صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
حادثه تروریستی سیستان که منجر به شهادت 27 نظامی ایرانی شد افکار عمومی را به شدت جریحه دار کرده است. 11 روز پس از این حادثه به دنبال یافتن سرنخ‌هایی از عاملان اصلی این جنایت بودیم که سفارت پاکستان را به عنوان مهم‌ترین مکان برای یافتن این سرنخ‌ها انتخاب کردیم. البته «جیش العدل» به عنوان گروهی تروریستی مسئولیت این اقدام را به عهده گرفته بود اما این گروه تنها یک بازیچه بود و صحنه گردانان اصلی خود را پشت این عنوان مخفی کرده بودند. قرار ما با خانم «رفعت مسعود» سفیر پاکستان ساعت 11روز یکشنبه 5 اسفند بود. سؤالات مصاحبه را بسیار بالا و پایین کردیم تا به گونه‌ای بحث را شروع کنیم که اعتماد جناب سفیر را به دست بیاوریم تا بتوانیم به جواب‌هایی هرچند ناچیز در مورد عاملان اصلی تحریک گروه‌های تروریستی علیه ایران در مرز پاکستان دست یابیم. مصاحبه‌ای بسیار مهم در برهه‌ای حساس بود. برخی از مسئولان نظامی ایران به صراحت انگشت اتهام را به سوی پاکستان نشانه رفته بودند و همین امر احتمال صراحت لهجه خانم سفیر را در مصاحبه بسیار کم می‌کرد. قبل از ساعت 11 وارد سفارت پاکستان در خیابان فاطمی شدیم. سفارت بسیار تمیز و شیک به نظر می‌رسید و فرش قرمز از درب وردی تا اتاق سفیر روی زمین پهن شده بود. عکس محمد علی جناح بنیانگذار پاکستان در اتاق‌های مختلف سفارت نصب شده بود. در نهایت به اتاق خانم سفیر رسیدیم. اتاقی نسبتا بزرگ بود که در یک قسمت میز کار قرارداده شده بود و در قسمت دیگر مبل‌هایی برای پذیرایی از مهمانان. پرچم ایران در کنار پرچم پاکستان قرار داده شده بود. در خبرها خوانده بودم که نخستین سفیر زن پاکستان در ایران به زبان فارسی مسلط است و همین مسئله می‌توانست کورسوی امیدی برای رسیدن به چند جواب صریح بود. پیش از شروع مصاحبه برخی صحبت‌های حاشیه‌ای مطرح شد که از متن اصلی مصاحبه به مراتب مهم‌تر بود، چرا که معمولا صحبت‌های خودمانی محدودیت و مرز ندارد. خانم رفعت مسعود تیرماه به ایران آمده بود و پیش از آن در نروژ سفیر بود. بیش از 30 سال نیز دیپلمات بود و در نوع واکنشش به سؤالات پختگی سیاسی خاصی دیده می‌شد. خودش تاکید می‌کرد که سال‌ها منتظر آمدن به ایران بوده است. خانم سفیر بسیار خوش صحبت و خوشرو بود و بیشتر سؤالات را با لبخند جواب می‌داد البته این لبخند در برخی جاها که سؤالات امنیتی می‌شد کاملا محو می‌شد و جدیت خاصی جای آن را می‌گرفت. دلیل عدم موفقیت پاکستان در مبارزه با تروریست‌ها را به عنوان مقدمه بحث شروع کردیم اما در ادامه به مسئله حادثه تروریستی سیستان و سفر بن سلمان ولیعهد سعودی به پاکستان رسیدیم، زمان زیادی به نقش احتمالی عربستان در عملیات تروریستی اخیر سیستان گذشت. احتیاط در پاسخ به سؤالات اولویت اول خانم رفعت مسعود بود، به هیچ عنوان حاضر نبود که در مورد عربستان سخنی بگوید که روابط اسلام آباد و ریاض را تحت تاثیر قراردهد. مرتب نقش کشورهای ثالث در تخریب روابط ایران و پاکستان را گوشزد می‌کرد اما تاکید داشت که اسم کشور خاصی را به زبان نیاورد. البته هند در این مورد استثنا بود. به هر بهانه‌ای طعنه‌ای هم به هند می‌زد و به این کشور به عنوان عامل اصلی مشکلات کنونی پاکستان نگاه می‌کرد. تروریسم کنونی در پاکستان را نیز یادگار شوم آمریکا و شوروی سابق برای پاکستان می‌دانست. در برابر هر سؤال ما مبنی بر اهمال کاری دولت پاکستان و حتی احتمال همکاری برخی گروه‌های نظامی پاکستان با تروریسم به سرعت برافروخته می‌شد و مرتب بر اینکه ایران و پاکستان دو کشور دوست هستند و نباید به این بحث‌ها دامن زده شود تاکید می‌کرد. تلاش زیادی کردیم تا خانم سفیر جمله‌ای در مورد عاملان اصلی عملیات تروریستی سیستان به ما بگوید که جز هند و تا اندازه‌ای گروه‌های مستقر در افغانستان را به عنوان عامل معرفی نکرد. متن مصاحبه حدودا 2 ساعته ما با سفیر پاکستان روبه‌روی شماست.
کیهان: خانم سفیر با یک تاخیر هفت ماهه ورود شما را به عنوان سفیر پاکستان در تهران تبریک عرض می‌کنم. مخصوصا اینکه اولین سفیر زن در پاکستان هم هستید. امروز مهم‌ترین بحث گفت‌و‌گوی ما متمرکز خواهد بود بر تنش اخیری که در روابط دو جانبه ایجاد شده و افکار عمومی به دلیل حادثه تروریستی خاش-زاهدان جریحه دار شده است. برخی رسانه‌ها حتی انگشت اتهام را به سمت دولت پاکستان نشانه رفتند. همین‌طور که می‌دانید دولت پاکستان تا ایده آل خود یعنی رسیدن به دولت مدرن فاصله دارد و این هم شاید به خاطر ساختار قومی و قبیله‌ای پاکستان باشد که همواره کشور را صحنه خشونت و عملیات‌های انتحاری کرده است.سؤال اساسی من این است که ارتش و دولت پاکستان تا کنون برای مهار تروریسم در این کشور چه اقداماتی را انجام داده است؟اراده پاکستان برای مبارزه با تروریسم تا چه میزان جدی است؟
سفیر: از شما تشکر می‌کنم.در پاکستان زنان دیپلمات زیادی در وزارت خارجه داریم هر چند که برخی سختگیری‌هایی در حوزه کشورهای خلیج‌فارس می‌شود و دیپلمات‌های ما به راحتی نمی‌توانند به آن کشورها بروند اما در سایر کشورها بسیار فعال بوده و به راحتی به هر نقطه‌ای که بخواهند می‌روند و به عنوان دیپلمات خدمت می‌کنند. هر چند که باید اعتراف کنم احترام مردم و حکومت ایران به زنان حتی بیشتر از حد تصور است. پیش از آنکه به تهران سفر کنم دوستانم می‌گفتند وضعیت ایران برای زنان سخت است اما من واقعا از وقتی که به تهران آمده ام واقعا اوقات خوش و راحتی داشته‌ام. در کنار این من همواره حتی در بین همکاران خود تاکید دارم که اهمیت فعالیت دیپلمات‌ها در منطقه شبه قاره و خاورمیانه بسیار مهم است. اما راجع به سؤال شما، از این پرسش تشکر می‌کنم چون این روزها هرجا که می‌روم این سؤال از من مطرح می‌شود. کمی باید برای روشن شدن موضوع باید به تاریخ مراجعه کنیم. ما مرز مشترک وسیعی با افغانستان داریم و تحولات این کشور بسیار بر اوضاع امنیتی و سیاسی کشور ما تاثیرگزار است. شوروی با حمله به افغانستان این کشور را صحنه هرج و مرج کرد و بعد از آن هم غرب سعی کرد که تا شوروی را به کمک ابزار‌های مختلف از افغانستان بیرون کند. دقیقا در همین نقطه تاریخی بود که «طالبان» متولد شد. طالبان پیش از آنکه مورد حمایت عربستان باشد زاییده تفکرات غرب و در راس آنها آمریکا بود. نمی‌دانم تا چه میزان آگاه هستید، در زمان‌اشغال افغانستان، بیش از 4 میلیون پناهجوی افغانی به کمپ‌هایی که در داخل خاک پاکستان درست شده بود، منتقل شده بودند. در آن زمان من به خوبی یادم می‌آید که آمریکایی‌ها در پیشاور به میان افغانی‌ها می‌آمدند و می‌گفتند که شما باید در برابر حضور شوروی در خاک کشورتان «جهاد» کنید و آنها را از خاکتان بیرون برانید. بنابراین واژه «جهاد» برای اولین بار به دست خود آمریکایی‌ها به افغان‌ها یاد داده شد. حتی کتاب‌هایی که برای مدارس پناهجویان افغانی در همین کمپ‌ها تهیه شده بود، افکار «افراطی» را تبلیغ می‌کرد و آن را انتشار می‌داد. می‌دانید این کتاب‌ها در کدام نقطه دنیا تدوین و تنظیم می‌شد؟ در خاک آمریکا و دریکی از دانشگاه‌های آمریکا. این کتاب‌ها به پاکستان منتقل می‌شد و به کمپ پناهجویان می‌رفت.
کیهان: بنابراین منظور شما این است که مشکلات کنونی پاکستان ریشه در حمایت آمریکا از گروه‌های افراطی دارد.
سفیر: ببیند دوران جنگ سردی که شوروی و آمریکا با هم داشتند بسیار برای منطقه مضر بوده و دود این مسئله به چشم پاکستان و دیگر کشورهای منطقه هم رفته است. البته تنها طالبان نبود. گروه‌های دیگر افراطی هم از سایر نقاط دنیا مثل عربستان و چچن برای بیرون کردن شوروی از افغانستان، به این کشور فرستاد شده بودند. شوروی از افغانستان خارج شد اما این گروه‌های جهادی ماندند و به یک دردسر برای پاکستان تبدیل شدند. در آن دوران رابطه ما با آمریکا هم به تاریکی گراییده بود و ما به خاطر تست هسته‌ای تحت شدیدترین رژیم تحریم قرار گرفتیم. این جنبه تاریخی مسئله بوده که برای شما گفتم. ارتش پاکستان در این مدت بیکار ننشسته و هر تلاشی کرده تا تروریست‌ها را مهار کند و در همین راستا ارتش دو عملیات بزرگ برگزار کرده است. عملیات‌های «رد الفساد» و «ضرب عزم» در سال 2014 که در مرز پاکستان و افغانستان اجرا شد توانست تا حدودی فعالیت‌های این‌ها را محدود کند. اما همان‌طور که می‌دانید تروریست‌ها بسیار به شاخه‌های زیادی تکثیر می‌شوند و از بین بردن کامل آنها مشکل است. خوب می‌دانید پاکستان پس از شکل گیری با دو مشکل عمده مواجه شده بود. یکی مرز با هند بود که به‌خاطر تنش‌های سیاسی، تامین امنیت آن برای پاکستان بسیار مهم بود و دیگری مرز با افغانستان که حضور تروریست‌ها و احتمال وارد شدن آنها به پاکستان وجود دارد. روابط ایران و پاکستان بسیار دوستانه است و به همین دلیل پاکستان تمرکز زیادی را متوجه مرز با ایران نکرده است و خوب تروریست‌ها همواره به دنبال بر هم زدن روابط دوستانه کشورها هستند و حادثه تروریستی اخیر هم اثبات این موضوع است. مثلا چینی‌ها هم به خاطر اینکه سرمایه‌گذاری‌های گسترده‌ای در پاکستان انجام داده‌اند، هدف اهداف شوم تروریستی قرار گرفته‌اند. ایران و پاکستان هم دوست‌های خوبی هستند برای همین دشمنان ما تحمل این رابطه خیلی خوب را ندارند و به واسطه تروریست‌ها سعی می‌کنند تا اوضاع را سخت‌تر کنند. کشور پاکستان که شامل دولت، مردم و ارتش است سعی دارند تا مرزهای امنی را ایجاد کنند. مردم من در فقر بسر می‌برند و ما شرایط خوب اقتصادی‌ای نداریم. حکومت جدید به رهبری عمران خان می‌خواهد تا آبادانی را برای مردم خود رقم بزند. ما برای کنترل مرز افغانستان و اینکه تروریست‌ها به راحتی وارد این کشور نشوند، تقریبا به صورت تمام با سیم‌های خاردار بسته شده است، هر چند که برقراری این سیم‌های خاردار بسیار مشکل بود چون این محوطه کوهستانی است. بنابراین تروریست‌های کمی می‌توانند ورود کنند و ما توانستیم امنیت نسبی‌ای را در مرز‌ها با افغانستان برقرار کنیم. ارتش ما بیشتر در مرزهای شرق و افغانستان حضور دارد. ارتش ما توانایی این را ندارد که در مرزهای غرب با ایران هم حضور داشته باشد. ایران دوست ماست و ما از سوی ایران خیالمان راحت است برای همین است که بر روی مرز با ایران تمرکز خاصی نداریم.
کیهان: خانم سفیر چرا پاکستان همانند مرز با افغانستان، نظارت سفت و سختی بر مرز با ایران ندارد؟
سفیر: اتفاقا می‌خواستم به همین نکته بپردازم.
وی سپس از ما در خواست کرد تا به نزدیک نقشه برویم تا او با کمک نقشه، اوضاع مرز را توضیح دهد. همان‌طور که در تصویر مشخص است او با نشان دادن شمالی‌ترین قسمت مرز که همجوار با مرز افغانستان هم شده است، آن را عامل ناآرامی‌ها و حملات تروریستی دانست و تاکید کرد بسیاری از تروریست‌ها از مبدا افغانستان با عبور از خاک پاکستان بعضا عملیات‌های خرابکارانه‌ای را در مرز با ایران انجام می‌دهند. وی در ادامه تاکید کرد: «ما به دنبال این هستیم که باقی مانده مرز پاکستان با افغانستان را هم که در مجاورت با مرز ایران قرار دارد، با سیم‌های خاردار احاطه کنیم.» سپس مجددا مصاحبه را ادامه دادیم.
سفیر: ما دوست نداریم تا مرز با ایران را امنیتی کنیم چون مایلیم تجارت آزادانه وجود داشته باشد و مردم دو کشور به راحتی تردد داشته باشند.
کیهان: اجازه بدهید که من با شما مخالفت کنم. صحبت‌های شما در رابطه با مبارزه پاکستان با تروریست بسیار روشن بود، اما قانع‌کننده نیست. عملا دولت پاکستان موضوع مبارزه با تروریست‌ها را جدی نگرفته است. اخبار زیادی را غربی‌ها مبنی بر همکاری «اطلاعات ارتش» پاکستان با گروه‌های تروریستی منتشر کرده است. آنها تاکید کردند که همکاری اطلاعاتی بین اطلاعات ارتش پاکستان و تروریست‌ها وجود دارد. شما در عین حال با کشورهای حامی تروریست مانند عربستان، هم رابطه خوب و در حال رشدی دارید.عربستان هیچ‌گاه دلاری را در نقطه بیهوده خرج نمی‌کند و به دنبال رشد تفکر تکفیری در پاکستان است. پول‌هایی که عربستان در مدارس پاکستان خرج می‌کنند هم شاهد مثال همین موضوع است. چند روز قبل از سفر ولیعهد عربستان حادثه تروریستی در سیستان و بلوچستان رخ داد. البته ما پیشگو نیستیم و نمی‌خواهیم این سفر را به این حادثه مربوط کنیم، مرز پاکستان پرحادثه‌ترین مرز بعد از انقلاب برای جمهوری اسلامی بوده و پاکستان هیچ تمایلی برای اصلاح این امر ندارد و محمد بن سلمان را می‌پذیرد.
سفیر: شما البته چندین بحث رو همزمان با هم مطرح کردید. من یکی یکی جواب می‌دهم. من متاسفانه با شما موافق نیستم به چند دلیل، من نمی‌خواهم نام کشوری را بیان کنم.اما هندوستان دشمن اصلی ماست. ما حتی با هندوستان هم می‌خواهیم رابطه خوبی داشته باشیم. دوست داریم با هند گفتوگو کنیم هر چند که هندی‌ها موافق نیستند و هیچ‌گاه حاضر به مذاکره نشده‌اند. در دنیا هند تنها یک دشمن دارد و آن هم هندوستان است.
کیهان: من فکر کردم شما الان نام اسرائیل را می‌برید.
سفیر: بله اسرائیل هم هست ولی من متمرکز به منطقه هستم. اسرائیل از روز اول دشمن بوده است. اسرائیل و هندوستان دوست هستند. عربستان دشمن ما نیست. ما با عربستان مشکل داریم اما دشمن ما به حساب نمی‌آیند. گروه‌های تروریستی از حمایت عربستان برخوردارند و گفتید که غرب هم به این موضوع‌اشاره دارد و بیان می‌کند. اما از شما می‌پرسم که آیا غرب رابطه خود با عربستان را قطع کرده است؟ خیر، آنها رابطه تجاری خود با عربستان را ادامه می‌دهند. من نمی‌خواهم در این باره صحبت کنم. علاقه‌مندم که به روابط دو جانبه بپردازم. من واقعا متاسفم که شما این طور درباره اطلاعات ارتش پاکستان صحبت کردید. این واقعا برای من بحث جدی‌ای است. اطلاعات ارتش پاکستان یک نهاد قانونی است که بخشی از حاکمیت پاکستان را تشکیل می‌دهد. همان‌طور که شما نهاد‌های اطلاعاتی مخصوص به خود را دارید، ما هم سازمان‌های اطلاعاتی داریم. من نمی‌توانم این ادعا را بپذیرم، چون شما اکنون دارید ادبیات آمریکا و هندی‌ها را به کار می‌برید.بنابراین من این ادعا را رد می‌کنم. آن موقع که اطلاعات و ارتش پاکستان در خدمت آمریکا برای مبارزه با شوروی بود، این دو نهاد، نهاد‌های خوبی به‌شمار می‌رفتند. اما اکنون، اطلاعات پاکستان از دید آمریکا همدست تروریست‌ها محسوب می‌شود. بنابراین، این سوء برداشتی است که ایران نباید آن را بپذیرد. ایران نباید ارزیابی دشمنان پاکستان را بپذیرد. چون آنها به دنبال بر هم زدن روابط هستند. اطلاعات ایرا ن و اطلاعات پاکستان، روابط بسیار خوبی دارند. دشمن پاکستان که من نام آن را نمی‌برم ولی شما آن را می‌دانید، از جیش العدل حمایت می‌کند. بنابراین من از مردم ایران می‌خواهم که ارزیابی مستقل خود را از اتفاقات داشته باشند و شانتاژهای رسانه‌ای دشمن را نپذیرند. من ایمان دارم که اگر رابطه اقتصادی گسترش یابد، جای تروریست تنگ‌تر می‌شود چون کار تولید می‌شود و مردم ثروتمندتر می‌شوند. مردم ثروتمند دیگر به دنبال تروریست و اعمال تروریستی نمی‌روند.
کیهان: ما به حضور فعال و پررنگ عربستان در‌اشتعال آتش تکفیر و افراط گرایی در پاکستان‌اشاره کردیم اما شما پاسخ صریحی در این باره ندادید. آیا شما اقدامات منفی عربستان در پاکستان را می‌پذیرید؟
سفیر: آنچه که‌اشاره شد، واقعا مشکل بزرگی است. البته این تنها مشکلی نیست که ما با عربستان داشتیم.همه کشورهای حاشیه خلیج‌فارس، این فعالیت‌های منفی را در کشور من از خود نشان داده‌اند.این افراط گرایی همان طور که قبلا هم توضیح دادم ریشه در حضور شوروی در افغانستان دارد. ببینید یک سری مدرسه‌هایی در پاکستان وجود دارد که رایگان است و اکثر خانواده‌های پاکستانی به خاطر اینکه در مخارج خود صرفه‌جویی کنند، فرزندان خود را به این مدرسه‌ها می‌فرستند. این دسته از مدارس برای تربیت افرادی به منظور مبارزه با شوروی در افغانستان ایجاد شده بود اما همچنان وجود دارد. حال مشکل آنجاست که عربستان همچنان از این مدرسه‌ها حمایت می‌کند. در این مدارس درس‌های معمول مانند، ریاضی، فیزیک و کامپیوتر آموزش داده می‌شود و لابلای این درس‌ها تفکرات افراطی هم به دانش‌آموزان القا می‌شود که دقیقا این نکته مشکل‌ساز است. پس از جنگ افغانستان، این مدارس به کانون پرورش خشونت تبدیل شدند و مکان خوبی برای سایر دشمنان تبدیل شد تا در آنجا سرمایه‌گذاری کنند و تفکرات خشونت‌آمیز را بپرورانند. البته از زمان «پرویز مشرف» سیاست دولت مبتنی بر محدود کردن فعالیت‌های این مدارس بوده است و نظارت بر آنها هم چند برابر شده است. نکته مهم این است که بسیاری از این مدرسه‌ها در نقاط دوردست کشور قرار گرفته و دسترسی به آنها مشکل است. از زمان دولت نواز شریف، ارتش هم نظارت خود بر این مدارس را بیشتر کرد و من خودم دیدم که در یکی از کتاب‌هایی که در این مدارس تدریس می‌شد نوشته شده بود که اگر، عملیات انتحاری انجام دهید مستقیما به بهشت می‌روید. همه چیز درست نشده اما نسبت به گذشته شرایط خیلی بهتر است. ما فقط حدود 6 هزار عضو ارتش داریم و با این تعداد نمی‌توانیم به اندازه کافی امنیت را در تمام نقاط ایجاد کنیم.
کیهان: لشکر طیبه را شما به عنوان یک گروه تروریستی می‌شناسید. لشکر طیبه سی سال است که در پاکستان فعالیت دارد و مدارس خاص خود را هم دارد. به تازگی خبر رسیده که پاکستان به تازگی مقر این لشکر را گرفته و آنها را محدود کرده است.چرا دولت پاکستان تا کنون اقدامی نکرده بود؟
سفیر: هندوستان مدعی است که این گروه عامل حملات تروریستی است و عامل نا آرامی‌ها در کشمیر هم به حساب می‌آید و در آنجا حمله‌های تروریستی انجام می‌دهند. آنها گفته بودند که ایالت پنجاب از این گروه‌ها حمایت مالی می‌کند.ما پس از اخذ مدارکی که ادعاهای هندی‌ها را تایید می‌کرد. لشکر طیبه را محدود کردیم و مدارس و بیمارستان‌هایی را که متعلق به آنها بود، پس گرفت. «جماعت الدعوه» فعالیت‌های فرهنگی بسیاری در کشور داشته و همواره خدماتی را به مردم ارائه داده بود. اما به خاطر گزارش‌هایی که رسیده بود، ما آنها را محدود کردیم.
کیهان: نشریه ایتالیایی «دی مدی تلگراف» با‌اشاره به حمله انتحاری اخیر گروه جیش العدل ایران در جاده خاش – زاهدان، و سفر بن سلمان به پاکستان نوشت:این احتمال وجود دارد که پاکستان به دلیل نادیده گرفتن فعالیت‌های جیش‌العدل از عربستان جایزه گرفته باشد. با توجه به اینکه پاکستان در بحران اقتصادی بسر می‌برد این مسئله بسیار قابل توجه است. نظر شما در این مورد چیست ؟
سفیر: من قویا این ادعا را رد می‌کنم و آن را ادعایی احمقانه می‌دانم. واقعا باعث تاسف است که سعی می‌کنند تا رابطه ایران و پاکستان را تاریک کنند. چرا دائما به دنبال گره زدن حادثه تروریستی زاهدان با سفر بن سلمان به اسلام آباد هستند. ببینید، عربستان همواره دوست ما به حساب می‌آمده است و کمک‌های زیادی را از ابتدا به پاکستان منتقل کرده است. اگر اطلاعاتی وجود دارد که هویت تروریست‌ها را مشخص می‌کند آن را به ما بدهید تا پیگیری کنیم و اگر آن را دنبال نکردیم آن وقت به ما اعتراض کنید.
کیهان: عربستان ما به ازای سرمایه‌گذاری در پاکستان از شما چه می‌خواهد ؟
سفیر: ما با عربستان رابطه دیرینه‌ای داریم و احتیاجات نفتی و گازی ما از عربستان تامین می‌شده است. ضمنا به خاطر سفرهای زیارتی این رابطه دو چندان شده است. البته به این معنا نیست که مشکلی با آنها وجود ندارد. هر کسی که در جایی سرمایه‌گذاری می‌کند به دنبال بهره خود می‌گردد. مثلا چین و پاکستان رابطه بسیار خوب اقتصادی دارند و چین پول‌های کلانی را در این کشور تنظیم می‌کند. حتی بسیاری کشورهای دیگر هم این کار را انجام می‌دهند. حالا اگر شما فکر می‌کنید، که عربستان به دنبال مسائل دیگری در پاکستان است، این اعتقاد شماست و من این طور فکر نمی‌کنم. روسیه، چین، امارات، اتحادیه اروپا، مالزی، اندونزی و بسیاری دیگر در کشور من سرمایه‌گذاری می‌کنند اما شما به خاطر مسائلی که با عربستان دارید فقط به آن توجه می‌کنید.من سفیر پاکستان هستم از من راجع به روابط دو جانبه بپرسید.
کیهان: درباره «اف.ای.تی.اف»، پاکستان بسیار تلاش کرده تا از لیست سیاه این نهاد خارج شود. اما با اینکه غرب از تلاش‌های پاکستان برای متوقف ساختن تروریست آگاه است، اما نام پاکستان همچنان در لیست خاکستری قرار دارد.علت چیست؟
سفیر: آنها گفتند که ما کار انجام دادیم اما همچنان باید بیشتر تلاش کنیم. اما حقیقتا کار سیاسی است و دشمنان ما می‌خواهند فشار را بر ما حفظ کنند. اتفاقا دولت عمران‌خان، تمرکز خاصی بر مبارزه با پولشویی دارد. ما برای «اف.ای.تی.اف» کار نمی‌کنیم. ما برای کشور خودمان کار می‌کنیم. آنها می‌خواهند فشار را بر پاکستان حفظ کنند. ما سیاست‌های شرق و غرب را می‌دانیم و با این سیاست کاری‌ها آشنا هستیم. در عین حال بر مبارزه مستمر و قوی با پولشویی تاکید می‌کنیم. روزی که ما تست هسته‌ای انجام دادیم، همه دنیا به ما پشت کرد، اما ما به دنبال منافع خود هستیم و منافع ملی برای ما ارجحیت دارد. هند ما را وارد این عرصه کرد. ما از کشورمان دفاع می‌کنیم. ما به حل دیپلماتیک مشکلات با هند تاکید داریم اما هند توجهی ندارد. مشکل هند با پاکستان «ذهنیت منفی»ای است که هندی‌ها دارند. مثلا عمران خان پیشنهاد داده بود که برای راحتی پیروان مذهب «سیک» و برای بازدید از مکان مذهبی خود به نام «کاتاسراج» که در 5 کیلومتری مرز هند و در داخل خاک پاکستان وجود دارد، تسهیلاتی را اختصاص دهد و ورود آنها را راحت‌تر کند. این اقدام خیرخواهانه نخست‌وزیر پاکستان با واکنش تند نخست‌وزیر هند همراه شده بود و او به جای تشکر گفته بود که راه تروریست‌ها برای ورود به هند باز شده است.
کیهان : از اینکه دعوت ما را برای گفتوگو پذیرفتید، متشکریم.
مصاحبه از محمدرضا مرادی- محمد حسن نیک‌بین
