انفعال دستگاه دیپلماسی، صدای رسانه‌های اصلاح طلب را هم در آورد

هدف مشترک اروپا و آمریکا، فریب دوباره افکار عمومی و گرفتن زمان اقدام بهنگام از ایران، با راه اندازی نمادین کانال SPV و بدون مقابله با تحریم های اصلی است. نکته قابل تأمل اینجاست که اروپایی‌ها درباره همین وعده سرِخرمن، امتیاز نقد جدید درباره FATF و CFT می خواهند.
همه چیز از یک توهم و البته پافشاری بر آن شروع شد. جایی که درک نشد مقصود اروپایی ها از طرح spv  چیست. همین هم بود که برخی از مسئولین دولتی و رسانه های اصلاح طلب تمام تلاش خود را کردند تا اروپا را حامی ایران و در مقابل ترامپ ترسیم کنند. «هرچه تهران بگوید» تیتری بود که روزنامه آفتاب یزد از سخنان موگرینی انتخاب کرد تا اروپا را همراه بدون چون و چرای خواسته های ایران معرفی کند. اما زمان لازم بود تا این مفهوم منتقل شود که کشورهای اروپایی هیچ کدام قصد مقابله با سیاست های ترامپ و تحریم های امریکا ندارند. چیزی که بالاخره یکی از رسانه های اصلاحطلب مجبور به اعتراف شد.

 

 

به گزارش رجانیوز روزنامه اصلاحطلب اعتماد امروز در یادداشتی با عنوان «اروپا به ما بدهکار است» به قلم «عبدالرضا فرجی راد»مدیرکل شورای راهبردی روابط خارجی نوشت: «به نظر می‌رسد چیزی که اروپا با عنوان ساز و کار ویژه مالی دنبال می‌کند، چیزی نیست که بتواند تحول عمده‌ای در روابط تجاری میان ایران و اروپا یا حتی در وضعیت اقتصادی ایران و مردم ایران ایجاد کند…آنچه اکنون در شورای اروپا مورد بحث قرار می‌گیرد چیزی نیست جز ایجاد یک کانال مالی برای تأمین کالاهایی مانند غذا و دارو و کالاهای مشابه آن. کالاهایی که دولت ایالات متحده آمریکا ادعا می‌کند مورد تحریم واقع نشده‌اند و ممانعتی در جهت تجارت آنها ایجاد نشده است…چنین اقدامی در واقع اجرا کردن دستورالعمل واشنگتن است یعنی اجرای کامل تحریم‌های آمریکا و ایجاد کانال مبادله‌ای برای کالاهایی که به ادعای آمریکا مشمول تحریم‌ها نیستند».

 

 

فرجی راد در ادامه نوشت: «به این طریق اروپایی‌ها تصور می‌کنند که می‌توانند بدون اینکه هیچ فشاری تحمل کنند با یک تیر دو نشان بزنند. هم خودشان را از تهدید تحریم‌های آمریکایی رها کرده‌اند و هم تصور می‌کنند که فشارهای ایران و مطالبات ایران کمتر می‌شود».

 

مدیرکل شورای راهبردی روابط خارجی با انتقاد از اینکه اروپایی‌ها قصد دارند تا SPV را با منت و به عنوان یک مشوق اجرا کنند، نوشت: «براساس گمانه زنی‌هایی که رسانه‌ها و دیپلمات‌های ارشد اروپایی از ساز و کار ویژه مالی مطرح کرده‌اند، آن چیزی که اروپایی‌ها برای پیشنهاد به ایران تدارک دیده‌اند، بسیار کمتر از چیزی است که ایران انتظار آن را دارد. هیچ یک از مطالبات ایران از جمله استمرار صادرات نفت و میعانات گازی تضمین کانال مالی برای سرمایه گذاری و مشارکت شرکت‌های کوچک و متوسط اروپایی در ایران و مبادله آزادانه همه کالاها میان ایران و اروپا در آن پیش بینی نشده است».

 

البته پیش تر، روزنامه قانون در گزارشی با عنوان «کلافگی ایران از دست اروپا» نوشته بود: «اروپا…برقراری یک کانال مالی را برای رهایی ایران از تحریم‌های آمریکا وعده داد، ولی تا کنون به هیچ نتیجه مثبتی نرسیده است. بعد از این همه مدت، مسئولان آلمانی گفته‌اند که تا هفته‌های آینده امیدواریم اتفاقی در این زمینه رخ دهد! این رویه اظهارات بی‌اساس و همچنین تحریم‌های جدید اروپا علیه وزارت‌اطلاعات ایران و همایش بین‌المللی در لهستان سبب سردرگمی و کلافگی مسئولان ایرانی در قبال روابط با اروپا شده و آن‌ها را به موضع‌گیری‌های تند وادار کرده است».

 

این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشته بود: «اینکه اروپا برای همگرایی با ایران مقابل آمریکا بایستد رؤیایی است که برخی در سر دارند، ولی این موضوع هیچ‌گاه به حقیقت نخواهد پیوست. موضوعی که شاید برخی در افکار عمومی و میان مردم آن را القا کردند ولی بی‌شک در عالم حقیقی وضعیت به گونه‌ای دیگر پیش خواهد رفت زیرا اروپا نیز به دنبال منافع خود می‌گردد.»

 

اما متاسفانه علی‌رغم وعده‌های سرِخرمن و وقت‌کشی طرف اروپایی، مقامات دستگاه دیپلماسی همچنان منتظر قول های اروپایی ها هستند!

در همین رابطه، بهرام قاسمی، سخنگوی وزارت خارجه – 8 بهمن- در نشست خبری در پاسخ به سوالی درباره کانال ویژه مالی اروپا گفت:«قول‌هایی درباره اس‌پی‌وی (ساز و کار ویژه مالی اروپا) شنیده‌ایم، منتظر می‌مانیم رسماً از سوی اروپا اعلام شود»!

 

دیروز(دوشنبه) خبرنگار وال‌استریت‌ژورنال در بروکسل از اختلاف میان ایتالیا و اسپانیا در جمع‌بندی در خصوص ایران خبر داد و افزود:اینکه SPV در روزهای جاری اعلام شود هنوز در ابهام است.

وال استریت ژورنال در ادامه نوشت: اتحادیه اروپا قرار است در بیانیه ای درباره برنامه موشکی ایران ابراز نگرانی کند.

 

طرف اروپایی حدود 9 ماه است که با بایگانی کردن تعهدات برجامی، وعده ایجاد کانال مبادلات محدود مالی را می دهند که یک دهم تعهدات برجامی آنها هم نیست. چیزی که این روزها، کم کم صدای اعتراض رسانه های اصلاح طلب به این طرح نیز به گوش می رسد.

 

هدف مشترک اروپا و آمریکا، فریب دوباره افکار عمومی و گرفتن زمان اقدام بهنگام از ایران، با راه اندازی نمادین کانال SPV و بدون مقابله با تحریم های اصلی است. نکته قابل تأمل اینجاست که اروپایی‌ها درباره همین وعده سرِخرمن، امتیاز نقد جدید درباره FATF و CFT می خواهند.

 

به عبارت دیگر، آمریکا و اروپا امتیازات برجام را یکجا ظرف حدود 3 ماه (مهر تا دی 94) از ما گرفتند و تعهدات خود را سه سال کج دار و مریز و یکی در میان به اجرا گذاشتند و پس از بدعهدی آمریکا، اروپایی ها کل تعهدات را معلق کردند؛ حالا می گویند برای ادای یک دهم همان تعهدات بر زمین مانده، امتیازات نقد جدید بدهید تا ما دوباره به شما وعده بفروشیم!

 

همزمان، فشار هماهنگ و اتهام افکنی تقسیم کار شده برخی دولت های اروپایی (انگلیس، فرانسه، آلمان، هلند، لهستان، دانمارک و…) قابل مشاهده است؛ با این هدفگذاری که تعهدات خود را به انجام نرسانند و همان شگرد طلبکاری منتهی به برجام را دوباره در پیش بگیرند. البته این‌بار در حوزه FATF، توان موشکی و نفوذ منطقه‌ای ایران.

 

لازم به ذکر است که اروپا تعهدات مهمی درباره لغو تحریم های مالی و بانکی (و طبعا ایستادن در مقابل تحریم های آمریکا) داشت که همگی بر زمین مانده، بلکه شرکت های اروپایی نیز زیر تعهداتشان زده و بدون جبران خسارت، توافقات را نقض کرده اند. بر همین اساس، SPV چک بی محل اروپا به جای چک برگشتی برجام است. دولتمردان می بایست به جای دلخوشی به چک بی محل اروپا در موضوع SPV و هراس افکنی و وعده و وعید دادن در موضوع FATF،  از چک برگشتی برجام درس عبرت گرفته و رویکرد خسارت بار و منفعلانه «اجرای برجام به هر قیمت» را تغییر دهند.