صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
چرا جریان تزوير و اشرافیت اینگونه به راحتی رای میآورن؟
چرا مردم خسته از رانت و فساد و آقازاده بازی، برای به قدرت رسیدن دوباره اشراف و آقازاده ها اینگونه در خیابانها میرقصند؟
اشکال کار کجاست؟
اشکال در مهندسی انتخابات یا تکنیک های مناظره ای نبود!
مشکل از خیلی خیلی قبل تر بود!
آن زمان که خیلی ها خواب بودند و دشمن اما بیدار!
از تقریبا سال 67!
آنجا که برای اولین بار امام جامعه از شبیخون فرهنگی نام برد!
آنجا که زمزمه های جنگ نرم فرهنگی به گوش میرسید!
آنها سالهاست که در پی عوض کردن ارزش ها و عقاید مردم بودند!
سالهاست که با رسانه هایشان مثل موریانه پایه های ایمان مردم را میخوردند!
فقط ارزش ها باید عوض میشد!
” باورها که تغییر کند، همه چیز امکان پذیر میشود!
نبردی که در پنتاگون به the battle for heart and minds معروف شد!
نبردی برای تسخیر قلبها و ذهن ها قلبها باید تصرف میشد!
ذهن ها باید تسخیر میشد!
اعتقادات باید دگرگون میشد!
جای خوب و بد که عوض شود!
در مردان غیرت و در زنان حیا، که زدوده شود!
همه چیز امکان پذیر میشود!
فیلم ها به نمایش درآمد!
کتابها نگاشته شد قلم ها به حرکت درآمد!
جنگ فرهنگی آغاز شده بود!
جنگی که صدای غرش توپ های آن را کسی نمیشنید!
مگر گوش های آگاه، و وجدان های بیدار!
اهداف معلوم بود!
جهاد را تندروی کردند!
شهادت خشونت طلبی شد!
امت، شهروند شد!
برهنگی را آزادی جازدند!
بی بندباری فرهنگ شد!
حجاب را عقب افتادگی معرفی کردند!
مستکبرین عالم، جامعه بین المللی معرفی شد!
مقاومت جای خود را به تعامل داد!
خمینی را باید به موزه میبردند!
عليه خدا هم میشد تظاهرات کرد!
امام حسین هم اگر اشتباه میکرد باید استیضاح میشد!
رهبری باید شورایی میشد!
18 تیر و خرداد 88 ایجاد کردند!
حالا دیگر ارزش ها عوض شده بود!
قلب ها و ذهن ها تسخیر شده بود!
| حالا قلب راکتور آماده بتن ریزی بود!
قرارداد ها آماده امضاء شدن!
مردم آماده رقصیدن!
دیگر کسی دنبال تکنولوژی های نوین و ماهواره و سانتریفیوژ و رآکتور و بالستیک نبود!
حالا وقت صحبت از کنسرت بود!
چون ارزش ها کلا عوض شده بود!
موزیک رقص امروز را سالها پیش نواخته بودند!
در علم استراتژی این را فهمیدم که صبر دشمن بسیار زیاد است!
بسیار زیاد!
