صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
چقدر به منِ کوچک، و خیلِ عاشقانت، محبت می کنی…
نه! اشتباه گفتم!
به همه، و حتی کسانیکه بفکرت نیستند و یا برخی که با تو سر و کاری هم ندارند،
همواره محبت و نصرت می کنی! و باب مهر ورزیَت گشوده است…
هیچ کافر و مشرکی هم تاحال پیدا نشده، که شکایت کنند:
خدا نور آفتاب یا مهتاب را برهمه می تاباند، ولی از من و ما دریغ می کند!
یا معترض باشند: جاذبۀ زمین، گه گاه به امرِخدا، برما اثر نمی کند و ما به مشقت می افتیم یا…
خدایِ خوبِ من!
در آیۀ 36 سورۀ نور از بیوت و خانه هایی سخن می رانی که در آنها اجازۀ رفعت داده ای…
فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَ الْآصَالِ
و امسال نیز چندین میلیون بندۀ صادقت، از سراسر جهان،
بسویِ خانۀ نورانی که در زمین قرار داده ای،
توفیق یافتند، در اربعین حسینی، با جسم مادی شان به کربلا بیایند و برسند…
و در معرض نور خدایی حسین بن علی صلوات الله علیه، مُنیبانِه قرار گیرند…
تا توشه ای برای دنیا و آخرت شان ذخیره کنند!
همانطور که همۀ انبیا و رسل، برایِ بهره گیری از نور رفعتِ الهی،
به این مکان پاک و مقدس گام می نهادند…
البته همواره، چندین برابر شیفته گانی که حضورِ مادی و فیزیکی در کربلا دارند،
انسانهای فهیم و مشتاقی در سراسر جهان هستند که توفیق حضور و ابراز ارادت
در آن محل نورانی را نمی یابند، و در این شوق و نیاز می سوزند…
ولی با دل و روحشان،
مدام در کربلا و بیت آرامش بخشِ حسینِ فاطمه ع در سیر هستند،
و عارفانه درخواست می کنند:
اَ لّلهُمَّ اَصلِح کُلَّ فاسِدٍ مِن اُمُورِ المُسلِمین
و تو خدایِ خوب و مهربان؛ صاحب و خالقِ نور،
این دعایِ دلباختگانِ بیتِ نشان کرده ات را مستجاب کردی…
و مردم جهان چه مسلمان یا غیر مسلمان را از شرِ گروهکِ دَد مَنِش و وحشیِ داعش و
تکفیری های سازمان داده شده توسط شیطان بزرگ، آمریکایِ چندچهره، خلاص کردی…
و این بنده یِ کوچک و ناچیزِ تو، باز شهادت می دهد:
بیتی که تو در آنها اذن رفعت دادی، نور افشان و تحول آفرین است!
کربلا، مکانی است که برای آخرین بار، جسمِ مادیِ امام حسین علیهالسلام آنجا بوده،
و اکنون، هرچند روح شان در فراتر از برزخ، میهمان رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ است…
اما به اذن الله، با نورشان، مدام تمشیت امور می کنند…
یعنی: هرچند امام حسین ص، به ظاهر در کربلا نیستند!
اما برای سالکان راهش، کربلا سکویِ پرتاب است!
همگان حتی دشمنان نیز معترفند که کربلا مکانی است
تا انسانها به آسمان برده شوند، آسمانی شوند…
آدمها هرچه به سمت حرم مولا میروند، هر چه نزدیکتر میشوند،
روحشان سبکتر شده، بیشتر به سمت آسمان کشیده میشوند…
لذا رفتارهایی، غیراز آنچه داشتند، بروز می دهند…
این چیزی است که بیست و چند میلیون انسان،
همزمان، در ایام اربعین تجربه میکنند و گواهی می دهند…
آری بر این باوریم که:
مکان کربلا، مقصد نیست!
قبر امام حسین علیهالسلام هم مقصد نیست!
في بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ که در آیۀ36 سورۀ نور مطرح شده، مقصد نیست،
سکوی پرتاب است…
آری، قبر مولایِ مظلوممان، سکوی پرتاب، بِسمتِ نورِ امام حسین علیهالسلام است…
کربلایِ عاشقان، در رأس خانههایی است که اذن رفعت برایشان قرار داده شده،
و امروزه صحنۀ عشقبازی میلیونها نفر از مردم دنیاست، با هر دین و مسلک،
که گمشده و آب حیاتِ خویش را در آنجا یافته و در جای دیگر نیافته اند…
آیۀ 35 سورۀ نور، که بازگو کنندۀ ماجرای نور اهلبیت علیهمالسلام است،
جنسش، زمینی و مادی نیست…
بلکه، نوری فراتر از آسمان لایتناهی است…
که پرتوی از آن، بزمین هم اصابت میکند…
انوار فراتر از آسمانها و زمین اهلبیت علیهمالسلام،
یعنی: انوارِ ملکوتی اهلبیت علیهمالسلام، که بسیار جاذبه و کشش دارند…
آری دنیا در عین شگفت زدگی، حیران از کمندِ نورانی است که:
همۀ قلبها را بسوی خود می کشد و مجذوب خویش می کند…
عبد مالک یوم الدین
انوشه گیلانی نژاد
30/10/96
