بسم الله الرحمن الرحیم مادر، ای انسیهی حورایی ای که هستی چنین، طهوراییش دستمان گرفتی، در اوج تنهایی بردی از ما حزن، با شکیبایی میزنی غفران، با دم مسیحایی نه مسیحایی! بلکه زهرایی! بگذری زمحشر، در اوج زیبایی هست جلوه کوثرت، تماشایی