سرود عشق
بهار آمد و گلزار، نور باران شد
چمن ز عشق رُخ يار، لاله افشان شد
سرود عشق ز مرغان بوستان بشنو!
جمال يار ز گلبرگِ سبز، تابان شد
ندا به ساقى سرمستِ گلعذار رسيد
كه طرْف دشت چو رُخسار سرخِ مستان شد
به غنچه گوى كه از روى خويش، پرده فكن
كه مرغ دل ز فراق رُخت، پريشان شد
ز حال قلبِ جفا ديده ام، مپرس، مپرس
چو ابر از غم دلدار، اشك ريزان شد