای نکرد و صرفا رقم شش و نیم میلیارد را روی صفحه اول خود درج کرد.
میزان فساد در پرونده پتروشمی چقدر است؟
نکته جالب توجه اینجاست که مبلغ ۶/۶ میلیارد یورو، که برخی رسانه‌ها برای تأثیرگذاری بیشتر آن را به ریال تبدیل کرده تا صفرهای آن غیرقابل شمارش شود، مبلغ کل تراکنش‌هایی بوده که ۱۴ متهم پرونده در چند سال فعالیت خود در زمینه فروش محصولات پتروشیمی، با آن درگیر بودند و نه مبلغ تخلف.
همین فضاسازی دروغ باعث شد تا دستگاه قضایی که خود متولی برخورد با این فساد بوده به رسانه های دولتی و بیگانه که خبرسازی های کذب انجام داده اند واکنش نشان دهند. جعفری دولت آبادی در گفتگویی رادیویی با اشاره به اینکه اختلاسی در کار نیست به استفاده از واژه اختلاس واکنش نشان داد و گفت: «۶ میلیارد دلار اعلام شده در این پرونده مجموع معاملات است؛ نه مجموع رد مال در نظر گرفته شده.»
دادستان تهران پس از این که حجم عملیات بانکی را 6و نیم میلیارد معرفی کرد به سراغ رقم اصلی فساد هم رفت و گفت: «جرم متهمان این است که از معاملات انجام شده استفاده شخصی کرده اند. مجموع پول‌هایی که خودشان برداشته اند ۲۲ میلیون یورو و ۱۶ میلیون دلار بود که معادل ریالی آن حدود ۶۵ میلیارد تومان می‌شود.»
پیش از این نیز قاضی مسعودی مقام رئیس شعبه سوم دادگاه ویژه رسیدگی به جرائم اخلالگران و مفسدان اقتصادی درباره اینکه رقم دقیق این پرونده چه میزان است، گفت: رقم اصلی اخلال در نظام اقتصادی کشور ۶ میلیارد و ۶۵۶ میلیون یورو است؛ اما به این معنا نیست که تمام این رقم توسط متهمان تصاحب شده باشد.قاضی مسعودی مقام با تکذیب اختلاس ۱۰۰ هزار میلیاردی که توسط برخی رسانه‌ها اعلام شده بود گفت: اینگونه نیست که بیان کنیم ۱۰۰ هزار میلیارد تومان توسط این افراد تصاحب شده باشد بلکه بحث تصاحب منافع مطرح است.
رئیس شعبه سوم دادگاه ویژه همچنین به چگونگی این فساد هم اشاره کرده و گفته است: متهمان پرونده باید ارز حاصله از مواد پتروشیمی را به سیستم اقتصادی کشور تزریق می‌کردند تا از این طریق نیازهای کشور تامین شود، ولی متاسفانه این افراد ضمن سوءاستفاده از تفاوت قیمت ارز داخل و ارز وارداتی، در مواردی تحصیل مال نامشروع داشته‌اند.
کاسبان فساد؛ حامیان باج دادن به ترامپ
اینکه رقم فساد 65 میلیارد بوده نه 100هزار میلیارد ( که مورد ادعای اصلاح طلبان و دشمن است) دلیلی بر این امر نیست که نباید با فساد مبارزه کرد و یا این رقم را کوچک شمرد. اما باید توجه داشت صف طولانی صفرهای ساختگی برای این فساد و نامگذاری آن به نام اختلاس بدون دلیل نیست.
اینکه رسانه دولتی ایرنا با تیتر « پتروشیمی، رکوردار فساد در زمان تحریم می شود» حتی فسادهای دیگر همچون پرونده نجومی کرسنت را نادیده میگرد یک منطق بیشتر ندارد و آن نیز این است که رسانه های زنجیره ای دولتی به دنبال کاسبی سیاسی از یک فساد اقتصادی هستند. اتاق فکر دولتی ها گویا با بازی نخ نما شده‌ی «کاسب تحریم» به دنبال این است که راه از بین بردن فساد را رفع تحریم و راه برداشته شدن تحریم را مذاکره و نوشتن برجام های دو و سه معرفی کند. این بازی سیاسی قبلا در پروژه برجام منجر به کاسبی سیاسی اصلاح طلبان و نجومی شدن قیمت ها و هزینه زندگی مردم شده است.
رسانه های دولتی حتی حاضر هستند تا فساد بابک زنجانی را کوچک تر از فساد پتروشیمی نشان دهند و ماهی خود را از این بازی سیاسی بگیرند. ایرنا در مطلب کذب خود حتی میگوید: « تاکنون، معروف ترین و بزرگترین فساد در زمان تحریم ها مربوط به پرونده «بابک زنجانی» بوده است، اما شاید پرونده فساد پتروشیمی بتواند گوی سبقت را از بابک زنجانی برباید. »
آیا دور زدن تحریم ذاتا فساد دارد؟
آمریکایی ها به دنبال کاهش درآمد نفتی ایران در سال 90 و 91 بوند، به همین دلیل تحریم ایران را انتخاب کردند. اما ایران توانست علاوه بر فروش یک میلیون بشکه نفت خود به صورت رسمی، حجم قابل توجهی از محصولات خود را هم از طریق دور زدن تحریم ها به فروش برساند و درآمد ناشی از آن را وارد کشور کند. درآمدی که اگر نبود می توانست وضعیت را برای مردم ایران سخت تر کند. آمریکا و اروپا که از دور زدن تحریم ها توسط ایران اطلاع پیدا کردند حالا با هوشمند کردن تحریم درصدد هستند تا از طریق گروه اقدام مالی موسوم به FATF مانع از فروش نفت و محصولات پتروشمی و وارد کردن پول آن به ایران شوند و آن را جرم معرفی کنند.
فاقد تجربه بودن و هراس از احتمال لورفتن اطلاعات ایران در دور زدن تحریم‌ها باعث شد تا بسیاری از قراردادهای وزارت نفت با واسطه ها به صورت مخفی و غیرشفاف انجام شود. همین وضعیت منجر به سواستفاده تعداد بسیار معدودی از واسطه ها از روند دور زدن تحریم ها شده است. اما حجم پول های وارد شده به خزانه کشور و هزینه شدن آن برای معیشت مردم واقعیت مهم دیگری را هم نشان میدهد.
به عنوان مثال باید نگاهی دوباره به پرونده پتروشیمی کرد. این پرونده ارزشی 100هزار میلیاردی دارد که 60میلیارد از آن به صورت غیرمستقیم در دست مفسدان اقتصادی است . به بیان بهتر عملیات دور زدن تحریم در پرونده پتروشیمی مبلغ 100هزار میلیارد یعنی چیزی حدود یک چهارم بودجه کشور را تامین کرده است و البته در کنار آن فساد 60 میلیارد تومانی ناشی از مابه التفاوت ارز دولتی و آزاد نیز در آن اتفاق افتاده است که چیزی حدود نیم درصد کل پرونده را تشکیل میدهد.  در نتیجه دور زدن تحریم فقط در یک پرونده نشان میدهد که این عملیات با موفقیت99و نیم درصدی انجام شده است و در آینده می توان با رفع خلاهای موجود نه تنها فساد در این نوع معاملات را به صفر رساند بلکه با تجربه گذشته، موفقیت در خنثی کردن توطئه آمریکایی ها در تحریم را به صد درصد رساند.
اما پروپاگاندای رسانه های اصلاح طلب و دشمن درصدد است تا تمامی دور زدن تحریم ها را فسادزا معرفی کنند و با مانع ایجاد کردن در دور زدن تحریم ها زندگی را بر مردم سخت کنند. حامیان دولت که منافع ملی را برای جناح سیاسی مورد نظر خود ذبح میکنند حاضر نیستند به صورت واقع بینانه دولت روحانی را ملزم کنند با تجربه گرفتن از دور زدن تحریم در دولت قبل اشکالات آن را برطرف کند و نقاط قوت اش را هم تقویت کند.
حمایت زنگنه از اتاق تاریک فروش نفت
نگاهی به صحبت های زنگنه در تاریخ 16 بهمن 97 به خوبی می تواند ابعاد پروپاگاندای اصلاح طلبان را نشان میدهد. وزیر نفت که اکنون چالش تحریم نفت ایران را به خوبی تجربه میکند در خصوص محرمانه بودن بسیاری از اطلاعات نفتی گفته بود: مردم غریبه نیستند اما آنچه مطرح می‌شود، مورد سوءاستفاده اشرار و اسراییل قرار می‌گیرد من بارها گفته‌ام در مورد تحریم یک کلمه نمی‌گویم تا امریکا سوءاستفاده کند با این حرف من، پمپئو هم یاد گرفت و گفت چیزی نمی‌گویم ایران استفاده کند. شما تقلب کردی آقای پمپئو ، این حرف را من قبلا گفته بودم.
زنگنه با تشبیه وضعیت امروز به وضعیت جنگی گفت: وقتی می‌گویم چیزی نمی‌گویم به این معنا نیست که کاری نمی‌کنیم، ما شبانه روز کار می‌کنیم ، فرمانده عملیات هر کار می‌کند اما نقشه را لو نمی‌دهد چون به کشتار سربازان و مجاهدین خودی منجر می‌شود. وی در پاسخ به اینکه برای دور زدن تحریم دادوستدها شفاف نیست آن را اتاق تاریک دانست و گفت: بعضی می‌گویند اتاق تاریک داریم. ما برای دشمنان مردم ایران اتاق تاریک داریم. ما سعی می‌کنیم حفاظت اطلاعاتی بالا باشد. کاری می‌کنیم در نهایت شفافیت باشد. ما مثل سربازان گمنام هستیم که کسی نمی‌داند چه می‌کنیم.بعضی ما را تحریک می کنند، اما ما حرف نمی زنیم.
این صحبت های وزیر نفت به خوبی نشان میدهد که در خصوص دور زدن تحریم ها و تلاش دشمنان ایران برای جلوگیری از این کار اتفاق نظر وجود دارد. اما اکنون که جریان انقلابی معتقد است باید با استفاده از تجارب سال های قبل مشکلات و آسیب های موجود در مسیر دور زدن تحریم ها را کاهش داد اما جریان غرب گرا حاضر نیست این مساله را بپذیرد و حتی در رسانه های خود بر اصل موضوع «دور زدن تحریم و فروش نفت و محصولات پتروشیمی» به عنوان منابع کسب درآمد برای مردم ایران حمله میکند!
زنگنه در صحبت های خود حاضر نشد در خصوص فروش نفت خود شفاف سازی کند اما رسانه های حامی دولت تیغ نقد خود را روی وی نکشیدند و با استانداردی دوگانه از این موضوع عبور کردند. این درحالی که با وجود تحریم های سال های 91 و92 تجربه خوبی در دست زنگنه است. حامیان دولت هیچ گانه حاضر نمیشوند تا با سفارش کردن زنگنه و روحانی به استفاده حداکثری از بورس نفت و روندهای شفاف این چنینی و استفاده از نهادهای نظارتی از این پس مشکلات اندکی که در طرح های پیشین دور زدن تحریم ها ایجاد شده بود را اصلاح کنند و با قوت بالاتر تحریم ها را به نفع ملت دور بزنند بلکه همیشه با برچسب زدن اصل موضوع را انکار میکنند و نسخه همیشگی و شکست خورده مذاکره و عقب نشینی بی ثمر را تجویز میکنند. در حقیقت این افراد کاسبان واقعی تحریم ها هستند که به هیچ عنوان منافع ملی در پارادایم فکری‌شان تعریف نشده است.
فساد سیستماتیک یا مبارزه سیستمی با فساد
شناسایی، پیگیری و برخورد با مفاسد در حالی توسط نیروهای انقلابی و دستگاه قضایی کشور انجام میشود که دشمن درصدد سیستماتیک نشان دادن فساد است. اما نگاهی به اعدام مه آفرید در پرونده سه هزار میلیاردی تا برخورد با سلطان سکه و ارز و … و زندانی شدن افرادی در سطح آقازاده ها و معاون رئیس جمهور و بانک مرکزی نشان داده که سیستم قادر به مبارزه با پرونده های فساد است واگر همین مبارزه نبود کسی از پرونده هایی چون فساد پتروشیمی با خبر نمیشد.
علی علیزاده در ویدئوی زیر به خوبی به مسائل مرتبط با رونده اخیر فساد در کشور واکنش نشان داده است:

ایتابلهسروشآپارات

همچنین ببینید

هر کجا پیشرفت کردیم، تفکر و حرکت انقلابی حاکم بوده است

نمایندگان مجلس شورای اسلامی

افتخار اسرائیل و نتانیاهو به کشتار ایرانیان

قرائت کتاب استر

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.