صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
اصلی ترین افکار و به تبعِ آن، عملِ نیکویِ هر انسان، احساسِ در محضر بودن است!
اگر هریک از ما مخلوقات، همواره احساس کنیم،
و از آن مرتفع تر، ایمان داشته باشیم که: همواره در محضرِ مولایمان هستیم،
رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ، خالق و پروردگار همه موجودات و اشیاء…
آیا خطایی از کسی بروز پیدا می کند؟ اِلّا نیکی و مهربانی و گذشت و خیرات…
دردِ بزرگِ همۀ انسانها و جوامع، از ابتدا تا انتها، غفلت از محضریت اوست!
و اگر جداً می خواهیم جامعه ای انقلابی و بهشت گونه داشته باشیم،
چاره ای نیست، مگر اینکه “عملِ صالح بر این باور” داشته باشیم:
1) مخلوقی بیش نیستیم! که مدتِ بسیار کوتاهی در مزرعۀ دنیا تمشیت امور می کنیم!
2) بی وقفه در محضرِ خالق مهربان خود هستیم، تا حسنات برای دنیا و آخرتمان برچینیم!
3) پس از مدت کوتاهی که در زمین امتحان پس دادیم، برای حساب از کتابِ اعمالمان،
بسویش باز گردانده می شویم، تا در بهشت یا جهنمی که برای خود تدارک دیده ایم، تا ابد باشیم…
لَهَا مَا كَسَبَتْ وَ عَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ {286 بقره}
شما بگویید عاقل و دور اندیش، چگونه عمل می کند؟
درگاه جمال
هــــر كجا پا بنهى، حسن وى آنجا پيداست
هــــركجــــــــا سر بنهى، سجدهگهِ آن زيباست
همـــــــه سرگشتـــــۀ آن زلف چَليپاى ويند
در غم هجــر رُخش، اين همه شور و غوغاست
جملــــه خوبــــان برِ حُسن تو، سجود آوردند
اين چــه رنجى است، كه گنجينۀ پير و برناست؟
عاشقــــــــــان، صدرنشينانِ جهانِ قدسند
ســــرفــــــراز آنكــــه، به درگاه جمال تو گداست
فارغ از ما و من است، آنكه به كوى تو خزيد
غافل از هر دو جهان، كى به هواى من و ماست؟
بـــــــر كن اين خرقۀ آلوده و اين بت بشكن
بــــه دَرِ عشق فرود آى، كـــه آن قبلـــه نمــــاست
امام خمینی عزیز رحمه الله علیه
عبد مالک یوم الدین
انوشه گیلانی نژاد
26/10/96
