صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
اگرچه این بار روحانی در نامه رد استعفای ظریف به نحوی از او دلجویی کرد، اما تا کنون بسیاری از اختلات بلاتکلیف رها شده است که بعضا عود هم می کند. به طور مثال مهر ماه امسال جهانگیری با انتقاد از این که در کابینه اختیار چندانی ندارد، مدعی شده بود که «من تا این لحظه اجازه برکناری منشی خودم را نداشته‌ام، پس از من انتظار نداشته باشید که وکیل و وزیر را تغییر دهیم»
ظریف بالاخره بر سر کارش بازگشت. خیلی زودتر از اینها هم میشد احتمال داد که نباید استعفای ظریف را جدی گرفت، به خصوص این که ظریف برای این کار به جای نامه نگاری با رئیس جمهور (به تقلید از ترامپ) فضای مجازی را انتخاب کرد و در اینستاگرام، خبر استعفای خود را منتشر کرد. همین هم بود که ظریف با پستی دیگر در اینستاگرام، دوباره خبر از بازگشت داد! اما قهر ناگهانی و رفتار ظریف در دو روز گذشته، یک پیام روشن داشت؛ «اختلاف درون کابینه بیش از اندازه ریشه دوانده است».
به گزارش رجانیوز ظریف گویا مدتهاست گلایه هایی از روحانی و برخی اطرافیانش دارد و عدم اطلاع به او از دیدار روحانی با بشار اسد، مزید بر علت شده است. البته اصل سفر بشار اسد با توجه به مسائل امنیتی خاص، کاملا سری انجام شد. اما پس از ملاقات وی با رهبر انقلاب و عزیمت برای ملاقات با روحانی، مطلع کردن ظریف مقدور بوده است. اما این تنها گوشه ای از اختلافات درون دولت روحانی است. پنج سال اخیر ناهماهنگی میان روحانی با برخی وزرا یا میان خود اعضای کابینه شنیده میشد؛ از جمله: اختلاف وزرا با نوبخت در سازمان برنامه و بودجه و واعظی در دفتر رئیس جمهور، یا اختلاف میان وزارت نفت و نیرو، جهاد کشاورزی و صمت، وزارت اقتصادی و بانک مرکزی و سازمان برنامه و بودجه، وزارت کار با صمت و… که پس از استعفای وزیران راه و شهرسازی و بهداشت و درمان، به استعفای وزیرخارجه ختم شده و زمزمه هایی نیز از وزارت نفت و ارشاد و… به گوش می رسد. بخش مهمی از مشکلات اقتصادی، ناشی از همین وضعیت نابسامان درون کابینه است. ناهماهنگی درون کابینه باعث شده است که راه بهانه گیری برای وزرا باز شود و از زیر بار مسئولیت های خود شانه خالی کنند.
اگرچه این بار روحانی در نامه رد استعفای ظریف به نحوی از او دلجویی کرد، اما تا کنون بسیاری از اختلات بلاتکلیف رها شده است که بعضا عود هم می کند. به طور مثال مهر ماه امسال جهانگیری با انتقاد از این که در کابینه اختیار چندانی ندارد، مدعی شده بود که «من تا این لحظه اجازه برکناری منشی خودم را نداشته‌ام، پس از من انتظار نداشته باشید که وکیل و وزیر را تغییر دهیم». این شانه خالی کردن در حالی بود که، بعد از این اظهارات علنی، روحانی واکنش جدی نشان نداد. این بار هم در ماجرای استعفای ظریف، اگرچه صهیونیست ها، براندازها و اصلاح طلبان داخلی، تمام توان خود را به میدان آوردند تا علت استعفای ظریف را دیدار رهبر انقلاب با بشار اسد معرفی کنند، اما تمام نشانه ها حاکی از این است که برعکس ناراحتی ظریف را باید در رابطه رئیس جمهور و وزیر جست‌وجو کرد. در همین راستا سارا معصومی از خبرنگاران اصلی تیم هسته ای و نزدیک به تخت روانچی در صفحه تویتر خود در واکنش به استعفای ظریف نوشته بود: «قطعا استعفای وزیر خارجه به تصمیم جدیدی از جانب ایران درباره برجام، اختلاف با مخالفان بر سر FATF و یا سفر رئیس جمهور سوریه به ایران ارتباطی ندارد، حسن روحانی باید بداند ظریف زینت المجالس نیست وزیر خارجه است».
از سوی دیگر روز گذشته سایت خبری دانا به نقل از یک منبع آگاه شد بخش‌هایی از متن استعفای ظریف وزیر مستعفی امور خارجه را منتشر کرد که در آن ظریف با کنایه به عدم توجه روحانی به شان و جایگاه وزرات خارجه در تصمیم گیری ها نوشته است:
«اگر جنابعالی که در هر زمان که اراده میفرمائید بدون توجه به ملاقات‌های داخلی و خارجی و متن سخنرانی‌های عمومی بنده (حقیر فدوی) را احضار می‌کنید، ذره‌ای برای اعتبار وزیرامور خارجه جمهوری اسلامی ایران در صحنه بین المللی ارزش قائل بودید، می‌توانستید پس از ورود آقای بشار اسد (به فرض عدم اطلاع قبلی شما) به دفترتان دستور می‌دادید که بنده را بدون اعلام دلیل، احضار کنند و سپس از ملاقات عکس و فیلم تهیه می‌کردید. فاصله دفتر من تا کاخ ریاست جمهوری ۵ دقیقه است جناب رئیس جمهور.»اگرچه این متن تکذیب شد، اما ظریف ظريف در پاسخ به خبرگزاري آريا درباره دلایل استعفایش به صراحت گفت:«استعفاي من صرفا به منظور دفاع از شان و جايگاه وزارت امور خارجه در روابط خارجي بوده است که آن را در کنار ساير توانمندي‌ها براي امنيت ملي ايران حياتي مي دانم. من ناراحتي و دلخوري شخصي ندارم و نيازي به دلجويي ندارم. به عنوان وزير خارجه وظيفه داشتم به‌خاطر منافع ملي و اقتدار کشور در برابر رعايت نشدن جايگاه وزارت خارجه واکنش نشان دهم. بقيه گمانه زني ها صرفا زاييده تخيلات افراد است.»البته اگرچه اختلافات درون کابینه دولت روحانی این روزها آشکارتر از چیزی است که نیاز به اثبات و دلیل داشته باشد، اما نکته ای که در این میان باقی مانده است، علت آشکار شدن این اختلافات در روزهایی است که مشکلات اقتصادی بیش از قبل گریبان گیر دولت شده است. بخش معترض این روزهای کابینه، دقیقا چهره هایی است که با عنوان اصلاحطلبان دولت شناخته می شود. کناره گیری قاضی زاده هاشمی و آخوندی و اعتراضات جهانگیری و در آخر هم استعفای ظریف، یک نظریه را تقویت می کنند و آنهم تلاش اصلاح طلبان برای جدای کردن خود از روحانی تا کارنامه شکست خورده رئیس جمهور به نام اصلاحات تمام نشود. اصلاحطلبان خیلی بهتر از هرکسی می دانند که همراهی روحانی در روزهای آینده، نتایج تلخی برای آنها باقی خواهد گذشت. به همین علت است که تلاش می شود تا به هر نحوی که شده است، حساب خود را از مشکلات این روزهای کشور جدا کنند. یکبار با استعفا، یکبار با انتقاد، یک بار با اتهام زدن به سپاه و دیگران. با این حال، اصلاح طلبان باید بدانند که مقصر تمام مشکلات این روزها کسانی هستند که با تکرار و حمایت از دولت پیر تدبیر و امید، این شرایط را بر سپهر سیاسی کشور حاکم کرده اند.
نوشته های مرتبط
همچنین ببینید
